Wandelen op Schokland

Beginpunt: Parkeerplaats Schokkerbos
Eindpunt: Parkeerplaats Schokkerbos
Lengte: 7,4 (km)
Aantal bezienswaardigheden: 32
 

Parkeren:

• Parkeerplaats Schokkerbos
  Nabij de Keileemweg
  8319 AC  SCHOKLAND

Openbaar vervoer:

• Geen gevonden

Horeca:

• Geen gevonden

Links:

• Deze wandeling in tegengestelde richting
• Print deze wandeling
• Deze route op je mobiel wandelen
• Detailkaart bij deze wandeling
• Bekijk deze wandelroute op Google Earth
• Download de wandelroute op je GPS (GPX)
• Deze route als lijst met coördinaten

Tweeten

Midden in het Schokkerbos buiten het hek van de gesteentetuin ligt een parkeerplaats voor ongeveer 10 auto's. Deze parkeerplaats wordt in tegenstelling tot die bij de gesteentetuin 's avonds niet afgesloten en is dus erg geschikt voor het maken van lange wandelingen over het voormalige Zuiderzee eiland Schokland.

Route:

• Neem het paadje dat in oostelijke richting het bos inloopt. Dit is aan de kant tegenover het informatiebord.
• Loop door tot je via een trapje met een scheepstouw het voormalige eiland weer betreedt en op een splitsing van paden staat.

Ten westen van het voormalige eiland Schokland is na het droogvallen van de polder het Schokkerbos aangeplant. Het Schokkerbos is ooit aangelegd om de recreatie mogelijkheden in de polder te bevorderen en doet nog steeds dienst. De eerste lading hout is ook geoogst, waardoor het bos een stuk kleiner lijkt te zijn geworden. Op dit knoopppunt takt een wandelpaadje door het Schokkerbos af. Je kunt vanaf hier rondwandelen door het Schokkerbos of de Gesteentetuin bezoeken. Het wandelpaadje is voorzien van een scheepstouw om de afdaling van het eiland gemakkelijker te maken.

Route:

• Neem het pad langs de bosrand in zuidelijke richting. (Dit is met het bos rechts van het pad en de landbouwpercelen links.)
• Loop door tot je bij een provinciale weg aankomt.
• Steek de provinciale weg over en loop door tot je aan de overkant de parallelweg kruist.

Nieuw knooppunt. Vanaf 1947 werd er begonnen met de uitgifte van land in de Noordoostpolder. De nieuwe boeren werden streng geselecteerd. Ze kwamen voornamelijk uit Zeeland (onder andere uit Walcheren dat in 1944 door de geallieerden onder water was gezet), Noord-Holland en Friesland. Er was veel werk voor heel veel verschillende ambtenaren om het nieuwe land economisch rendabel te maken. Zo was er een speciale groep van deskundigen, die voor de inscharing van vee in deze nieuwe polder zorg droeg. Je wilde toch wel graag met een gezonde veestapel beginnen.

Route:

• Neem het zandpad in nooderlijke richting. (Met het boerenerf rechts.)
• Loop door tot je het fietspad van de provinciale weg kruist.

Het gezicht op Middelbuurt dat je vanaf dit knooppunt van wandelpaden hebt is misschien wel het bekendste beeld van Schokland. Als een speels ensemble van allerlei verschillende daken steekt het herbouwde dorpje Middelbuurt met zijn houten huisjes tegen de groene omgeving en de blauwe lucht af. Als je er tijdens de wandeling een aantal keer naar kijkt lijken de daken te dansen; iedere keer ziet het er anders uit. Het contrast met het streng ontworpen en ingerichte polderlandschap eromheen kan niet groter zijn.
Het voormalige eiland Schokland en het herbouwde dorpje Middelbuurt staan sinds 1996 op de lijst van Unesco Wereld erfgoed.

Route:

• Neem vanaf de splitsing het pad in zuidelijke richting. (Met het boeren erf in de rug).
• Loop door tot je op een vijfsprong van paden en fietspaden uitkomt.

Bij dit informatiebord komen verschillende routetrajecten samen. Overal op- en rondom het voormalige Zuiderzee eiland staan van dit soort informatieborden met informatie over de geschiedenis van Schokland.
Dat Schokland ooit een eiland was dat een eind boven de zeebodem uitstak kun je goed zien aan het betonnen fietspad dat aan beide kanten naar beneden loopt.

Route:

• Neem het pad langs de rand van de landbouwpercelen in zuidelijke richting. (Dit is met de bosrand rechts van het pad en de landbouwpercelen links van het pad.)
• Loop door tot je op een splitsing van paden het fietspad tegenkomt.

Op dit punt splitst de wandelroute zich in een wandelroute die langs de bosrand loopt en een andere die het fietspad volgt dat door het bos loopt. Dit bos volgt als een begrenzing de contour van het voormalige eiland.
In onze software is op zo'n punt een knooppunt nodig. Beide paden hebben een eigen charme: het fietspad slingert door de strook bos en biedt vergezichten over het polderlandschap. Het pad lang de akkers geeft vergezichten over de landbouwpercelen op het voormalige eiland.

Route:

• Neem vanaf de splitsing het fietspad in noordelijke richting. (Dit fietspad gaat het bos in en meteen een helling af.)
• Loop door tot onderaan de helling en kijk achterom.

Bij deze heuveltjes in het betonnen fietspad is goed te zien dat Schokland een eiland was dat inderdaad een paar meter hoger ligt dan de omgeving. Schokland stak dus boven het water van de Zuiderzee uit.
Als de polder vol zou lopen zou het water ongeveer 4 meter hoog staan, daarmee steekt het eiland net boven water uit maar het is niet veel. Bij storm sloegen de golven dan ook in het verleden over het eiland heen. Huizen werden dan ook gebouwd op nog hoger gelegen kunstmatig opgehoogde terpen, zoals nog steeds te zien is.

Route:

• Loop door over het fietspad tot je aan de andere kant van het bos een vrij uitzicht over de polder hebt en links van het pad een bankje staat.

Bankje met uitzicht over het polderlandschap. De voorgrond van het landschap is begroeid met enkele wilde soorten gras, daarachter begint het volledig door de mens bedachte, gebruikte en ingevulde landschap van de polder. Ooit was de Beemster de eerste grootschalige ontginning door de mens. De Noordoost polder en de Wieringermeer polder zijn tweede generatie. Opvallend verschil met de Beemster is dat er in het landschap plaatsgemaakt is voor bomenrijen en stroken bos voor recreatie, zoals het Schokkerbos ten westen van Schokland.

Route:

• Loop een klein stukje verder tot je bij een metalen driehoek links naast het fietspad uitkomt.

Dit driehoekige monument hoort bij de stenen die even verderop liggen. Ze gedenken de poging van 1804 om de westkust van Schokland te voorzien van een stenen zeewering, omdat een eerder geplaatste houten zeewering uit de 17de eeuw vergaan was dor de paalworm. De stenen die in de polder en rondom Schokland gevonden zijn na het droogvallen zijn gebruikt om dijken elders langs het IJsselmeer te verstevigen. De stenen die hier liggen zijn dus ook hier later neergelegd om de strijd tegen het water van de Schoklanders te gedenken.

Route:

• Loop verder over het fietspad tot het fietspad weer voor eventjes de helling van het eiland omhoog gaat en je op een vijfsprong van paden staat.

Bij dit informatiebord komen verschillende routetrajecten samen. Overal op- en rondom het voormalige Zuiderzee eiland staan van dit soort informatieborden met informatie over de geschiedenis van Schokland.
Dat Schokland ooit een eiland was dat een eind boven de zeebodem uitstak kun je goed zien aan het betonnen fietspad dat aan beide kanten naar beneden loopt.

Route:

• Ga met je rug richting het pad over de velden staan en neem het fietspad dat rechts het voormalige eiland afloopt en verder slingert door het bos.
• Loop door tot je links een uitzicht hebt en er ook links van het fietspad een bankje staat.

Langs de route staat een bankje om even op uit te rusten. Je kunt tegelijkertijd genieten van een prachtig uitzicht over het uitgestrekte polderlandschap. Hier en daar een boerderij en rijtjes bomen die als pluimpjes aan de horizon staan. Vooral in de winter is zo'n rijtje laanbomen een silhouet dat doet denken aan een fijne gedetailleerde pentekening.

Route:

• Vervolg je route over het fietspad tot je op een splitsing met een ANWB-wegwijzer voor fietsers uitkomt.

Bij deze ANWB wegwijzer voor fietsers is een startpunt voor wandelingen over het voormalige Zuiderzee eiland Schokland. Op de meeste fietsknooppunten worden ANWB paddenstoelen voor fietsers neergezet. Deze ontsierend de blik op het landschap minder dan dit soort wegwijzers. Nadeel van de paddenstoelen is dat ze alleen te lezen zijn als je van de fiets afstapt. Op punten waar stilstaande fietsers een gevaar kunnen vormen staan dus ANWB wegwijzers.

Route:

• Neem de richting Gesteententuin, Nagele, Urk.
• Loop een klein stukje door over het fietspad langs de provinciale weg en sla meteen rechts af om de provinciale weg over te steken.
• Neem aan de overkant de asfaltweg langs de kapvlakte (rechts van de weg).
• Loop door tot je op een parkeerplaats uitkomt.

Midden in het Schokkerbos buiten het hek van de gesteentetuin ligt een parkeerplaats voor ongeveer 10 auto's. Deze parkeerplaats wordt in tegenstelling tot die bij de gesteentetuin 's avonds niet afgesloten en is dus erg geschikt voor het maken van lange wandelingen over het voormalige Zuiderzee eiland Schokland.

Route:

• Neem vanaf de parkeerplaats het paadje dat naast het informatiebord het bos inloopt.
• Loop door tot je op een splisting met een pad van links uitkomt. (Het pad van links komt vanaf een bruggetje.)

Bij dit bruggetje is een knooppunt waar verschillende wandelroutes samen komen. Door het aanleggen van dit soort bruggetjes over de sloten neemt het aantal mogelijke wandelroutes toe.

Route:

• Neem het pad met het bruggetje aan je linker hand.
• Loop door tot je door een bos met allemaal slootjes loopt.

In de polder staat het grondwater altijd slechts een klein stukje onder het maaiveld. Bomen wortelen tot aan het grondwater, want diepere wortels gaan dood en rotten snel weg.
Om de bomen toch voldoende houvast in de grond te geven zijn hier op regelmatige afstand afwateringsgreppeltjes in het bos aangelegd. Deze ontwateren het bos en het zand uit de greppeltjes verhoogt het maaiveld. Zo houden de bomen droge voeten en geven de wortels meer verankering voor de kronen.

Route:

• Loop verder tot je op de parkeerplaats van de gesteententuin staat.

Op dit parkeerterrein kun je gratis parkeren met de auto om van hieruit een rondje te wandelen door de gesteente tuin en de naaste omgeving. Er is plaats voor een dertig tal auto's. Het pad door de gesteentetuin is geschikt voor rolstoelgebruikers en daarmee ook voor kinderwagens.
LET OP om vijf uur gaat de slagboom dicht.

Route:

• Loop over de parkeerplaats van de gesteentetuin richting het bezoekerscentrum.

Het Flevo Landschap heeft midden in het Schokkerbos bij de gesteentetuin een bezoekerscentrum ingericht. In het bezoekerscentrum vind je informatie over de natuur in Flevoland en speciaal over verschillende soorten mineralen, die hier gevonden zijn.
Ook kun je een wandeling maken door de gesteentetuin waar je allerlei soorten gesteente kunt bekijken. Veel van de gesteenten die tentoongesteld worden zijn op de bodem van de polder gevonden toen die droogviel. Ze kwamen met het ijs mee uit Noord-Europa.

Route:

• Loop vanaf het bezoekerscentrum het pad door de gesteentetuin met de klok en de nummers mee.
• Loop een klein stukje door tot je rechts van het pad de contouren van twee schepen ziet liggen.

Scheepswrakken werden gevonden toen de polder droogviel. Stukken hout staken uit de bodem van het ijsselmeer. Om stabiel op het water te liggen is het nodig om de schepen een bepaald gewicht te geven. Dat werd gedaan door in een compartiment onder het dek keien te stoppen. Deze ballast die onder in de schepen zit in de vorm van stenen lag in veel gevallen nog op zijn plaats. Het toevoegen van ballast om een schip meer stabiel op de golven te maken was een gebruik sinds de tijd van de Viking schepen. De scheepswrakken die in de drooggevallen polder uit de bodem staken zagen er zo uit als hier in de gesteentetuin.
De vindplaats van scheepswrakken is in het landschap van de polder gemarkeerd met een scheepje op een paal. In het museum van Schokland kun je zien waar ze overal liggen.

Route:

• Volg het paadje door de gesteentetuin tot je over een breed pad loopt.
• Sla rechts af en loop door tot je bij de keileem vlakte uitkomt.

Toen de polder pas droog kwam te liggen, bestond de grond vaak uit een vlakte met enkele grote en heel veel kleinere veldkeien, die tot dan toe op de bodem van de zee hadden gelegen. Om een indruk van deze oorspronkelijke bodem te behouden is deze bodem hier in de gesteentetuin onveranderd geconserveerd.
Om de grond voor de landbouw geschikt te maken, werden de vele keien eruit gehaald en gebruikt om de dijken van de oude Zuiderzee, na de afsluiting IJsselmeer genoemd, te versterken.

Route:

• Loop door het bos in achter de keileem vlakte.
• Sla op de T-splitsing bij de vijver links af en volg het pad tot je rechts na de bocht een grote verzameling stenen ziet liggen.

In deze Gesteentetuin kun je veel stenen uit het beroemde Keienboek: Mineralen, Gesteenten en Fossielen in Nederland van P. van der Lijn, zelf zien en in detail bekijken. Je krijgt zo een betere beeld van de geologie van Nederland en de Scandinavische landen. Je leert er dat gesteenten op heel verschillende manier zijn ontstaan in de aardkorst en dat je dat aan de samenstelling van de mineralen erin kan herkennen. Omdat bepaalde kleuren van graniet bijvoorbeeld alleen op het eiland Bornholm bij Zweden worden gevonden, weten we dat granieten die er xo uitzien, door het landijs vanaf Bornholm in de laatste ijstijd hier naar Nederland zijn getransporteerd.

Route:

• Loop een stukje rechtdoor tot je rechts van het pad een plas ziet liggen met een paadje van stammetjes om de plas over te steken.

Naast een informatieve functie heeft de gesteententuin nog een functie als speelplaats. Het paadje over de vijver is daar een onderdeel van. Als je wilt kun je via een paadje over de paaltjes de vijver oversteken zonder natte voeten te krijgen.

Route:

• Blijf het paadje volgen tot je links van het pad een beestenhotel ziet staan.

In de gesteentetuin langs het pad staat deze beestentoren. De gaatjes in het hout bieden solitaire bijen en wespen een plaats om te overwinteren en ook andere insecten vinden er hun plekje om zich te vermeerderen. Door gebrek aan oud hout in het bos hebben deze soorten het moeilijk om zich staande te houden. Dit soort bijenhotels ondersteund tijdelijk de overleving van deze soorten.

Route:

• Volg het paadje door een U-bocht tot je weer voor het bezoekerscentrum van de gesteentetuin staat.

Het Flevo Landschap heeft midden in het Schokkerbos bij de gesteentetuin een bezoekerscentrum ingericht. In het bezoekerscentrum vind je informatie over de natuur in Flevoland en speciaal over verschillende soorten mineralen, die hier gevonden zijn.
Ook kun je een wandeling maken door de gesteentetuin waar je allerlei soorten gesteente kunt bekijken. Veel van de gesteenten die tentoongesteld worden zijn op de bodem van de polder gevonden toen die droogviel. Ze kwamen met het ijs mee uit Noord-Europa.

Route:

• Loop vanaf het bezoekerscentrum de parkeerplaats over tot je op een splitsing met een bospad van rechts uitkomt.

Op dit parkeerterrein kun je gratis parkeren met de auto om van hieruit een rondje te wandelen door de gesteente tuin en de naaste omgeving. Er is plaats voor een dertig tal auto's. Het pad door de gesteentetuin is geschikt voor rolstoelgebruikers en daarmee ook voor kinderwagens.
LET OP om vijf uur gaat de slagboom dicht.

Route:

• Loop vanaf de parkeerplaats een klein stukje richting de uitgang tot je links van de weg een paadje het bos in ziet gaan bij een bord over boommarters.

Zeventig jaar na drooglegging van deze polder hebben ook de dieren van het vaste land zich hier gevestigd. Bij de drooglegging is er veel onderzoek gedaan naar de natuurlijke invasie van soorten. Eerst zijn er meestal de vliegende dieren. pas later komen de roofdieren als de boommarters en de vos.
Ook de planten die zich met zaden via de lucht verspreiden zijn er meestal eerder dan die een andere wijze van verspreiding hebben. Toch zijn er speciale planten die de mens overal volgen, en dat is o.a. de breedbladige weegbree.

Route:

• Neem het paadje dat achter het bord met de boommarter het bos inloopt.
• Loop door tot je een aantal omgevallen bomen ziet liggen.

In de polder zit het grondwater nooit erg diep onder het maaiveld. Hierdoor hoeven de wortels van de bomen niet erg diep in de grond te zitten om bij het water te komen. Gaan ze wel dieper de grond in dan rotten ze weg. Wordt de boom te hoog dan bieden de wortels bij een storm niet genoeg verankering en valt de boom om zoals op deze plek met verschillende bomen gebeurd is.

Route:

• Volg het paadje verder al slingerend door het bos tot je bij een kluppelpad uitkomt.
• Loop door tot je een paar meter voor het einde van het kluppelpad in het open terrein de elfenbankjes ziet.

Op de paaltjes van het knuppelpad groeien verschillende soorten Elfenbankjes. Het lijkt alsof elke soort hout in het knuppelpad zijn eigen soort elfenbankjes heeft. Deze schimmels verteren langzaam het dode hout van de knuppeltjes. Er is dus regelmatig onderhoud nodig.

Route:

• Loop door tot het einde van het kluppelpad.

Na het droogvallen van de polders bleef een drassige IJsselmeerbodem over. Om bij de ontginning van de polder niet weg te zakken in de drassige bodem werden dit soort knuppelpaadjes aangelegd. Knuppels zijn houtjes die op lengte gemaakt zijn voor in de kachel. Daaraan dankt een knuppelpaadje zijn naam.
In moerassige gebieden zijn dit type paadjes al bekend van 40000 v. Chr. ook de Romeinen maakten van dit soort paden veel gebruik.

Route:

• Steek het open terrein schuin naar rechts over tot je aan het einde van het weiland bij een bord uitkomt.

Vanaf de hoek van het Sleedoorn struweel loopt het wandelpad (blote voeten-pad) dwars door het weiland van de boeren. Er kan dus los vee lopen. Laat de beesten met rust en ga ze niet aaien.
Je hebt hier een breed vergezicht over het polderlandschap. Geniet van de boerderijen verscholen in de boomgroepen afgewisseld met de uitgestrekte landbouwpercelen, zo ver het oog reikt.
Kijk je de andere kant op dat zie je in de verte het Schokkerbos liggen.

Route:

• Volg het pad bij het bord met een bocht naar rechts.
• Loop een paar meter door tot je rechts een struweel van sleedoorns ziet.

Een doornig struweel wordt gevormd door sleedoorns en meidoorns. Door de stekels aan de takken, nestelen er graag kleine zangvogels in. De jagende roofvogels wagen zich niet in deze doornige omgeving. In de herfst geven de stuiken de trekvogels een lekker maaltje bessen, en in het broedseizoen zijn er veel spinnetjes en andere insecten tussen de dichte takken te vinden voor al die kleine broedvogels.

Route:

• Loop door tot je op een asfaltweg uitkomt.

Op dit punt splitst de route van ons wandelroutenetwerk zich . Je kunt vanaf hier de gesteentetuin op twee manieren bereiken. Dat kan via het asfalt of (dankzij de medewerking van grondeigenaren rondom het Schokkerbos) via het wandelpad over boerenland en door het Schokkerbos. Deze laatste route is een deel van het blote voeten pad, dus war let je?

Route:

• Neem vanaf de Y-splitsing de afsaltweg het Schokkerbos in.
• Loop door tot je op een Y-splitsing van asfaltwegen uitkomt, waarvan er één richting de gesteentetuin loopt.

Op dit punt takt achter de slagboom een asfaltweg af richting de gesteentetuin, een geologisch park met een informatiecentrum dat een bezoekje zeker waard is.

Route:

• Neem vanaf de Y-sprong de linker asfaltweg in zuidelijke richting. (Het pad naar de gesteententuin is de rechter weg, die moet je niet hebben.)
• Loop door tot je op een parkeerplaats aankomt.

Midden in het Schokkerbos buiten het hek van de gesteentetuin ligt een parkeerplaats voor ongeveer 10 auto's. Deze parkeerplaats wordt in tegenstelling tot die bij de gesteentetuin 's avonds niet afgesloten en is dus erg geschikt voor het maken van lange wandelingen over het voormalige Zuiderzee eiland Schokland.

Deze pagina voldoet aan de volgende internet standarden van het W3 Consortium (W3C).

• Home
• Nieuws
• Wandelingen
• Achtergrond informatie over dit project
• Technische achtergronden
• Contact informatie
• Links

• Index: A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

• Meer wandelingen.