Je komt langs vogel observatiepunt de Kluut. Bevalve uitzicht over de plassen vol met vogels kom je op weg naar deze hut langs orchideëen. Via het buitencentrum van Staatsbosbeheer en een aantal bruggen over een vijver kom je in het eerste deel van de Oostvaardersplassen. Al wandelend kom je langs een vogel-observatie-hut waar je een goed zicht hebt op de Oostvaardersplassen. Via een stel houten bruggen met een bankje om even uit te rusten van de wandeling, steek je de ringvaart over en kom je op de grote vlakte van natuurgebied de Oostvaardersplassen. Veel van het wilgenbos in de Oostvaardersplassen is door een storm omgevallen. Vanwege de begrazing door wilde Konik paarden groeit het gebied ook moeilijk weer dicht. De wandelroute voert je langs vogel observatiepunt de Zeearend. Vanuit de Zeearend heb je een prachtig uitzicht over de Oostvaardersplassen.
Neem het pad dat vanaf de parkeerplaats in noordelijke richting vertrekt richt de kluut.
Loop door tot je aan je rechterhand een weiland achter een hek ziet.
Orchideeën weide
Achter het bordje met "kwetsbaar gebied, geen toegang" erop, ligt een stuk schraal grasland. Op deze weide groeien 's zomers diverse Orchideeën soorten. Vanaf het pad kun je in de zomer de roze-paars achtige bloemen als stipjes tussen het gras zien staan.
Route:
Vervolg je route over het pad naar de vogelhut en loop na de laatste bocht door tot ongeveer halverwege de bocht en de vogelhut.
Orchideeën langs het pad
Ook vlak langs het pad staan Orchideeën. In de zomervormen ze een bloeistengel met een tros roze bloemen erop. Orchideeën hebben schrale (niet bemeste) grond nodig om te groeien. Hier aan de rand van de Oostvaardersplassen vinden ze die volop en staan ze zelfs vlak langs het pad. Je kunt ze dus goed bekijken.
Sla bij het buitencentrum links af en volg het pad over eerste houten brug.
Kantoor Staatsbosbeheer
Naast het wandelpad verscholen tussen het groen ligt een stukje bijzondere architectuur in de vorm van een pyramide-achtig gebouw. Het is een Kantoor Staatsbosbeheer en tevens werkschuur. Vanuit dit pand wordt het beheer van bos en natuur in de Oostvaardersplassen en verdere omgeving georganiseerd. Het is één van de werkplekken van de boswachter, en daarom niet bedoeld voor bezoekers van het gebied.
Route:
Loop door tot je op de tweede houten brug staat.
Brug over de plas
Een groot deel van de Oostvaardersplassen bestaat uit open water. Op het wandelpad houd je droge voeten omdat er een aantal bruggen over de plas aangelegd zijn. Vanaf de brug heb je een goed zicht op de plas, zijn oevers en de watervogels. In de rietkraag zitten soms kleine zangvogeltjes, heb je ze wel gehoord? Loop dus zachtjes over de planken en misschien zie je wel watervogels met hun jongen. Of let eens op de karpers die in het water zwemmen?
Route:
Loop een klein stukje verder en kijk links van het pad.
Gebogen boom
Als bomen aangevreten worden door het wild en ze de schors eraf gegeten hebben, ontstaat een zwakke plek waar de boom buigt. De meeste bomen gaan dood als de bast opgegeten is. Deze boom heeft geluk gehad, niet alle bast is opgegeten. De boom is dus gedeeltelijk omgevallen en vervolgens weer de hoogte in gegroeid. Vandaar de gebogen boomvorm. Dit soort bijzondere boomvormen kun je hier vaker tegenkomen, omdat de natuur zijn gang mag gaan en niemand de omgevallen bomen opruimt.
Route:
Loop verder over het pad tot je in het wilgenbos op een splitsing met een weg van rechts uitkomt.
Afslag richting een schuilhut
Midden in dit bosje van wilgen buigt een pad af naar een schuilhut van waaruit je de vogels in de Oostvaardersplassen van dichtbij kunt observeren. Je kunt er een heel eind over het water van de Oostvaardersplassen kijken.
Route:
Neem het paadje dat aftakt richting de vogel-observatie-hut. Loop door tot het pad het wilgenbosje verlaat en bij de sleedoorn en meidoorn struiken op een hoger gelegen stukje aankomt.
Aangevreten struiken
De meidoorns en sleedoorns worden aangevreten door de 1100 Konik paarden, 200 reeën en 4000 edelherten in de Oostvaardersplassen. Ze lusten wel een sappige nieuwe scheut. De struiken krijgen daardoor een merkwaardige vorm, met een paar blaadjes vlak bij de stam. Als je geluk hebt kun je zelfs hier voor in de Oostvaardersplassen een aantal van de 4000 edelherten zien die knabbelen aan de blaadjes van de struiken.
Route:
Loop door tot je bij de vogel-observatie-hut bent.
Loop terug tot je op de splitsing met het wandelpad staat.
Afslag richting een schuilhut
Midden in dit bosje van wilgen buigt een pad af naar een schuilhut van waaruit je de vogels in de Oostvaardersplassen van dichtbij kunt observeren. Je kunt er een heel eind over het water van de Oostvaardersplassen kijken.
Route:
Neem vanaf de splitsing de asfaltweg in zuidwestelijke richting. (Het paadje slingert tussen de wilgen door en dit is met de splitsende weg aan je rechter hand.)
Loop een klein stukje verder tot je bij de slingers in het pad bent.
Slingerpaadje door Wilgenbos
Het asfaltpaadje richting het natuurlijke deel van de Oostvaardersplassen slingert hier op een romantische wijze door het wilgenbos. Het paadje is geasfalteerd om de Oostvaardersplassen ook toegankelijk te maken voor mensen in een rolstoel. Vanwege de slingering heb je iedere keer een andere blik op de verschillende aspecten van het wilgenbos.
Route:
Loop verder tot de asfaltweg uitkomt op een T-splitsing bij het water, ga hier rechts af.
Loop een klein eindje door tot het pad een knik naar links maakt en je voor een houten hek staat.
Uitzicht over de Oostvaardersplassen
Van achter het hek heb je een prachtig doorkijkje richting de Oostvaardersplassen. De Oostvaardersplassen liggen op het laagste punt van de Flevo Polder. Om de laaggelegen gebieden droog te maken was een aparte dijk met een apart afwateringssysteem met gemalen nodig. Dat is er nooit gekomen. Het laaggelegen gebied is aan de natuur overgelaten om zich op een natuurlijke manier tot een wildernis te ontwikkelen. Omdat het zo laag ligt, zijn er nog steeds grote vlaktes met water te vinden, die je vanaf hier goed kunt overzien.
Route:
Sla links af en volg het pad over de bruggetjes.
Loop door tot het bankje vlak voor de tweede brug.
Zitje op de brug
Zitje op de brug voor een picknick of om lekker uit te rusten van een lange wandeling. Aan de ene kant kun je het buitencentrum van Staatsbosbeheer zien liggen. Aan de andere kant heb je een uitzicht over de vlakte waar de natuur zijn gang kan gaan.
Je zit op een eiland in een afwateringsvaart van de Flevo Polder.
Route:
Loop over de tweede brug tot je aan de overkant op een kruispunt van wegen staat.
Omgevallen wilgenbos
De wilgen in dit bos waren allemaal ongeveer even oud. Dat in combinatie met de begrazing door de vele wilde Konik paarden maakte het bos vatbaar voor een storm, zeker toen er al een aantal bomen omgevallen waren. Om een natuurlijke omgeving te behouden ruimt Staatsbosbeheer het dode hout niet op. Allerlei insecten vinden hun thuis onder de schors van dood hout en in het dode hout zelf. Het lijkt grijs en dood, maar in werkelijkheid is het een wildernis die wemelt van het leven.
Door de vraat van de 1100 konik paarden, 200 reeën en 4000 edelherten krijgen jonge scheuten voor een nieuw wilgenbos weinig kans.
Route:
Neem vanaf de kruising het pad dat in zuidwestelijke richting loopt. (Dit is het pad recht tegenover het pad over de bruggetjes.)
Loop door tot net na de eerste bocht naar rechts.
Paarden WC
Van huisdieren is bekend dat je ze zinnelijk kan maken. Dat kan alleen met dieren die netjes met hun omgeving omgaan. Konik paarden gaan kennelijk ook netjes met hun omgeving om. Ze poepen allemaal op dezelfde plaats. Zo vormt zich een paarden WC.
Ook kun je zien dat de uitwerpselen van de paarden langzaam opgeruimd worden. Dat komt omdat zo'n hoop paardenpoep een wildernis op zich is; er leven allerlei larven van insecten in, die de poep langzaam aan verteren. Zo is er zelfs midden op het asfalt een stukje natuur te vinden.
Route:
Loop door tot het pad op een kruispunt bij een plas uitkomt.
Aangeknabbelde Bomen
Paarden lusten graag de schors van bomen. Bij dit knooppunt staat zo'n aangeknabbelde boom; een heel stuk van de stam heeft geen bast meer en is van blank hout. Ook dit soort oudere bomen heeft dus te lijden onder de hoeveelheid Konik paarden die in dit gebied rondlopen. Jonge scheuten worden geregeld opgegeten; alleen tussen de stekelige meidoorns en sleedoorns hebben de wilgen kans om te kiemen en te groeien.
Route:
Neem vanaf de splitsing het pad dat in westelijke richting loopt. (Dit is het pad dat tussen de twee plassen doorloopt.)
Loop door tot waar je de rietkraag goed kan zien.
Afgegraasde Rietkraag
Het riet aan de rand van de plas is aanmerkelijk korter dan het riet iets verderop in de plas. Dit komt door de grazers die in dit gebied rondlopen; 4000 edelherten, 1100 Konik paarden en 200 reeën. Je kunt precies zien tot hoever de paarden bij de rietkraag kunnen zonder al te natte voeten te krijgen. Daar houden ze niet van.
Route:
Loop door tot waar je rechts van het pad een eind over het water kunt kijken.
Neem het pad in zuidwestelijke richting, richting de vogel-observatie-hut. (Dit is het pad tussen de rijen struiken door.)
Loop door tot je ongeveer halverwege het vogelobservatie-punt bent.
Meidoorn haag
Haag van meidoorns. Deze struiken hebben scherpe stekels die voorkomen dat verhoute takken opgegeten worden door de konik paarden en de edelherten. Het frisse groen krijgt wel geregeld een snoeibeurt door deze grazers die in dit gebied rondlopen. Ook staan er andere stekelachtige planten als sleedoorn en wilde rozen in deze haag. Door deze haag van meidoorns kun je ongezien bij de schuilhut komen.
Route:
Loop verder tot je in de vogel-observatie-hut bent.
Schuilhut
Vanuit deze schuilhut kun je de vele families met wilde Konik paarden bewonderen die in de Oostvaardersplassen rondlopen. De familiegroepen hebben een leidende hengst, die zijn familie verdedigd tegen jonge hengsten. Je ziet dus regelmatig kleine of grote schermutselingen.
Met een beetje geluk zie je vanuit de hut ook reeën en edelherten op de vlaktes aan de overkant achter de Konik paarden.
Aan de overkant van de plas zie je in de zomer een geel stuk land. Dat zijn de bloemen van de moeras andijvie, of de mosterd plant, die hier voorkomen sinds de polder droogviel.
Route:
Verlaat de vogel-observatie-hut en loop terug naar de kruising van paden.
Neem vanaf de kruising het pad in nooroostelijke richting. (Dit is het pad tegenover het pad naar de vogel-observatie-hut.)
Loop een heel eind door tot je links van het pad een langerekte plas ziet liggen en je op een splitsing van paden staat.
Kikkerpoel
Poel vol kikkers, salamanders en andere amfibieën. Omdat het water in deze kleine poel relatief ondiep is en niet doorstroomt, warmt het water in het voorjaar snel op door de zon. Dit maakt het het perfecte leefgebied voor kikkervisjes, kikkers en andere amfibieën. Op een warme zomeravond kun je ze luid horen kwaken.
Route:
Neem het pad dat in noordelijke richting van de splitsing vertrekt.
Loop door tot je aan je rechterhand een plas ziet liggen.
Ganzen plas
Watertje waar 's zomers veel ganzen in zwemmen. Ganzen voelen zich veilig op het water; dus bij gevaar gaan ze met hun jongen het water in. Buiten bereik van vossen en andere roofdieren slapen ze er 's nachts. Om aantrekkelijk te zijn voor ganzen heeft een watertje dus een redelijke afmeting nodig, zoals deze plas. Overdag grazen ganzen op grasland, dus dat dient ook dicht bij te zijn.
Route:
Loop door over het pad tot je op een kruising van paden uitkomt.
Aangeknabbelde Bomen
Paarden lusten graag de schors van bomen. Bij dit knooppunt staat zo'n aangeknabbelde boom; een heel stuk van de stam heeft geen bast meer en is van blank hout. Ook dit soort oudere bomen heeft dus te lijden onder de hoeveelheid Konik paarden die in dit gebied rondlopen. Jonge scheuten worden geregeld opgegeten; alleen tussen de stekelige meidoorns en sleedoorns hebben de wilgen kans om te kiemen en te groeien.
Route:
Neem vanaf de splitsing van wegen het pad in noordoostelijke richting.
Volg het pad met de bocht naar rechts mee en loop door tot vlak voor het pad een bocht naar links maakt.
Paarden WC
Van huisdieren is bekend dat je ze zinnelijk kan maken. Dat kan alleen met dieren die netjes met hun omgeving omgaan. Konik paarden gaan kennelijk ook netjes met hun omgeving om. Ze poepen allemaal op dezelfde plaats. Zo vormt zich een paarden WC.
Ook kun je zien dat de uitwerpselen van de paarden langzaam opgeruimd worden. Dat komt omdat zo'n hoop paardenpoep een wildernis op zich is; er leven allerlei larven van insecten in, die de poep langzaam aan verteren. Zo is er zelfs midden op het asfalt een stukje natuur te vinden.
Route:
Loop verder tot je op een kruispunt van wegen voor een bruggetje uitkomt.
Omgevallen wilgenbos
De wilgen in dit bos waren allemaal ongeveer even oud. Dat in combinatie met de begrazing door de vele wilde Konik paarden maakte het bos vatbaar voor een storm, zeker toen er al een aantal bomen omgevallen waren. Om een natuurlijke omgeving te behouden ruimt Staatsbosbeheer het dode hout niet op. Allerlei insecten vinden hun thuis onder de schors van dood hout en in het dode hout zelf. Het lijkt grijs en dood, maar in werkelijkheid is het een wildernis die wemelt van het leven.
Door de vraat van de 1100 konik paarden, 200 reeën en 4000 edelherten krijgen jonge scheuten voor een nieuw wilgenbos weinig kans.
Route:
Neem het pad dat over de twee bruggetjes naar de andere kant van de vaart gaat.
Sla aan de overkant van de bruggetjes eerst rechtsaf en daarna links af het wilgenbosje in.
Ga in het wilgenbosje op de splitsing rechtdoor.
Loop over de bruggen langs de vijver tot bij het buitencentrum.
Bij het buitencentrum naar rechts en doorlopen tot je op de parkeerplaats staat.
