In het Bronnenbos is geprobeerd om de natuurlijke situatie van een Ooijbos in de uiterwaarden na te maken. De bomen staan dan ook met de voeten in het water en ook dieren en insecten die in zulke bosgebieden thuishoren en genoegen nemen met een beperkt leefgebied zijn er welkom. Aan de rand van het Bronnenbos heb je een mooi uitzicht over het geheel van natuur en schoolgebouw. Helemaal onder aan de stuwwal op het laatste droge randje voor het begin van de uiterwaarden vind je een serie witte huisjes en boerderijen. Aan de voet van de stuwwal op een paar meter verhoging bleef het boeren bedrijf bij hoog water 's winters droog, terwijl het vee 's zomers kon grazen in de uiterwaarden. Geniet van het agrarische landschap onder aan de Boterberg met zijn afwisselende geslotenheid en open vergezichten. Maak kennis met de uitgestrekte velden op de Heuvels rondom Beek Ubbergen. Een wandeling langs de bovenste rand van de Elyseese velden geeft een aantal prachtige uitzichten over deze velden en verder richting de Betuwe, die zich aan de horizon uitstrekt.
Kiss and ride staat er bij deze parkeerplaats. Het is niet de bedoeling dat je hier uw auto parkeert. Je kunt er staan om je kinderen naar school af te zetten.
Route:
Loop over de parkeerplaats naar achteren.
Loop voorbij het hek tot je in een Berkenlaantje staat.
Berkenlaantje
Berkenlaantje Ineke schrijf t hier wel wat over.
Let een op de witte stammen.
Route:
Loop een stukje verder en zie links van het pad de bomen met de voeten in het water staan.
Ooijbos
Ooijbos Info opzoeken, grienden in aanleg hier.
wiki: Ooibos is op natuurlijke wijze ontstaan bos langs rivieren. Ooi is een oud woord voor nat terrein nabij een rivier (cf. Duits: Au en Auwald). De aanwezigheid van dit biotoop is een belangrijke voorwaarde voor een natuurlijk riviersysteem. Waar rivieren bedijkt zijn en uiterwaarden het beeld bepalen zijn de bossen in de afgelopen eeuwen vrijwel overal omgevormd tot weidegrond en hooilanden. Zachthout van de ooibossen:Schietwilg en kraakwilg domineren het zachthoutooibos, ze zijn vaak aangeplant. Daarnaast kunnen lagere bosschages ontstaan met amandelwilg, bittere wilg en katwilg. Langs Rijn en Waal komt ook de zwarte populier
Route:
Loop verder over het pad tot je links van het pad een schoolgebouw ziet liggen.
Notre dame des Anges
Havo Notre Dame des Anges is een kleine school, maar in meer dan één opzicht een grote Havo.
De school heeft een rijke geschiedenis van meer dan 100 jaar, maar staat met beide benen in de tegenwoordige tijd. Halverwege het schooljaar 2010-2011 is een compleet nieuw gebouw gerealiseerd midden in de natuur.
Notre Dame is de enige categorale Havo van Nederland. Onze school is een onafhankelijke, eigenzinnige eenpitter, die samenwerkt met anderen waar mogelijk. De school heeft 570 leerlingen, die we graag als individu zien en waarderen
Route:
Volg het paadje met het schoolgebouw met aan je linker hand.
Loop door tot je links van het pad aan het einde van het schoolgebouw een uitzicht hebt op een kunstwerk.
Gezicht op het gebouw van de Notre Dame des Agnes
Gezicht op gebouw en kunstwerk
Vanaf hierboven op de verhoging heb je tussen de coulissen van de bomen door een uitzicht op het ensemble van kunst, natuur en architectuur.
Route:
Loop verder tot je op een splitsingin van paadjes uitkomt.
Hoger gelegen delen Bronnenbos
Hoger gelegen delen Bronnenbos.
Andere vegetatie? nakijken. Waterverzadiging? Ook invloed op de vegetatie van het bovengrond instromen van regenwater van de straat.
Route:
Neem vanaf de splitsing het paadje naar de huizen toe. (Een wit huis kun je links van het paadje al door de bomen vaag zien liggen.)
Neem vanaf de huizen de klinkerweg.
Loop door tot het tweede groepje huizen.
Sfeer onder aan de heuvels
Let eens op de sfeer hier aan de voet van de heuvel. Niet alleen de rechte vlakken van de heuvels rondom Beek-Ubbergen werden gebruikt voor de landbouw, dat gold zeker ook voor de uiterwaarden. Hier onder aan de heuvel vind je een hele rij met oude boerderijtjes en landarbeidershuizen aan de rand van de natter wordende uiterwaarden, waar het vee 's zomers kon weiden. De landbouw verdween, het straatje, de sfeer met kleine boerderijtjes, is nu ook na een verbouwing toch bewaard gebleven. Complimenten aan de gelukkige eigenaren.
Route:
Loop verder tot je links van de weg een grote boerderij achtige woning ziet liggen met een smal diep tuintje.
Tuintje
Tuinliefhebbers herken je meteen, zoals deze die dit Boerentuintje onderhoudt. Hoewel het huis al lang de functie van boerderij verloren is, is de tuin nog steeds aangelegd in een stijl die bij het huis past; met veel verschillende vakken van planten gescheiden door paadjes. Let eens op de verschillende stijlen die de er te zien zijn. Hier met hortensia's zoals ze dat op de boerderij vaak deden. Weinig onderhoud en toch het hele jaar door een aardig aanzicht.
Route:
Loop verder tot je op een splitsing met een andere weg (ook Kasteelselaan) uitkomt.
Boerderij
Verbouwde boerderij. Op dit rijtje kun je inspiratie opdoen op welke verschillende manieren je een boerderij naar jouw wensen kunt verbouwen.
Let eens op hoe de ene met behoud van de oorspronkelijke vorm zijn woning inricht en een ander het oorspronkelijke beeld verstoort.
Route:
Loop omhoog richting de grote weg en kijk naar het witte huis tegenover je.
Nieuw witte villa
Witte Villa. Er staat dacht ik wat op de gevel, nakijken met google streetview.
Route:
Sla links af en loop verder tot het volgende huis links van de weg (rechts is een pad de heuvels op.)
Jaren '30 woningen
Wie het originele ontwerp van deze jaren 30 woningen van de architect heeft bewaard, wordt na verloop van tijd beloont met klasse en stijl. Ontwerpen raken uit de mode en daarna dreigt een tijd het verval. Maar wie niet te veel verandert aan het oorspronkelijk ontwerp wordt meestal beloond, zodra de woning opnieuw gewild is door de retro uitstraling. En soms krijgt een woning zelfs een monumentale status.
De strakke en strenge lijnen in de vormgeving zijn kenmerkend voor de periode van het interbellum. Deze zelfde strengheid en evenwichtigheid kom je ook tegen bij de monumentale panden van de Amsterdamse school. Een substroming ontwikkelde tot Geldersche landhuizen, waar dit ontwerp meer aan doet denken.
Route:
Sla rechts af en volg het pad de heuvel op, door het hek met een aantal bochten omhoog, tot je bij een splitsing van paadjes bij een weiland uitkomt.
Op de hoek
Laagste en natste punt van het open veld dat nu als weiland in gebruik is. Als je naar de oorspronkelijke grootte kijkt, gezien de grenzen van de groene zoomvegetatie, is er een heel stuk vanaf gehaald, vermoedelijk vanwege de modder.
Bekijk je de oude ansichtkaarten van omstreeks 1920-1940, dan zie je dat de bosschages minder hoog waren. Er waren geen grote oude bomen op de hellingen, behalve in de tuinen van de landgoederen. Je had vroeger dus veel meer vrije uitzichten. Men gebruikte het hout uit het bos vaak als brandstof voor de kachel. Bomen kregen hier dus niet de tijd uit de groeien tot dikke stammen.
Route:
Neem het paadje onderlangs de weilanden (rechts van het pad).
Loop door tot je op een brede weg uitkomt.
Voormalige boerderij Natte Beek
Op de heuvels rondom Ubbergen werd van oudsher kleinschalige landbouw bedreven, zoals hier bij boerderij Natte Beek. De velden waren oorspronkelijk ontgonnen voor het uitvoeren van een klein gemengd bedrijf. Dus akkerbouw en veeteelt beide. Men verbouwde het voer voor de veestapel zelf op de omliggende akkers (é(én koe, wat schapen en geiten) Met de mest uit de eigen stallen uit te rijden over de akkers en weilanden, kon de grond vruchtbaar blijven. (gesloten ecosysteem!)
Route:
Sla links af en bij het kleine paadje meteen weer rechts af en loop de heuvel op.
Loop door tot je links van het pad een uitzicht hebt over Persingen in de polder.
Uitzicht op het kerkje van Persingen
Vanaf het paadje midden tussen de weilanden heb je vlak bij de bosrand een prachtig uitzicht op het kerkje van Persingen. Persingen zelf ligt op een verhoging, een zogenaamde strandwal in de uiterwaarden en is dus van oudsher een nederzetting, die bij hoog water veilig was en daardoor ook van strategisch belang. Wie goed kijkt ziet ook de dorpskroeg en een aantal boerderijen rondom het kerkje liggen op die verhoging.
Het paadje is voorzien van een haag van meidoorns en sleedoorns. In het vroege voorjaar bloeien deze prachtig wit, een extra element in het voorjaar.
Route:
Loop verder, het pad maakt een bocht naar rechts en je komt op een driesprong van paadjes uit.
Heggen in het landschap
De paadjes zijn aan weerszijden omzoomt door stekelige struiken als meidoorn en sleedoorn. Juist deze oude afscheidingen geven een bijzonder charme aan het landschap. Meidoorns en sleedoorn bloeien uitbundig wit in het voorjaar. Ze worden druk bezocht door vele insecten die de bloemen bestuiven.
Pas in de nazomer draagt de sleedoorn blauwe pruimpjes en de meidoorn rode bessen. Deze dienen vooral als vogelvoer voor de doortrekkers. De heggen kwetteren dus opgewekt. De blauwe pruimpjes zijn pas te eten nadat de eerste wintervorst eroverheen geweest is. In de zuidelijke landen wordt van deze vruchten jenever gestookt (Slivovitz)
Route:
Ga met je rug richting de heuvel staan en sla rechts af.
Loop tussen de weilanden door tot je op een kruispunt van wegen op een kruising bent.
Vrijstaande Eik
Te midden van de landbouwpercelen van de Elysese velden staat deze oude vrijstaande eik. Monumentale bomen bepalen toch meer de omgeving dan je vaak beseft. Als je er woont en er elke dag langskomt, vallen ze je weinig op. Pas als ze doodgaan en gekapt worden, besef je pas hoe beeldbepalend ze zijn in zowel een natuurlijk open landschap als in een stedelijke omgeving.
Bij het ontwerp van een nieuwbouw plan waar al volwassen bomen groeien, zouden eerst de bomen ingetekend kunnen worden in het stedenbouwkundig plan en vervolgens de gebouwen worden gesitueerd.
Route:
Neem vanaf de splisting bij de eikeboom het pad dat tussen de velden door omhoog loopt. (Met het trapje aan je linker hand).
Loop bij de splitsing met van een pad naar rechts midden op de velden rechtdoor.
Loop door tot je boven aan de velden bij de bosrand op een T-splitsing met een klein wandelpaadje uitkomt.
Elysese Velden
Elysese Velden, vrij vertaalt de velden van de verhevenen. Waarom verhevene? De naam komt ook voor in Gent en Parijs.
Wordt dit verklaard door het hoger op de heuvel liggen van deze vlaktes of aan het feit dat ze een adelijke familie toebehoorden?
Het pad dat tussen de velden door ligt, komt uit bij de Rozet, het gebouw dat ook van het plaatselijke nieuwsblad is.
Route:
Neem het paadje boven langs de rand van het weiland met het dal aan je rechter hand.
Loop door tot je bij een bankje met een prachtig uitzicht uitkomt.
Wisselende uitzicht over de Elysese Velden
Waar het pad steeds bovenlangs de landbouwpercelen op de Elysese Velden slingert heb je steeds een ander uitzicht over de vallei van de Waal en de Betuwe. Vandaar dat op verschillende buigpunten van de heuvels bankjes opgesteld staan om te genieten van het uitzicht.
Route:
Loop verder tot je op een kruising aankomt en een breed pad tussen de weilanden door naar beneden loopt, geniet van het uitzicht.
Bankje bij de weilanden
Open graslanden en soms ook hier en daar wat landbouwgronden maken dat je de ruimte van het landschap kunt ervaren. De beboste hellingen afgewisseld met deze open stukken zorgen er samen voor dat je tijdens deze wandeling over de stuwwal telkens weer verrast wordt door de natuurlijke vergezichten. Dit in tegenstelling tot de culturele zichtassen, die ook hier door de landeigenaren plaatselijk gekapt zijn.
Route:
Neem het paadje langs de rand van de akker met de picknickplaats aan je linker hand.
Loop een aantal meter tot je links de picknickplaats goed kunt overzien.
Picknickbank aan de van Elysese velden
Tijdens deze wandeling, die voortdurend de berg op gaat en vervolgens steil weer naar beneden, is een moment van rust zeker aan te bevelen. Hier een picknick bank met uitzicht over de landbouwgronden van Elysese velden, waar de meegebrachte broodjes goed zullen smaken.
Route:
Loop verder boven langs de rand van het weiland.
Volg het paadje met een bocht naar rechts, loop nog 10 meter door en geniet van het uitzicht aan je rechter hand.
Uitzicht over het open landschap
Wie onder de overhangende takken van deze prachtig uitgegroeide eik doorkijkt heeft een prachtig uitzicht over de landbouwgronden van de Elysese velden.
Route:
Loop verder tot je bij een splitsing van wegen bij een bankje aankomt.
Bankje onder boom
Vanaf dit nieuwe bankje (2014) aan de voet van de boom heb je een prachtig uitzicht over de Elyseese velden. Het bankje staat zo opgesteld dat je het grootste deel van de dag prachtig in de zon zit. De voet van de boom met z'n ruwe wortels in combinatie met de spel van licht en schaduw van de boomkroon op de grond maken van deze plek iedere keer dat je er voorbij komt iets bijzonders en voor menig wandelaar een geliefde plek om even pauze te houden.
Route:
Volg het paadje langs de contouren van de heuvel door het bos tot je weer langs een weiland loopt en rechts een prachtig uitzicht over de waalvallei hebt.
Bankje met uitzicht
Wie loopt langs de bovenrand van de velden tussen Beek en Ubbergen geniet van het uitzicht over de vallei waarin de Waal stroomt. Het grappige is dat het bij ieder uitzichtpunt langs de route wel hetzelfde type landschap is, een uiterwaardenlandschap met een of meer dorpjes met een kerktoren. Maar wanneer je even de tijd neemt om nauwkeuriger het beeld te kijken, je steeds andere aspecten van dit landschap naar voren ziet komen. Elk uitzicht punt is zo anders.
Route:
Loop verder tot je op een kruising van paden uitkomt.
Nabij de Natte Beek
Aan de voet van de Boterberg vind je heel toepasselijk een klein woonhuis dat ooit een boerenbedrijf was. Dit gemeentelijk monument uit de 19e eeuw blijkt "Natte Beek" te heten. Groot waren de boeren bedrijven die zich vestigden op de heuvels rondom Berg en Dal niet, wel waren ze meestal zelfvoorzienend.
Route:
Loop rechtdoor op de kruising en blijf het pad onderlangs de heuvels volgen.
Loop door tot je links van het paadje een bankje ziet staan.
Langs de heuvels van Ubbergen
Langs de heuvels rondom Ubbergen vind je verschillende fraaie uitzichten. Op die plaatsen staat vaak een bankje om ervan te genieten. Het uitzicht, zoals hier, geeft ruim zicht op een open landschap van weilanden. Een groen lint van graslanden ligt gedrappeerd over de heuvels, terwijl het wandelpad in de schaduw blijft van de overhangende takken van de bomen in de bosrand. Op de toppen van de golven van dit open groene lint kun je genieten van een fraai vergezichten.
Route:
Loop verder tot je op een veelsprong van paden staat.
Rondom Berg en Dal
Rondom Berg en Dal vind je op de steile heuvels van de stuwwal verschillende landschapstypen. Zie hoe hier de paden kronkelig over de heuvel liggen. Heb je wel eens boven je gekeken hoe de kronen van de bomen het bladerdak boven je sluiten? Pas als het langer regent, wordt de grond onder de bomen nat.
Route:
Neem het pad dat langs het contour van de heuvel loopt, met de heuvel links van het pad.
Uitzichtpunt Ooijpolder
Wie langs de rand van de stuwwal bij Berg en Dal en Ubbergen loopt, kan genieten van vele prachtige uitzichten. Op dit punt heb je opnieuw zo'n uitzicht.
Vanaf het bankje, maar ook staande achter het bankje heb je een prachtig uitzicht over de vallei van de Waal en de achterliggende Betuwe.
Je kunt de kerktorens van verschillende dorpen in de Ooijpolder bij helder weer zien liggen.
Route:
Loop verder en kijk naar de beuken naast het bankje rechts van het pad.
Namen in de bomen
Dat dit uitzicht over de Waalvallei al jaren tot de verbeelding spreekt, zie je aan de namen, die door bezoekers in de bomen gekrast zijn. Het inkerven beschadigt de boom en is daarom verboden.
Toch gebeurt het nog vaak. In de loop van de jaren vergroeit de tekst, die in de boom gekrast werd, maar soms kun je na 70 jaar de tekst nog duidelijk lezen. Zo wordt de boom een herinnering van een bijzonder moment op deze plek. Het was vroeger heel gebruikelijk de initialen van jou en je eerste liefje in de boom te kerven.
Route:
Loop verder tot het einde van de scherpe bocht naar links en kijk rechts van het pad iets naar beneden het dal in.
Gezicht op de Refter
Het gebouw, de Refter, werd rond 1910 gebouwd voor een zusterorde. Deze nonnen gaven in het Frans onderwijs aan de burgermeisjes op deze kostschool. Voor Nederlandse begrippen rijst het gebouw sprookjesachtig op in het dal tussen de bomen.
Het is opgetrokken uit baksteen in neogotische stijl met veel pinakels. De architect is J. van Groenendael. Van hier is de achthoekige torenspits goed te zien, die midden op de kapel geplaatst is.
Route:
Loop verder tot je vlak voor de asfaltweg op een splitsing met een pad van links boven vanaf de heuvel komt.
Beukenbossen bij Ubbergen
De hellingen tussen Berg en Dal en Ubbergen zijn bedekt met oud beukenbos. In de zomer sluit het bladerdek van de beuken zich hoog boven je hoofd en werpt diepe schaduwen over de bosgrond.
Onder beukenbomen groeien weinig andere planten. Dit komt omdat op deze zandige bodems de beukenbladeren moeilijk verteren tot humus. Op kalkgronden gaat dit veel beter. De bekende voorjaarsbloeiers, als speenkruin en bosanemonen, zoals je die misschien wel eens in de beukenbossen van Noord-Frankrijk hebt gezien, krijgen hier door het dikke onverteerde bladpakket geen kans.
Route:
Neem vanaf de splitsing het pad dat door het beukenbos omhoog loopt.
Loop door tot je een afwateringskuil langs het pad ziet liggen.
Opvang regenwater
Langs het pad zijn afwateringsgeulen en kuilen gegraven. Zo wordt voorkomen dat bij stortbuien grote hoeveelheden regenwater naar beneden stromen en grote erosiegeulen veroorzaken.
Neemt de erosie zo toe, dan komen de oppervlakkige voedingswortels en de hechtwortels van de beuken bloot te liggen. De bomen gaan dan dood en de erosie kan nog meer toenemen. Door het water op te vangen in van dit soort bekkens wordt dit voorkomen. Daarom wordt ook de wandelaar dringend verzocht op de paden te blijven.
Route:
Loop verder omhoog en neem het rechter pad op de Y-splitsing.
Loop langs de top van de berg en ga rechtdoor op de kruising.
Kijk rechts naast het pad voor de picknickplaats.
Picknickplaats
Deze picknickplaats is een relict uit de tijd dat een gezin eindelijk een auto bezat en op zondag trots kon genieten van zijn vrijheid om het land te doorkruisen, te genieten van andere toeristen (bermtoerisme), de fraaiheid van het toenmalige Nederlandse landschap en met een tevreden gevoel over de afgesloten week ging picknicken op zo'n primitief aangelegde picknickplaats in het bos. Men had de boterhammen gesmeerd bij zich met een thermoskan koffie.
De huidige autobezitter stelt wat meer eisen aan voorzieningen voor de invulling van vrije tijd. Dat is de reden dat plaatsen als deze er verlaten en verwaarloosd bij liggen. Toch kun je nog steeds hier genieten van de rust en de natuur. De plekken hebben ook iets mystieks als in het sprookje van Doornroosje, het groen is uitgegroeid. Juist daardoor zijn ze aantrekkelijk en bijzonder voor wandelaars, die er bij stil willen staan.
Route:
Loop verder over het wandelpad tot je op een splitsing bij een asfaltweg uitkomt.
Parkeerplaats bij de Boterberg
Onder hoge bomen, vind je bij een splitsing van wegen deze kleine parkeerplaats voor ongeveer vier auto's. Het is een prima startpunt voor een wandeling door de prachtige heuvels rondom Berg en Dal, zolang je je auto hier mag parkeren van de grondeigenaar. (graag bericht, als dit niet meer mag, omdat deze parkeerplaats in de rij van startpunten is opgenomen. Het routeteam past dan de route aan.)
Route:
Neem de asfaltweg die op gelijke hoogte blijft met de parkeerplaats aan je rechter hand.
Loop door tot waar de asfaltweg een Y-splitsing maakt en neem het bospaadje dat rechtdoor het bos inloopt.
Loop door tot je bij een hekje uitkomt.
Rand van het Hengstdal
Hier sta je aan de rand van het Hengstdal. De route ligt door dit dal, evenals vele andere wandelroutes en lange afstandpaden over de stuwwal van Nijmegen tot aan Beek-Ubbergen.
Route:
Loop door het hekje en sla rechts af.
Loop verder tot je rechts een bankje ziet staan.
Bankje met uitzicht Hengstdal
Geniet eens 's ochtends vroeg op deze plek, hoe de zon door het Hengstdal opkomt en de zichtassen zich ontvouwen op het tafereel aan het einde van de zichtas.
Als aan het einde van de dag de zon weer onder gaat, komt een warme gloed je tussen de coulissen door tegemoet. Geniet eens even stil van deze beelden, net als de vele wandelaars en dagjesmensen die het slingerpaadje door het dal volgen.
Route:
Loop via het Hengstdal (grasveld) tot je rechts van het dal een manege ziet staan.
Manege de Maartenshoeve
Manege de Maartenshoeve is speciaal voor kinderen met een meervoudige handicap of kinderen in een revalidatietraject. Zij kunnen er met dieren leren omgaan en rijden zo af en toe met begeleiding door het Hengstdal.
Route:
Loop verder tot je rechts van het Hengstdal een manege ziet liggen.
Bankje Hengstdal
Voor wandelaars, die even uit willen rusten staat halverwege het Hengstdal een bankje. Het bankje is gericht op het zuiden. Dus al vroeg in het voorjaar en tot laat in de herfst kun je er volop genieten van de warmte.
Route:
Loop een stukje verder en kijk richting het einde van het Hengstdal.
Uitzicht Hengstdal
Wie midden in het Hengstdal staat en om zich heen kijkt, ziet dat het dal omsloten is door coulissen van bos en groen. Deze coulissen richten de blik van de wandelaar naar beide uiteinden van het dal.
Aan één zijde eindigt het dal in een bosrijke villa wijk. Aan de andere zijde grenst het dal aan de rand van Nijmegen.
Waarom is dit beeld nu zo interessant? Je oog wordt iets "weg van het midden" van de zichtas geleid met een kerktoren als "landmark". Zichtassen eindigen vaker op een landmark. Omdat hier de toren uit het midden staat en de daken van de huizen zichtbaar zijn tussen de bomen, krijgt juist de grens van de stad Nijmegen een gepast accent.
Route:
Loop verder richting het einde van het Hengstdal, houdt links aan en loop langs de paardenweide tot je aan het einde van het dal bij de grote weg staat.
Toegang tot het Hengstdal
Achter sommige toegangshekken, bordjes en toegangspaadjes ligt een oase van rust verscholen. Dit soort geheimen verdient het om ontdekt te worden. ook het N-70 pad komt door dit dal.
Route:
Volg de grote weg, langs de rechter kant van de weg met het tankstation aan je linker hand.
Loop door tot je bij de ingang van de St. Maartenskliniek staat.
Genieten bij tante Koosje
Tante Koosje biedt je een heerlijke lunch of een romantisch diner voor twee in de zonnige serre met haar prachtige tegelvloer. In de zomer kun je heerlijk genieten en uitrusten van de wandeling op het ruime terras met een mediterraans tintje.
Berg en Dalseweg 359
6522 CK Nijmegen
http://www.tantekoosje.nl/
024-3222750
Route:
Neem de weg richting de kliniek.
Loop door tot je op de kruising voor de ingang staat.
Toegang st. MaartensKliniek
De toegang tot de vele gebouwen van de st. Maartens Kliniek ligt hier op de hoek. In het bos hierachter liggen er verschillende gebouwen van deze kliniek.
Hier staat op de hoek ook het bord van de N70 natuurwandelroute al vele jaren een geliefd wandelpad bij velen in het Rijk van Nijmegen. Het ontstaan van de N70 wandelroute gaat terug naar 1970, het natuurbeschermingsjaar. Je wandelt met deze route over acht 'bergen' met fraaie namen zoals de Boterberg, Sterrenberg en de Duivelsberg.
Route:
Neem de weg die links van de ingang van de kliniek tussen de huizen en de bomen verdwijnt (Holleweg) en naar beneden loopt.
Loop naar beneden tot je links van de weg een oud boerderijtje ziet liggen.
Historische boerderij
In de verte ligt een oud monumentaal boerderijtje, vanuit de tijd voor de grote uitbreiding van de woningbouw in dit gebied.
Op de vlakkere stukken van de heuvels tussen Ubbergen en Nijmegen werd van oudsher landbouw bedreven. Door de uitbreiding van de stad Nijmegen zijn deze vlakken in de loop der jaren bebouwd, maar sommige historische gebouwen bleven in gebruik en doorstonden de tand des tijds.
Route:
Loop verder naar beneden tot je op een veelsprong van paden uitkomt en rechts van de weg een lantarenpaal met bordjes staat.
Wegwijzer
Het aanleggen van wegen op de heuvels rondom Berg en Dal vereist de nodige moeite en veel techniek.
Op dit punt komen wel heel veel wegen bij elkaar. Vandaar is deze ingewikkelde wegwijzer van straatnaam bordjes noodzakelijk.
Route:
Loop vanaf de splitsing van wegen het bospad in.
Loop door tot je links en zeker ook rechts van het pad gebouwen ziet liggen.
Gebouwen st. Maartenskliniek
De st. Maartenskliniek bestaat uit een aantal rijen massieve bebouwing, waarvan de aparte blokken zover uit elkaar staan, dat ze allemaal kunnen genieten van het zonnetje. (schaduwlijnen).
Deze bouwvolumes zijn verbonden door lange glazen constructies. Hierdoor ontstaat er tussen de gebouwen een half besloten binnenruimte, die aan één kant open is.
De st. Maartenskliniek is een opleidingsziekenhuis , speciaal voor houding en beweging.
Route:
Loop rechtdoor en vervolg je weg tot je links van het pad een steil dal ziet liggen en rechts van het pad een water-win-put.
Waterwinning uit de stuwwal
In de stuwwal is altijd veel regenwater opgeslagen. Via een stelsel van pijpen verbonden in deze putten pompt het waterleiding bedrijf dit water uit de stuwwal.
Via het waterleidingsbedrijf wordt het water nog een keer gezuiverd en komt het uiteindelijk bij jouw huis uit de kraan.
Vroeger stroomde hier een beekje, wat je aan de overkant van de weg als een droog beekdal nog kunt vinden. Zou men niet pompen dan zou het water hier aan de oppervlakte komen.
Route:
Loop door tot je op een Y-splitsing van beukenlanen uitkomt.
Beukenlanen vernieuwd
Nog niet zo lang geleden zijn de beukenlanen in deze omgeving vervangen. Zodra het dak van bladeren weer gesloten is boven het pad, ontstaat er een allee met schaduw en koelte in de zomer.
Het beleid van de huidige bosbouwers voor het onderhoud van lanen is het volgende. Zodra een laan voor meer dan de helft bestaat uit minder vitale bomen, wordt de hele laan gekapt en in één keer wordt herplant. De laanbomen zijn zo allemaal van dezelfde leeftijd.
Route:
Loop naar beneden via de nieuwe beukenlaan (links op de Y-splitsing) tot je rechts van de weg een tussen de bomen door een villa ziet liggen. (In de winter gaat dit gemakkelijker als in de zomer.)
Villa Torensigt
Tussen de bomen door is Villa Torensigt goed te zien, met name in de wintermaanden als de bomen kaal zijn.
Opvallend architectonisch detail is de hoektoren, waaraan het huis zijn naam ontleend. Vanuit de torenkamer kijk je waarschijnlijk over de boomtoppen en geniet van het uitzicht over de Waalvallei en de Betuwe.
Het bouwwerk schijnt geïnspireerd te zijn op een afgebroken kasteel ergens in het westen van Nederland dat ooit aan Johan van Oldenbarnevelt behoorde.
Route:
Loop door tot je op een asfaltweg staat.
Beukenlanen op de heuvels
Statige beukenlanen doorkruisen nu nog steeds deze villawijk, die gelegen is op de flanken op de heuvels rondom Beek Ubbergen. Het zijn waarschijnlijk de oprijlanen van de buitens. In enkele gevallen zetten de lanen zich vanuit de bebouwing zelfs voort in het achterliggende bos.
Zie je het oude hekje dat toegang gaf voor voetgangers van het huis 'Torensigt'?
Route:
Neem de asfaltweg de heuvel af.
Loop door tot je de Rijksstraatweg kruist en kijk rechts achterom naar huize Maartenshof.
Maartenshof
Van de lijst: "Maartenshof", villa gelegen op een markant hoog punt in de zichtas van de straatweg achter de splitsing van de J.Dommer van Poldersveldtweg. Pand bestaande uit een voorhuis van drie bouwlagen met een iets vooruitspringende middenpartij en gedekt door een zadeldakconstructie met T-vormige noklijn. In de voorgevel vier- en zesruits vensters en tuindeuren met zonneblinden. Aansluitend een lager achterhuis met verdieping onder een laag schilddak. Tegen de zuid- en oostgevel van de achterbouw verdiepingloze annexen. Datering ca.1875.
Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Route:
Sla bij de Maartenshof links af de Rijksstraatweg op.
Loop een stukje door en kijk naar het groene hekwerk rechts van de weg bij de Refter.
Hek de Refter
Hek de Refter past bij het gebouw, wordt onderhouden en is bewaard gebleven Aandacht hiervoor vragen omdat dankzij het geld besteed aan onderhoud het geheel bewaard wordt.
Route:
Loop verder de heuvel af richting Ubbergen tot je links van de weg op een verhoging een klein wit kerkje ziet.
Oude kerkje
Oude kerk is monument zie lijst met foto's:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_gemeentelijke_monumenten_in_Beek_(Ubbergen)
Route:
Min of meer tegenover het kerkje ligt een witte villa, rechts van de weg.
Details witte villa
De witte villa valt op door vele details. Kijk bijvoorbeeld eens naar de omlijsting van het balkon. Niet alleen de balustrade is voorzien van veel details, ook de bovenkant van het balkon is prachtig vormgegeven. Aandaxcht vragen ook de staal stangen die boven en onderkant met elkaar verbinden. Hoewel ook in de ramen van het huis tweedeling (of vierdeling) is toegepast, ontstaat uit een vierdeling toch een breed middenstuk met twee smallere zijvlakken.
Hoe hoger je komt, hoe vaker je de verderling 1 tegen komt. Niet alleen in de ramen en in de zolderramen, maar bijvoorbeeld ook in de sierlijst rondom de deur en de ramen.
Route:
Loop verder tot je rechts van de weg een baksteen villa ziet staan met een prachtig toegangshek.
Woonhuis
Woonhuis is rijksmonument, zie lijst.
Is de pastorie !!
Route:
Loop verder tot je links van de weg achter op een groot grasveld een witte villa ziet staan.
Schoonoord
Buiten met nog veel grond, zodat de rijkdom en de architectuur prachtig naar voren komt voor de wandelaar. Alle aandacht door deze setting omlijst door imposant groen.
Route:
Loop verder tot je links van de weg het toegangshek van de witte villa ziet liggen.
Oprijlaan Beukenheim?
"Beukenheim", wit gepleisterde villa met vier traveeen brede voorgevel op enige afstand evenwijdig aan de straatweg gelegen. Verhoogd middenrisaliet van twee traveeen. Zesruits vensters en tuindeuren met zonneblinden. Dakconstructie van elkaar kruisende zadeldaken boven het voorhuis. Bouwjaar 1867. Hekwerk, dat langs de straatzijden de tuin afsluit, bestaande uit afwisselend hoge en lage gietijzeren kolommen met dennenappelbekroning op een schuin afgedekt bakstenen muurtje en verbonden door gebogen en bij de ingang krullende staafijzers.
Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Route:
Blijf op min of meer dezelfde plaats staan en kijk rechts van de weg naar het huis voor de kruising.
Zwitsers chalet: Oubergzicht
Oubergzicht is wit gepleisterde VILLA gebouwd in de stijl van een Zwitsers chalet, bestaande uit hoofdblok, achterbouw en serre. Begane-gronds rondboogvensters met spiegelluiken, op de verdieping openslaande deuren met blinden, uitkomend op een rondom de vrije zijden van het hoofdblok door schoren gedragen balkon. Ver overstekend flauw hellend zadeldak, uitwendig zichtbare geschoorde gording en houten beschieting tegen de geveltoppen. Spijlenhekwerk langs de straatweg ca.1900-1910.
Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Route:
Neem de klinkerweg (Rijksstraatweg) met de weg voor eenrichtingsverkeer aan je rechter hand.
Loop door tot je links van de weg een klein wit tolhuisje ziet staan.
Tolhuisje
Tolhuisje, hier werd vroeger tol geheven voor verkeer over de rijksstraatweg van Nijmegen naar Kleef
Route:
Loop door tot je bij een splitsing met een weg van links boven (Nieuwe Holleweg) uitkomt en kijk links van de Holleweg.
Gebouw
Gebouw opvallend rijk gebouwd met galerij aan de voorkant. Blijkt rijksmonument zie lijst van rijksmonumenten
Route:
Kijk rechts van de Holleweg.
Pension Lamers
Pension staat in mooie jugendstil letters op de gevel geschreven. De tijd voor de eerste wereld oorlog moet een rijke tijd voor Beek-Ubbergen geweest zijn. Gemeentelijk monument
Route:
Loop verder over de Rijksstraatweg met de Nieuwe Holleweg aan je linker hand.
Loop door tot je links van de weg een beeld ziet staan.
Standbeeld
standbeeld, had opgezocht waarvan iets van de anonieme lezer o.i.d.
Route:
Loop een paar meter veder een kijk opnieuw links van de weg.
Nieuwbouw villa
Nieuwbouw villa Houten frontpanelen van de jaren '70.
Route:
Loop verder tot je rechts van de weg een driehoekje van gras ziet liggen en kijk naar het bord.
Partnergemeentes
Een partnerstad (of zusterstad) is een plaats meestal in een ander land, waar een gemeente vriendschappelijke contacten mee onderhoudt. Vaak gaan de contacten zo ver dat de partnersteden elkaar over en weer bijstaan. Dit wordt dan een stedenband genoemd.
Deze stedenbanden worden onderhouden door de gemeente zelf en/of een of meer particuliere organisaties binnen deze gemeente.
In sommige gevallen wordt er een partnerplaats gevonden die qua benaming bijna hetzelfde is. het aantal partnergemeentes nam met de Europese eenwording toe als een vorm van Europese samenwerking tussen burgers. Al na de oorlog zochten gemeente elkaar op om de armoede bijv. achter het ijzeren gordijn te verminderen met kennis en kunde en met goederen hier te lande.
Route:
Loop verder tot je op een splitsing van wegen staat en kijk naar de oude bomen.
Oude bomen
Plantaan en taxus op leeftijd. Plantaan wordt vaker in dit soort settings toegepast (settings aan de rand van urbane bebouwing, het is suburbane bebouwing, maar het gaat me om het mondiale van de panden even verderop. het gaat om mee doen in de wereld, dat stralen de panden uit: zo ook de bomen). Prachtig uitgegroeid.
Route:
Neem de Parallelweg en loop door tot de tweede weg naar rechts (Ubbergensdijk).
Dubbel woonhuis
Inrichting stedenbouwkundig van een nieuwe woonwijk in de polder. Vraag enige aandacht voor het ontwerp. Op het mooiste uitzicht een dubbele twee onder een kap.
Route:
Loop vanaf de splitsing richting de parkeerplaats
Loop door tot vlak voor de ingang van de parkeerplaats een weg naar links gaat en er een informatiebord staat.
Informatiebord Bronnenbos
Op de hoek staat een informatiebord over de flora en fauna van het bronnenbos. De paden, die gedeeltelijk over het terrein van de school lopen, zijn verhard en daardoor ondanks de drassigheid goed begaanbaar.
Route:
Loop vanaf het infobord de parkeerplaats op.
Loop door tot het gebouw links achterop de parkeerplaats.
Kiss and Ride Bronnenbos
Kiss and ride staat er bij deze parkeerplaats. Het is niet de bedoeling dat je hier uw auto parkeert. Je kunt er staan om je kinderen naar school af te zetten.
