Sommige wegen in de Ooijpolder zijn voorzien van laanbomen langs de weg. Ze vormen de kaders voor het landschap. Aan de rand van Ubbergen begint de Ooijpolder. In de Ooijpolder is veel gedaan op het gebied van natuurontwikkeling. Via een aantal kleine paadjes en kabelpontjes kun je dit prachtige gebied verkennen. Maak kennis met het Bronnenbos en het Koen van der Poel pad. In het Bronnenbos zijn verschillende vlonders aangelegd. Vanaf een vlonder ben je dicht bij het ondiepe water vol waterdieren zoals libellen en waterjuffers. Helemaal onder aan de stuwwal op het laatste droge randje voor het begin van de uiterwaarden vind je een serie witte huisjes en boerderijen. Aan de voet van de stuwwal op een paar meter verhoging bleef het boeren bedrijf bij hoog water 's winters droog, terwijl het vee 's zomers kon grazen in de uiterwaarden. Geniet van het agrarische landschap onder aan de Boterberg met zijn afwisselende geslotenheid en open vergezichten.
Vanaf de dijk rondom het kerkje bij Persingen heb je sinds enige jaren een prachtig uitzicht over het uiterwaarden landschap rondom Persingen. Op verschillende punten in het voormalige cultuurlandschap is aan natuurontwikkeling gedaan. Zoals hier bij het MEER in het 't Zwanenhoekje, waar het wemelt van de "wintergasten" en "doortrekkers", zoals zwanen, reigers, ooievaars, ganzen, etc.
Route:
Loop in noordelijke richting (dit is de asfaltweg richting de bebouwing met de kerk links van de weg).
Loop een klein stukje en bekijk het weiland links van de weg.
Weiland op de terp
Alle ruimte op de terp van Persingen werd intensief gebruikt. Er was vroeger vrijwel altijd een stukje hooggelegen grond vrij van bebouwing voor het vee. Bij hoogwater kon, en kan ook nu nog het vee toch naar buiten bij hoog water. Zo wordt werkelijk elk stukje grond nuttig gebruikt.
Route:
Loop een stukje verder tot je links van de weg een kerkgebouw ziet liggen.
Kerkgebouw van Persingen
Het kerkgebouw van Persingen is een klassiek voorbeeld van de Oudhollandse baksteen architectuur. Dat hier oude bakstenen zijn gebruikt, is te zien aan het formaat en aan het feit dat ze iets rond zijn. Deze rondingen zijn ontstaan bij het handmatig uitstorten van de klei uit de houten vormen. Bij geperste baksteen (vanaf de industriële revolutie) heb je dit verschijnsel niet meer, de stenen worden dan machinaal geperst en vallen op een lopende band. Ze zijn meer uniform.
Route:
Loop verder tot je net na de kerk links en rechts van de weg bebouwing ziet staan.
Het terpdorp Persingen
Persingen bestaande uit een klein aantal boeren erven, een voormalig dorpscafé, een prachtige oude kerk en een pastorie. Alle gebouwen zijn gebouwd op een verhoging in het landschap. Van oorsprong werden nederzettingen gebouwd op de strandwallen, maar hier kun je zien dat de mens ook zelf handmatig terpen heeft opgeworpen. Op deze verhogingen in het landschap houdt je bij hoog water de voeten vrijwel altijd droog.
Route:
Loop met de bocht naar rechts mee en loop Persingen uit.
Loop over het asfalt tot je links van de weg een ooievaarsnest ziet staan.
Ooievaarsnest
Overal in de uiterwaarden langs de grote rivieren staan palen als welkom voor de rondtrekkende ooievaars. De laatste jaren neemt door het veranderde gebruik van de weilanden in de uiterwaarden, het aantal kikkers en muizen toe. Hiermee houdt het aantal ooievaars gelijke tred. Zij vinden nu voldoende voedsel.
De paren broeden graag op een wagenwiel hoog boven het landschap. Vandaar dat je overal deze palen ziet verschijnen. En maar hopen dat er een paartje neerstrijkt.
Route:
Loop verder tot je links van de weg een camping ziet liggen.
Logeren op het platteland
Hier midden in de Ooijpolder kun je op Camping "De Weijde Blick" genieten van de rust en de stilte. De camping is aangesloten bij de
Alleen bij de Nijmeegse vierdaagse in juli zijn hier veel kampeerders.
Route:
Blijf de asfaltweg volgen tot je een grote provinciale weg kruist.
Picknickplaats
Voor fietsers en wandelaars die willen genieten van de natuur en de uitzichten in de Ooijpolder, is dit een leuke plek om de broodjes en de ranja te nuttigen.
Route:
Loop richting de stuwwal en Beek-Ubbergen de ooipolder uit.
Loop om de rotonde heen en blijf de weg rechtdoor volgen.
Loop veder tot je bij de afslag naar het Wylermeer uitkomt.
Afslag Wylerbergmeer
Let bij deze afslag eens op het ruisen van de bladeren van de abelen, de grote bomen, die aan de weg rand staan. Ook op de structuur van de stam kun je in zomer en winter bij het langslopen een tweede blik werpen.
Route:
Neem vanaf de splitsing de weg richting recreatiegebied het Wylermeer.
Loop door tot je in de verte de eerste bocht in de weg kunt zien liggen en een bosje van populieren ziet.
Witte abelen
Deze boomgroep bestaat uit een populierensoort, de witte abeel. Niet alleen hun stam is bijzonder door de ruitvormige tekening, ook de bladeren ruizen in de wind. De onderzijde van de bladeren is wit behaard, de bovenzijde donkergroen.
Als je even stil staat en naar het beeld van de ruisende bladeren kijk en luistert, zie je misschien zelf waarom deze routemakers enthousiast zijn over deze boomgroep.
Route:
Loop twee keer door een zigzag tot de weg zich splitst bij een manege.
Loop hier verder richting de ingang van de parkeerplaats van het Wylerbergmeer (links aanhouden op de splitsing bij de manege).
Loop door tot je bij de ingang van de parkeerplaats bent.
Slagbomen Wylerbergmeer
Aan de rand van de parkeerplaats van het Wylerbergmeer staan deze slagbomen. In de zomermaanden maken vele toeristen gebruik van deze parkeerplaats om te recreëren langs de rand van het Wylerbergmeer. Zo leiden ze de grote stroom toeristen in goede banen. Er is wel parkeergeld verschuldigd.
Route:
Loop de parkeerplaats op en loop rechtdoor naar achter, tot je in de hoek van de parkeerplaats bent.
Parkeerplaats Wylerbergmeer
Deze parkeerplaats is aangelegd voor wie als dagrecreant wil genieten van het Wylerbergmeer. Hoewel het betaald parkeren is, kan je van hier uit goed starten voor een stevige wandeling door het afwisselende landschap rondom het Wylerbergmeer.
Gebruik hiervoor de optie stel zelf je wandeling samen uit het wandelingen menu in de blauwe balk op de site.
Route:
Neem de voorlaatste rij parkeervakken, loop naar achter door de rij parkeervakken tot je achter op de parkeerplaats door een hekje, het recreatieterrein Wylerbergmeer op loopt.
Ingang Wylermeer
Verschillende routes komen op dit punt samen. Zowel het wandelpad langs het Wylerbergmeer als het pad dat via de betaalde parkeerplaats voor gasten van het Wylerbergmeer verder de Ooipolder in loopt.
Route:
Neem het pad in zuidelijke richting langs de recreatieplas. (Dit is richting de koffie & snac corner.)
Loop door tot waar het pad een bocht naar rechts maakt en kijk links van het pad.
Uitzicht
Prachtig uitzicht over een deel van het kunstmatige Wylerbergmeer. Zeker om van te genieten in alle rust als de zomer weer voorbij is en de recreanten weer thuis zijn.
Route:
Loop verder tot je rechts van het pad een huisje ziet staan.
Cafetaria
Er zijn een aantal huisjes neergezet rondom het Wylerbergmeer. Hoewel de zee ver weg is geeft de hoge voet en het terras op de tweede verdieping het gevoel van het huis van de strandwacht. Dus toch strand vertier in de zomer aan de oostgrens van Nederland.
Zowel de strandwacht als de horeca vinden onderdak in het huisje.
Route:
Loop verder tot je links van het pad een volleybalveld ziet liggen.
Volleybalveld
Volleybalveld, beheerder RGV (Recreatiegebieden op de Veluwe) is er trots op om veel verschillende buitenactiviteiten aan te kunnen bieden rondom het Wylerbergmeer, waaronder dit volleybal veld.
Route:
Loop verder tot iets voorbij het punt waar het pad de plas verlaat en kijk achterom voor het uitzicht.
Uitzicht over het Wylermeer
Prachtig uitzicht over het meer, zeker buiten het hoogseizoen in de zomer, als er geen dagjesmensen zijn.
Route:
Loop verder door het bos tot je bij een hek en een knooppunt van paden uitkomt.
Achteringang Wylerbergmeer
Zo dicht langs de provincale weg voor het hek van het Wylerbergmeer heb je nog nauwelijks een idee van de prachtige landschappelijke oase met veel water, die achter het hek schuilgaat.
Nieuw knooppunt.
Route:
Neem het fietspad dat langs de provinciale weg loopt en sla rechts af.
Loop door tot waar het fietspad een bocht naar links maakt op de provinciale weg over te steken en kijk naar het witte stalen kolos dat zich voor je bevindt.
Kunstwerk: Dagjes Toerist
Van de serie kunstwerken in deze stijl, die op verschillende plaatsen langs de snelweg te vinden zijn, is dit een recente remake. Voor publiciteit langs de provinciale weg, vlak voordat je de grens overgaat, is dit een echte eye catcher. Meestal is er een relatie tussen het in staal uitgebeelde tafereel en de plaats waar het beeld te vinden is.
Route:
Steek de provinciale weg over en let op het stoompje. Loop richting de put waar het stroompje in verdwijnt.
Waterkunstwerk
Water speelt in Berg en Dal in de geschiedenis van de wasserijen een grote rol. Uitgebeeld zijn de put als bron van water en de wateruitstroom. Deze voortdurende waterstroom was mede de bron van welvaart in wasindustrie rondom Beek-Ubbergen. Ook de voortdurende waterstroom is heeft niet kunnen voorkomen dat de wasserijen gesloten zijn, door uitvinding van de wasmachine. Om dit te vertalen naar beelden, eindigt de waterstroom in een put.
Route:
Volg het stroompje stroomopwaarts en steek de weg over.
Neem aan de overkant het paadje dat langs het stroompje het bos ingaat en loop door tot je op de splitsing van paadjes bij een bruggetje over de beek uitkomt.
Bruggetje over de Beek
In de dalen van de Duivelsberg stromen kleine beekjes. Ze voeren het kwelwater uit de stuwwal af naar de Waal. Hier kruist het wandelpad zo'n beekje met een bruggetje. Let ook eens op het waterkunstwerk dat aan de overkant van de weg staat. Bureau van den Eerenbeemt adviseerde de gemeente Beek-
Ubbergen om waterstromen door middel van het project Water Werkt weer zichtbaar te maken in- en rondom de dorpen. Beek is van oudsher bekend wegens het schone water van deze beken. Er waren allerlei wasserijen voor de burgerij uit Nijmegen gevestigd. Het kunstwerk is geïnspireerd op een aantal spoelbekkens van deze wasserijen.
Route:
Neem het pad over het bruggetje tussen de struiken door.
Loop door tot je aan de achterkant van het huis op een Y-splitsing van paden staat.
Steile paden
Het gebied van de Duivelsberg en omgeving is sinds de ijstijden door de rivier aangesneden. Daarom zijn de hellingen zo steil. Hier een voorbeeld van zo'n steil pad. Bij nat weer is stevig schoeisels aan te bevelen.
Route:
Ga met je rug richting het huis staan en neem het brede linker pad op de Y-splitsing.
Bij de volgende Y-splitsing het rechter pad aanhouden.
Loop door tot je bij een landbouwperceel op een dubbele Y-splitsing uitkomt.
Filosofendal
Op de kaart staat de naam Filosofendal en onze vriend Google had hierover geen nadere informatie.
Weet iemand waar dit dal deze naam gekregen heeft?
Route:
Volg het pad door het Filosofendal naar beneden het bos in en sla meteen links af op de Y-splitsing.
Volg het kleine paadje de helling omhoog en sla links af op de splitsing bij de haarspeldbocht.
Loop door tot je op een weiland staat.
Weiland in het Filosofendal
Heb je de prachtig uitgegroeide bomen gezien op dit weiland in het Filosofendal? Als je een boom de ruimte geeft om uit te groeien, kun je vooral in de winter zien hoe deze zich heel regelmatig zich vertakt. De vertekking is kenmerkend voor de soort.
Door schade bij ijzel, breken er soms takken uit. Die worden niet weer vervangen. Het blijven onregelmatigheden. Het is dus niet altijd de mens die schade aan de natuur veroorzaakt.
Route:
Blijf het paadje volgen de heuvel omhoog.
Loop door tot je op een splitsing van paden komt.
Knooppunt Kastanje
Onze wandelingen bestaan uit diverse trajecten, die aan elkaar geknoopt kunnen worden. Je kunt dus zelf ook je wandeling samenstellen met onze route planner, te vinden onder het kopje wandelingen. Hiervoor zijn knooppunten nodig. Op dit knoop[punt staat een tamme kastanje.
In de bossen rondom de Duivelsberg staan sinds de Romeinse tijd al veel Tamme Kastanjes.
Route:
Loop vanaf de Y-splitsing de heuvel af naar beneden langs het met rood-witte paaltjes gemarkeerde pad.
Loop door tot je halverwege het weiland bent.
Kersenbomen
Langs de rand van het weiland staan verschillende groot uitgegroeide kersenbomen. Het is niet duidelijk of deze zijn aangeplant of verwilderd. In elk geval zitten er heerlijke kersen aan in mei.
Vroeger was kersenhout erg in trek als meubelhout vanwege de diep rode kleur.
Route:
Loop door tot je op een splitsing met een pad van rechts staat.
Weiland op de Heuvels
Een wandeling met je aangelijnde hond is een genot door de heuvelachtige landschap met afwisselend bossen en open terreinen. Juist in het voorjaar of in herfst bij de wisseling van de seizoenen is het fijn in de middagzon te wandelen of even uit te rusten op één van de vele bankjes. Mocht je hond dorst hebben, bij dit hekje is er een drinkbak voor vee waar je eventueel wat water voor je hond kunt nemen.
Route:
Neem het pad met de groene paaltjes de helling af naar beneden.
Loop door tot je rechts van het pad bij een huis uitkomt.
Informatiecentrum Nederlands Cultuurlandschap
Op zondagen en op woensdag middag is behalve de landschapstuin ook het informatiecentrum van het Nederlands Cultuurlandschap geopend voor publiek. Soms zijn er concerten in dit historische gebouw.
Let eens op de vele kabouters in de tuin van het sprookjeshuisje en het kleine Mariabeeld rechts van het hek.
Route:
Blijf het pad volgen naar beneden tot je op een splitsing met een pad van links uitkomt.
Rietveld op de heuvel
In het weiland bovenop deze helling zie je een rietveld. Riet groeit alleen daar, waar water het hele jaar door beschikbaar is. Op deze plek is er dus kwelwater aan de oppervlakte gekomen.
Het is dus een drassige plek bovenop de helling daar waar je dat helemaal niet zo gauw zou verwachten.
Route:
Ga met je rug richting het dal staan en neem het rechter pad op de Y-splitsing.
Neem bij de Y-splitsing met het vee-hek het linker pad.
Loop door tot je rechts van het pad een helling ziet liggen.
Graftenlandschap
Direct naast het pad is een zogenaamde graft te vinden en verderop in het weiland ligt er nog één. Een graft is een steile helling die een leemhelling verdeelt in minder steile terrassen en ligt evenwijdig aan de hoogtelijnen. Om erosie tegen te gaan werden op de steilere bouwlanden in Limburg heggen geplant. Doordat er tegen de heggen materiaal aanspoelde en achter de heggen materiaal wegspoelde, ontstonden graften of steilranden. Een landschap met graften afgewisseld met terrassen, een graftenlandschap, is minder steil en daardoor geschikter voor de landbouw.
Route:
Volg het pad verder richting het dal.
Loop door tot je links van het pad een steile helling ziet liggen.
Begrazing met runderen
De weilanden, die hier aan de rand van de Vossenberg liggen, worden in de zomermaanden begraasd door runderen. Ook worden de weilanden aan het eind van het seizoen gemaaid en wordt het maaisel afgevoerd. Dit moet ervoor zorgen dat de weilanden verschralen en allerei bijzondere planten, zoals blauwe grasklokjes die in de zomer verderop staan, terugkeren.
De koeien staan niet achter prikkeldraad, maar meidoornhagen houden de koeien in de weiden. Deze vorm van versperring werd voor de uitvinding van prikkeldraad algemeen toegepast. De Stichting Nederlands Cultuurlandschap zet zich de laatste jaren in voor het herstel van deze heggen.
Route:
Volg het pad verder langs de bosrand.
Loop door tot het pad een bocht naar links maakt en je een bankje ziet staan.
Uitzicht
Vanaf het bankje heb je een adembenemend uitzicht over het dal onderaan de Vossenberg dat voorzien is van meidoornheggen. Het steile graftenlandschap voorzien van meidoornheggen, dat je hier voor je ziet, vind je elders in Nederland alleen in Zuid Limburg. Als bezoeker waan je je hier in het buitenland.
Route:
Volg het pad verder heuvel op tot het pad door het bos loopt en er allemaal boomwortels zijn.
Boomwortels
Boomwortels houden de grond vast en zorgen ervoor dat de erosie van stromend regenwater geen vat op de grond krijgt. Onder de grond heeft een boom een netwerk van wortels net zo groot als de boom boven de grond is. Hier kun je de uitgestrekte netwerken van de grote wortels zien, die de boom verankeren in de grond. Grote wortels vertakken onder de grond net zolang tot het haarwortels zijn, die uit de bodem water met voedingsstoffen voor de hele boom opnemen. Aan de oppervlakte, waar vanwege het pad weinig haarwortels zitten spoelt bij een regenbui soms veel grond weg. Daarom kun je hier het netwerk van de grote wortels prachtig zien liggen.
Route:
Loop door tot je op een splitsing van paden bij een bankje met een mooi uitzicht uitkomt.
Knooppunt Vossenberg
Er liggen vele paden en paadjes over de stuwwal. Vaak volgen deze paden de hoogtelijnen, zodat je wat gemakkelijker loopt, als je eenmaal de stuwwal hebt beklommen. Met onze routes proberen we een wandeling samen te stellen waarin informatie uit diverse bronnen is verwerkt.
Route:
Ga met je rug naar het bankje staan en neem het paadje dat rechts achter het bankje het bos inloopt (het meest rechtse paadje) en vervolgens via een aantal trapjes de helling afloopt.
Loop door tot je aan het einde van het weiland op een T-splitsing uitkomt.
Toerisme in het Keteldal
De smalle uitgesleten dalen, zoals dit Keteldal waren geliefd als woonplek voor de gegoede burgerrij die graag buiten wilde wonen. Je ziet hier aan dit Keteldal dan ook vele mooie villa's en de voormalige pensions staan.
Begin van de vorige eeuw kwam het toerisme ook in deze regio op gang. Mensen verhuurden een deel van hun huis aan zomergasten, die hier graag vakantie hielden.
Route:
Volg de weg door het keteldal in zuidelijke richting (dit is omhoog).
Loop door tot je rechts van het pad een wegwijzer ziet staan.
Vriendschaps wegwijzer
Deze historische wegwijzer uit 1909 in het Keteldal verwijst naar de geschiedenis van dit gebied. De grens met Duitsland is door annexatie van Nederland na de oorlog een stuk verder richting Duitsland verlegd. In 1963 vond hier de laatste grensherziening plaats. Op de achterzijde van de wijzer staat de spreuk: "Laat vriendschap helen, wat grenzen delen".
In 2002 werd deze wegwijzer voor het laatst gerestaureerd. Op oude ansichtkaarten kun je zien hoe deze er vroeger uitzag.
Route:
Neem het kleine paadje langs de wegwijzer het bos in.
Loop door tot je bij de asfaltweg uitkomt en sla rechts af.
Bekijk de verschillende bouwstijlen van de huizen langs de weg terwijl je naar beneden loopt.
Huizen langs de Van Randwijckweg
De woonhuizen langs de Van Randwijckwegweg hebben een architectuur, die kenmerkend is voor de periode van voor en van na de Tweede Wereldoorlog.
Wie omhoog of naar beneden loopt langs deze weg kan zien hoe van de visie van de verschillende architecten door de jaren heen op landhuizen en vrijstaande villa's is veranderd. Je kunt aan de buitenzijde al zien, hoe met de tijd de idealen voor wonen veranderen en de technische mogelijkheden zich uitbreiden. De opdrachtgevers Krijgen hierdoor heel verschillende huizen.
Route:
Loop verder naar beneden.
Loop verder tot de weg een Y-splitsing maakt met een kromme weg naar links.
Y-splitsing
Opvallend voor deze wijk is dat de stedebouwkundige planning ervan rekening heeft gehouden met hoogteverschillen in het landschap. Wegen kronkelen langs de contouren van de helling en de plaats van de huizen is zodanig dat bewoners allemaal een goed en vrij uitzicht hebben op het dal. Daarmee lijkt deze planning op die in het buitenland, bijvoorbeeld zoals die wordt toegepast in de buitenwijken van Duitse dorpen en steden.
Route:
Neem de weg die vanaf de Y-splisting het bos en de villawijk inloopt (Oude bosweg).
Rechtdoor bij het bospad (links van de weg).
Loop steil naar beneden, tot je op een T-splting uitkomt, sla hier rechts af.
Loop een stukje verder en geniet van het uitzicht voor je.
Dorpsstraat Beek
De Dorpsstraat van Beek heeft nog steeds een vergezicht op de Bartelomus kerk van Beek Ubbergen.
Het was vroeger een Rijksstraatweg naar Kleef. Bij de oude ansichtenkaarten verzameling van Beek, kun je zien hoe omstreeks 1930 hier het een drukte van belang was, met voetgangers, personen op de fiets, een heel enkele auto, en zo af en toe een paard en wagen.
Route:
Loop door tot je bij de fontein op het dorpsplein staat.
Dorpsplein van Ubbergen
Vanaf het dorpsplein zijn er verschillende wandelroutes. Let wel op waar je je meegebrachte auto parkeert als je van hieruit gaat wandelen.
Het Dorpsplein is erg gezellig met twee kerken, verschillende hotels, café's en restaurants en natuurlijk vele zonnige terrasjes. Enkele nostaligische winkelpanden uit de jaren '50 nodigen uit tot shoppen.
Route:
Loop verder de heuvel omhoog via de Nieuwe Holleweg.
Bekijk de winkelpanden links van de weg.
Winkels aan het dorpsplein
Aan het dorpsplein, in dit geval rondom de kerk, zijn van oudsher de winkels te vinden.
Deze diversiteit van winkels van kleine zelfstandigen, bepaalden de sfeer van deze dorpsgemeenschap vanaf de jaren '30 tot in de jaren '70. Het was kenmerkend voor veel dorpen en stadjes in Nederland. Hier zijn er naast de grote winkelketens nog enkele in gebruik. De ondernemers hebben veel lekkers te bieden, ook streek producten, zeker voor een vermoeide wandelaar.
Route:
Loop verder tot je rechts van de weg een Kerkje ziet liggen.
Oude Kerk
De Oude Kerk van Ubbergen behoort tot de protestantse gemeente van Ubbergen. Op deze plaats werd kort voor 1300 de eerste kerk al gebouwd zo blijkt uit de archieven.In de Tweede Wereldoorlog werd de kerk ernstig beschadigd. Nadien werd deze kerk met buitenlandse steun herbouwd naar de bouwplannen van rond 1450.
Route:
Loop verder tot je op het kruispunt tussen de kerkjes in staat en kijk links naar boven.
Eetcafé de Witte
Aan een gastvrij dorpsplein zit altijd een goed café. Naast de kerk is er vrijwel altijd een dorpskroeg. Tegenwoordig is de horeca steeds vaker een eetgelegenheid dan een plaats waar alleen sterke drank wordt verstrekt. De tijden veranderen, de ondernemers veranderen mee met de wensen van de klanten.
Maar het oude spreekwoord blijft gelden:
Welk gastvrij dorp kan zonder een café naast de kerk?
Route:
Sla rechts af voor de kerk en loop door tot je op een T-splitsing met een weg van links staat bij de ingang van een parkeerplaats.
Bartholomeus kerk
De Bartholomeus kerk werd rond 1825-1826 gebouwd en daarna nog eens ingrijpend verbouwd in 1891. De baksteen vormgeving en het vakmanschap dat de bouw tentoonspreidt is kenmerkend voor de bouwstijl van die periode. Na de Tweede Wereld oorlog is het interieur zo goed mogelijk hersteld met meubilair uit andere kerken.
Heeft de Bartholomeus Kerk tegenwoordig een andere bestemming? In dit "juweeltje van Beek" trouwen jaarlijks veel aanstaande bruidsparen, zijn er exposities en worden er concerten gegeven. Ook worden er familiebijeenkomsten zoals dopen en begrafenissen en uitvaartplechtigheden gehouden.
Route:
Neem de weg rechts naast de Bartholomeus Kerk (Kerkberg), loop door tot de weg voor een villa een haakse bocht naar links maakt.
Villa Rozenhof?
De villa "Rozenhof" is een markante wit gepleisterd blokvormig villa met verdieping uit 1870-1875.
Let eens op enkele details: de ramen hebben afgeronde bovenhoeken en een geaccentueerde omlijsting. Ook de daklijsten met consoles zijn bijzonder. Er is een serre (wintertuin) met balkon tegen de oostgevel geplaatst.
Later werd een aanbouw met balkon voor de hoofdingang toegevoegd, waardoor het huis nog meer uitstraling kreeg.
Tegenwoordig is het een lux appartementen complex.
Route:
Loop een klein stukje verder tot je rechts van de weg een ingang van het kerkhof ziet liggen (lange oprijlaan).
Kerkhof met oorlogsmonument
Op de begraafplaats rondom de kerk zijn ook oorlogsgraven van gevallenen uit de Tweede Wereldoorlog. Deze zijn ook opgenomen in de Liberation route en in Traces of War.
Dit oorlogsmonument is er om ook de burgers uit Beek en Ubbergen, die tijdens de Tweede Wereldoorlog gevallen zijn, te blijven herdenken.
Route:
Loop door tot je rechts van de weg een appartementencomplex en het pleintje ervoor kunt zien.
Nieuwbouw aan historisch plein
Dit modern vormgegeven appartementencomplex staat fier op de kop van het plein. een beetje uitdagend toch? Niet verscholen achter oude dromerige bomen. De architect is er in geslaagd het toch wel grote bouwvolume zo te ontwerpen dat het gebouw harmonieert met de stijl van het pleintje, passend in de historische context van deze plek.
Route:
Loop een klein stukje verder en kijk rechts van de weg recht over het pleintje heen.
Maria School
Van het voormalige schoolgebouw is alleen de voorgevel bewaart gebleven. De grijze gevelsteen met de naam van de school is er nog. Wil je weten hoe het er hier vroeger uit heeft gezien, met onverharde wegen en vrijwel geen auto's, neem eens een kijkje op de site van Oud Beek met veel ansichtkaarten. http://oudbeek.nl/
Route:
Loop de bocht door en kijk links van de weg.
Voormalige kostschool
Voormalige Internaat Opzoeken op oud beek meer info.
Route:
Loop verder tot tussen de nieuwbouw net voorbij de parkeerplaats aan de linker kant van de weg.
Nieuwe landhuizen
Een nieuw landhuis bouwen op een van de vrije kavels op deze plek op de stuwwal en ontwerpen binnen de gestelde kaders in te richten naar eigen inzicht, is een droomwens van velen. Slechts een enkeling kan die droom waarmaken. Is dit het huis zoals jij denkt voor jezelf te wonen, of hoe jij denkt dat het in deze wijk past op deze plaats? Zal het met de andere landhuizen passen in de filosofie van deze wijk?
Route:
Loop veder tot je de weg overgaat in een klein paadje en je in een beekdal op een kruispunt staat.
Kastanjedal
Rustig stroomt een klein stroompje water door het Kastanjedal naar beneden. De wanden van het dal zijn begroeid met tamme kastanjes. Als handen steken ze uit de steile wanden en reiken richting de hemel.
's Zomers zitten de vertakte kronen vol met blad en sluit het bladerdak zich boven het dal, dat hier haar naam aan heeft te danken.
Helaas zijn sommige tamme kastanjes de laatste tijd (door ouderdom?) dood gegaan. Tot nu toe worden ze nog niet herplant. Jammer voor het streek eigen karakter van de heuvels om Nijmegen, want Tamme kastanjes werden in deze omgeving door de Romeinen gebracht. Ze vormen dus een deel van het regionale beeldverhaal.
Route:
Neem vanaf de splitsing het paadje omhoog het kastanje dal in.
Loop door het kastanje dal heen over het bruggetje en aan de andere kant weer omhoog tot je uitkomt bij een picknick tafel.
Kastanjedal bij de Kabouterboom
De picknickbank kijkt uit over een klein moerasgebied. Vanuit het moeras stroomt een stroompje met helder koel bronwater vanuit de stuwwal richting de rivier in de uiterwaarden. In het moerasgebied vind je veel bijzondere plantensoorten, zoals goudveil en reuze paardenstaarten, beiden zeldzame plantensoorten in Nederland.
Het beekje verlaat via het Kastanjedal, een dal met vele tamme Kastanjes, een zeer vochtig brongebied om via het centrum van het dorp. Tamme Kastanjes, waar het dal naar vernoemd is, komen al sinds de tijd van de Romeinen in deze bossen veel voor.
Route:
Neem het pad langs de rand van het moeras met het moeras rechts van het pad.
Loop door tot je op een Y-splitsing staat.
Knooppunt met trappetje
In een routenetwerk, zoals dit bij Beek-Ubbergen waarbij je uit routestukken zelf een wandeling kunt samenstellen, heb je veel knooppunten nodig.
Dit is zo'n splitsing van wegen.
Hier dicht bij vind je de dikste boom van Nederland, een oude tamme kastanje, de beroemde Kabouterboom van Beek.
Route:
Ga met je rug richting het moeras staan en neem het meest linkse pad van alle splitsingen.
Loop verder tot je rechts van het pad een grote tamme kastanje ziet staan, de Kabouterboom.
Kabouterboom
Wist je wel dat de Kabouterboom bij Berg en Dal de oudste tamme kastanje van Nederland is?
Kabouters zijn van oudsher bekend. Ook hun goede relatie met de paddestoel, vooral die metrode met de witte stippen en met de ring om de steel is goed. Sommige kabouters schijnen er zelfs in te wonen.
Menigeen begrijpt deze ingewikkelde relatie niet goed en vandalen hebben de kabouterboom helaas meermalen in de fik gestoken.
Route:
Loop verder tot je links van het pad achter het hek een kabouter en een houten paddenstoel ziet staan.
Kabouterroute
Langs de rand van de heuvels rondom Ubbergen is voor de kleinste wandelaars en hun (groot-)ouders een Kabouterroute aangelegd.
De Kabouterroute is aangegeven met houten paddenstoelen en tuinkabouters. Ze staan overal langs de route. De route ligt ook langs de beroemde Kabouterboom in het Kastanjedal. De folder met routebeschrijving is te krijgen bij de plaatselijke VVV.
Zelfs als het lopen soms nog niet meevalt, kun je vanuit de wandelwagen gefascineerd zijn door het zoeken (en vinden!) van de paddenstoelen langs de route. Maar kun je ook al herkennen welke kabouters er langs de route staan en wat hun functie of beroep is?
Route:
Loop verder tot je op een groter pad terecht komt.
Villa 't Kaempke
Verspreid over de hellingen van de stuwwal rondom Berg en Dal en Beek Ubbergen vind je meerdere onder architectuur gebouwde villa's, zoals ook deze villa 't Kaempke. De soberheid van de jaren dertig is nog steeds zichtbaar in de vrijwel oorspronkelijke architectuur. Juist omdat deze villa ongeschonden de tijd heeft overleefd, is ze een aanwinst in het landschap.
Route:
Neem het bospad links van de oprit van het huis.
Loop door tot je op een splitsing van paden uitkomt.
Knooppunt Stollenberg
In de bossen tussen de Stollenberg en de Ravenberg ligt dit knooppunt, dat enige wandelroute trajecten aan elkaar verbindt. Met de optie, "Plan zelf een wandeling", kun je vanaf diverse startpunten zelf routes maken en uitprinten. Ook vanaf dit knooppunt is dat dus mogelijk.
Route:
Loop vanaf de splitsing bij het hek naar de splitsing bij het bankje.
Voet van de Ravenberg
De Ravenberg is een top heuvel van de stuwwal. Het is een vooruitstekende punt, die min of meer los ligt van de rest van de stuwwal, zoals een vooruit geschoven rotspunt. Vanaf de Ravenberg heb je opnieuw twee vrij gekapte zichtassen, doorzichten op het dorp en de directe omgeving.
Route:
Neem het pad dat de heuvel oploopt.
Loop door tot bij het bankje op de top van de heuvel.
Top van de Ravenberg
Op de top van de Ravenberg is een bank met uitzicht door de bomen op het kerkje van Leuth. Spiritualiteit en bezinning zijn kennelijk als thema genomen om het landschap hier aantrekkelijk te maken voor de langskomende toerist of de voormalige pelgrim.
Helaas is de zichtas in de loop van de jaren weer wat dichtgegroeid. Onderhoud blijft nodig.
Route:
Loop verder aan de andere kant van de top een stukje naar beneden tot je bij een bankje met een doorzicht uitkomt.
Zichtas kerkje van Persingen
Vanaf dit bankje naast het wandelpad heb je een doorzicht richting het oude karakteristieke kerkje van Persingen. Het kerkje is op een kleine verhoging in het landschap gebouwd. Een zichtas die vrijgekapt is in het bos zorgt ervoor dat je uitzicht over de uitgestrekte Betuwe beperkt blijft tot dit romantische, eeuwen oude tafereel. Veel landschapsschilders waren erdoor geïnspireerd.
Ook hier weer het thema bezinning bij een wandeling door de heuvels.
Route:
Volg het pad met een haarspeld naar beneden, tot je bij een ander pad uitkomt met een rijtje eiken erlangs.
Laan forse oude Eiken
De rand van het weiland wordt begrensd door een prachtige laan met fors uitgegroeide eiken. Bomen in of langs het weiland dienden vroeger voor schaduw, zodat de koeien uit de zon konden herkauwen. Nu zijn de meeste koeien in Nederland in een loopstal te vinden.
Route:
Volg het pad met het laantje eiken rechts van het pad.
Loop door tot je aan de rand van het tweede weilandje een paadje van rechts tegenkomt.
Tussen de weilanden door
Let eens op de kleine perceelgrootte. Op hellingen als deze zien we restanten van het zogenaamde vroegere graften landschap, waar er door de eigenaars walletjes op de helling werden aangelegd met stenen uit de naastliggende akkers. Deze stenen wallen werden beplant met meidoorn en sleedoorn en soms ook met hazelaars. Zo werd de erosie van de landbouwgrond op steile hellingen voorkomen. Vroeger waren deze percelen groot genoeg, tegenwoordig heeft men veel grotere percelen.
Behouden om het landschap te behouden.
Route:
Ga met je rug richting het laantje eiken staan en neem het paadje dat recht voor je tussen de twee weilanden doorloopt.
Loop verder tot je rechts van het pad een uitzichtpunt ziet liggen.
Uitzichtpunt Elysese Velden
Vanaf deze bank heb je een uitzicht over de Elysese Velden. Elysion (spreek uit: Elusion) is in de griekse mythologoie de plaats waar zij verblijven die losgekomen zijn van het dagelijks leven. Op deze plek voel je je ook verlost van het dagelijks leven als je wat met de natuur hebt. Voor anderen is het een Illusie, wat weer afgeleid is van het griekse Elysion en het Romeinse Elysium.
Route:
Ga terug naar het paadje en loop via de trapjes naar beneden tot je op een kruising van paden uitkomt op het dieptepunt van het dal.
Vrijstaande Eik
Te midden van de landbouwpercelen van de Elysese velden staat deze oude vrijstaande eik. Monumentale bomen bepalen toch meer de omgeving dan je vaak beseft. Als je er woont en er elke dag langskomt, vallen ze je weinig op. Pas als ze doodgaan en gekapt worden, besef je pas hoe beeldbepalend ze zijn in zowel een natuurlijk open landschap als in een stedelijke omgeving.
Bij het ontwerp van een nieuwbouw plan waar al volwassen bomen groeien, zouden eerst de bomen ingetekend kunnen worden in het stedenbouwkundig plan en vervolgens de gebouwen worden gesitueerd.
Route:
Draai met je rug naar de trapjes toe.
Neem het pad tussen de weilanden door.
Loop door tot je bij de bosrand op een splitsing van paadjes aankomt.
Heggen in het landschap
De paadjes zijn aan weerszijden omzoomt door stekelige struiken als meidoorn en sleedoorn. Juist deze oude afscheidingen geven een bijzonder charme aan het landschap. Meidoorns en sleedoorn bloeien uitbundig wit in het voorjaar. Ze worden druk bezocht door vele insecten die de bloemen bestuiven.
Pas in de nazomer draagt de sleedoorn blauwe pruimpjes en de meidoorn rode bessen. Deze dienen vooral als vogelvoer voor de doortrekkers. De heggen kwetteren dus opgewekt. De blauwe pruimpjes zijn pas te eten nadat de eerste wintervorst eroverheen geweest is. In de zuidelijke landen wordt van deze vruchten jenever gestookt (Slivovitz)
Route:
Neem het paadje dat vanaf de driesprong tussen de weilanden door naar beneden loopt.
Volg het paadje met een bocht naar links en loop door tot je rechts van het pad een uitzicht over de Waalvallei met Persingen daar midden in hebt.
Uitzicht op het kerkje van Persingen
Vanaf het paadje midden tussen de weilanden heb je vlak bij de bosrand een prachtig uitzicht op het kerkje van Persingen. Persingen zelf ligt op een verhoging, een zogenaamde strandwal in de uiterwaarden en is dus van oudsher een nederzetting, die bij hoog water veilig was en daardoor ook van strategisch belang. Wie goed kijkt ziet ook de dorpskroeg en een aantal boerderijen rondom het kerkje liggen op die verhoging.
Het paadje is voorzien van een haag van meidoorns en sleedoorns. In het vroege voorjaar bloeien deze prachtig wit, een extra element in het voorjaar.
Route:
Loop verder de heuvel af tot je op een breder pad uitkomt.
Sla rechts af en loop enkele meters rechtdoor tot een paadje van rechts het pad kruist.
Voormalige boerderij Natte Beek
Op de heuvels rondom Ubbergen werd van oudsher kleinschalige landbouw bedreven, zoals hier bij boerderij Natte Beek. De velden waren oorspronkelijk ontgonnen voor het uitvoeren van een klein gemengd bedrijf. Dus akkerbouw en veeteelt beide. Men verbouwde het voer voor de veestapel zelf op de omliggende akkers (é(én koe, wat schapen en geiten) Met de mest uit de eigen stallen uit te rijden over de akkers en weilanden, kon de grond vruchtbaar blijven. (gesloten ecosysteem!)
Route:
Sla rechts af en loop onderlangs de weilanden tot je op een breder pad uitkomt.
Op de hoek
Laagste en natste punt van het open veld dat nu als weiland in gebruik is. Als je naar de oorspronkelijke grootte kijkt, gezien de grenzen van de groene zoomvegetatie, is er een heel stuk vanaf gehaald, vermoedelijk vanwege de modder.
Bekijk je de oude ansichtkaarten van omstreeks 1920-1940, dan zie je dat de bosschages minder hoog waren. Er waren geen grote oude bomen op de hellingen, behalve in de tuinen van de landgoederen. Je had vroeger dus veel meer vrije uitzichten. Men gebruikte het hout uit het bos vaak als brandstof voor de kachel. Bomen kregen hier dus niet de tijd uit de groeien tot dikke stammen.
Route:
Neem vanaf de hoek van het weiland het pad dar door een strook bos en langs een wit huis het dal inloopt.
Loop door tot je op een grote weg staat en kijk naar rechts (De route gaat verder naar links.)
Jaren '30 woningen
Wie het originele ontwerp van deze jaren 30 woningen van de architect heeft bewaard, wordt na verloop van tijd beloont met klasse en stijl. Ontwerpen raken uit de mode en daarna dreigt een tijd het verval. Maar wie niet te veel verandert aan het oorspronkelijk ontwerp wordt meestal beloond, zodra de woning opnieuw gewild is door de retro uitstraling. En soms krijgt een woning zelfs een monumentale status.
De strakke en strenge lijnen in de vormgeving zijn kenmerkend voor de periode van het interbellum. Deze zelfde strengheid en evenwichtigheid kom je ook tegen bij de monumentale panden van de Amsterdamse school. Een substroming ontwikkelde tot Geldersche landhuizen, waar dit ontwerp meer aan doet denken.
Route:
Sla links af en loop door tot voor het witte huis links van de weg (naar rechts is een weg de polder in: Kasteelseweg.)
Nieuw witte villa
Witte Villa. Er staat dacht ik wat op de gevel, nakijken met google streetview.
Route:
Sla rechts af de Kasteelseweg in.
Loop door tot waar deze zich splitst in een weg naar rechts parallel aan het contour en een weg de polder in.
Boerderij
Verbouwde boerderij. Op dit rijtje kun je inspiratie opdoen op welke verschillende manieren je een boerderij naar jouw wensen kunt verbouwen.
Let eens op hoe de ene met behoud van de oorspronkelijke vorm zijn woning inricht en een ander het oorspronkelijke beeld verstoort.
Route:
Volg de Kasteelse laan (een lange rechte weg die onder langs de stuwwal loopt, parallel aan het contour.)
Loop door tot je bij een groepje van drie huizen aankomt en rechts van de weg in een diep en smal tuintje kijkt.
Tuintje
Tuinliefhebbers herken je meteen, zoals deze die dit Boerentuintje onderhoudt. Hoewel het huis al lang de functie van boerderij verloren is, is de tuin nog steeds aangelegd in een stijl die bij het huis past; met veel verschillende vakken van planten gescheiden door paadjes. Let eens op de verschillende stijlen die de er te zien zijn. Hier met hortensia's zoals ze dat op de boerderij vaak deden. Weinig onderhoud en toch het hele jaar door een aardig aanzicht.
Route:
Loop verder tot de andere kant van het groepje van drie huizen en er rechts van de weg een stukje open terrein is.
Kijk halverwege het open terrein rechts achterom.
Sfeer onder aan de heuvels
Let eens op de sfeer hier aan de voet van de heuvel. Niet alleen de rechte vlakken van de heuvels rondom Beek-Ubbergen werden gebruikt voor de landbouw, dat gold zeker ook voor de uiterwaarden. Hier onder aan de heuvel vind je een hele rij met oude boerderijtjes en landarbeidershuizen aan de rand van de natter wordende uiterwaarden, waar het vee 's zomers kon weiden. De landbouw verdween, het straatje, de sfeer met kleine boerderijtjes, is nu ook na een verbouwing toch bewaard gebleven. Complimenten aan de gelukkige eigenaren.
Route:
Loop verder tot bij het laatste huis de klinkerweg ophoudt en overgaat in een klein bospaadje het Bronnenbos in.
Loop een aantal meter het Bronnenbos in tot je op een splitsing van paadjes uitkomt.
Hoger gelegen delen Bronnenbos
Hoger gelegen delen Bronnenbos.
Andere vegetatie? nakijken. Waterverzadiging? Ook invloed op de vegetatie van het bovengrond instromen van regenwater van de straat.
Route:
Neem het huis dat je tussen de bomen door ziet aan je rechter hand en loop rechtuit vanaf de splitsing het pad de helling af over de vlonders.
Loop door tot je een stukje op het vlonder staat en kijk rond.
Plankier bronnenbos
Het Bronnenbos ligt op de plek waar ooit lang voordat Beek-Ubbergen bewoond werd een stroomgeul van de rivier de Waal liep. Het ligt dus diep in het landschap. Enkele jaren geleden heeft men het besluit genomen om de afwatering af te dammen en het bronnenbos weer onder water te zetten. Zo is een vloedbos ontstaan, dat op de natuurlijke omgeving van de uiterwaarden moet lijken. Om er met droge voeten door heen te kunnen wandelen is er een vlonder door aangelegd.
Pas het kan glad zijn.
Route:
Loop verder tot je van het vlonder af bent en je op een driesprong van paadjes staat.
Ooibos in ontwikeling
Landschap van de natte uiterwaarden begroeid met van halfwas ooibos is hier tot ontwikkeling gekomen. Griend (geknot wilgenstompen voor productie van wilgentenen.
Her en der een poel met stromend of stilstaand water, ook daar zit verschil in (vol met kroos of niet), enz. Voldoende info, samen formuleren.
Wat je ooknog ziet is oude weilanden omzoomd met elzen om de boel droger te houden. Zouden de bijzondere planten terug komen?
Route:
Neem het paadje richting de rondweg en de brug. (Dit is het paadje links van een rechthoekige vijver).
Blijf stilstaan bij de hoek van de rechthoekige vijver.
Poel in het bronnenbos
Poel in het bronnenbos met prachtig helder stilstaand water. De elzen langs de kant weerspiegel zich in het wateroppervlak. Soms zwemt er een waterhoentje of een paar wilde eenden. Ook kikkers en padden maken gebruik van de vijvers zodra ze van hun winterverblijf in het bos weer richting de uiterwaarden trekken. Hierdoor zijn de uiterwaarden 's zomers weer vol dierenleven.
Route:
Loop verder langs de vijver tot je aan het einde van de vijver en het paadje links van het paadje een bordje ziet staan.
Koen van der Poelpad
Koen van der Poelpad Info opzoeken.
Route:
Loop verder tot je na het hekje bij de opgang van een witte brug staat.
Ingang bronnenbos
Vanaf het fietspad naast de rondweg is er een hekje dat de toegang geeft tot het bronnenbos langs de rondweg. Het is een leuk natuurgebied, dat elk jaargetijde een goed beeld geeft van de flora een bronnenbos.
In het bronnenbos is geprobeerd om een uniek stukje natuur en ooijbos aan de rand van de stuwwal te herstellen. Bestaande gebruikers van de ruimte, zoals een scholengemeenschap zijn gevestigd in nieuwbouw die geheel in de omgeving past. Ook vind je enige kunstwerken in het Bronnenbos.
Route:
Loop de brug omhoog en kijk halverwege de bolling schuin naar achteren richting het aardbeienveld.
De Klispoel: waterkers kwekerij
De Klispoel is sinds 1970 de enige waterkerskwekerij in Nederland aan de voet van de stuwwal.
Sinds 1983 wordt de waterkers in Ubbergen gekweekt, in dit gebied dat bekend staat om zijn vele zuivere waterbronnen.
Waterkers is een bladgroente. De waterkers groeit in waterbassins die in de winter overkapt zijn om de planten te beschermen tegen vorst. Zo kan de waterkers bijna het hele jaar door geleverd worden.
Een tweede product is "jonge sla ", diverse soorten slasoorten die jong, als losse blaadjes geoogst worden, worden in de volle grond gekweekt.
Route:
Loop de brug verder omhoog en loop naar het uitzichtpunt.
Geniet van het uitzicht.
De Springplank met uitzichtpunt
Als op 29 januari 2011 deze nieuwe brug De Springplank over de A 235 in gebruik wordt genomen is er direct kritiek. De nogal steile helling is als het vriest nogal glad.
De architect van de brug, dhr. Deutekom, verklaarde in de Gelderlander, dat hij de brug anders getekend had. De traptreden waren in zijn ontwerp tot bijna bovenaan getekend en daar was men van afgeweken.
Vanaf de brug heeft men een prachtig uitzicht over de Ooijpolders met het natuurgebied 't Zwanenbroekje.
Route:
Geniet van het uitzicht over de Ooijpolder.
't Zwanenbroekje
Plaquette met een afbeelding van de gehele Ooijpolder, en waarin verschillende gebieden zijn aangegeven, waar de natuur zich zonder inmenging van de mens kan ontwikkelen, zoals hier in 't Zwanenbroekje
Route:
Loop een stukje terug over de brug tot de trap.
Loop naar beneden en sla links af.
Loop richting het hek rechts van de weg.
Klaphek bij de A325
Het klaphek aan het begin van het natuurgebied voorkomt dat uitgebroken vee de snelweg kan bereiken. Je wordt dus vriendelijk verzocht het hek achter je te sluiten.
Route:
Volg het paadje dat achter het hek de polder inloopt.
Loop door tot je links van het pad een aantal schotten in de beek ziet staan.
Vistrappen in de beek
Door vistrappen in dit snel stromende beekje aan te leggen, kunnen de grote en kleine vissen de beken van Beek Ubbergen opzwemmen. Tussen de schotten is het water rustiger en kan de vis daar uitrusten voor de volgende etappe van de reis. Zo zijn de hoger op de helling gelegen paaiplaatsen weer bereikbaar.
Route:
Loop verder tot je links van het pad een hek met een weiland daarachter ziet.
Weilanden in natuurgebied
Landerijen in dit natuurgebied gelegen, zijn verschraald, zodat bloemrijke weilanden een kans krijgen zich te ontwikkelen. Men bemest dus niet meer met kunstmest of natuurlijke mest. Door met schapen te begrazen, voorkomen de beheerders het dichtgroeien ervan met wilgen en populieren, bomen die het goed doen op deze moerassige plaatsen. De open grasvlakten blijven zo voor de grote groepen trekkende en overwinterende ganzen uit de Poolgebieden beschikbaar in de winterperiode. In het voorjaar kan men hier goed weidevogels bekijken.
Route:
Loop verder tot je bij een groter water aankomt.
Sla hier links af en loop verder langs de rand van het water tot je links van het pad een watertje ziet liggen. (Het verdient ook de aanbeveling om terwijl je langs het water loopt even achterom te kijken.)
Meertje voor watervogels
Zie hoe de zon op de foto schittert op het water en het meertje een zachte schittering meegeeft.
Vaak zitten er wilde eenden, die er kunnen uitrusten. De oevervegetatie is soortenrijk en in de nazomer zie je hier vaak libellen vliegen.
Route:
Loop verder tot je in de hoek bij de veerpont tegen een bord aanloopt en bekijk het natuurgebied dat recht voor je ligt.
Natuurgebied 't Zwanenbroekje
Lees jij de mail en maakt je er wat van
Route:
Neem het kabelpontje naar de overkant.
Geniet halverwege van het uitzicht links en rechts van het pontje.
Uitzicht vanaf het pontje
Geniet hoe de zon over het landschap schijnt en het kerkje van Persingen aanlicht. Met het hand-pontje is het natuurgebied bereikbaar.Stilte vlak bij de bedrijvigheid een grote stad als Nijmegen.
Route:
Vaar verder naar de overkant en loop naar de hoek van de weg.
Trekpontje over het Meer
In waterrijke natuurgebieden zoals hier in 't Zwanenbroekje heeft de beheerder in september 2006 dit trekpontje geïnstalleerd. Je moet zelf met handkracht aan het wiel draaien om de pont naar de overkant te trekken. Kinderen vinden het geweldig dit te doen. Het is wel zwaar werk.
Route:
Ga met je rug richting het pontje staan en neem vanuit de bocht gezien het meest rechtse pad door het laantje.
Loop een stukje verder en geniet van het landschap dat zich langzaam ontvouwt aan het einde van het laantje.
Laantje
"Denkend aan Holland, zie ik brede rivieren, traag door oneindig laagland gaan". Dit zijn de beginregels uit het gedicht "Holland" van Marsman. Ook als je richting het handveer loopt, kijk eens achterom, je ziet dan dit kenmerkende Hollands rivierlandschap.
Route:
Loop verder richting de kruising en sla rechts af richting Persingen.
Loop verder tot je links een kerkje ziet liggen en er links een paadje richting de kerk loopt.
Ingang kerkje van Persingen
Het kerkje van Persingen is een markant punt in het landschap dat je zowel vanuit de Ooijpolder als vanaf de stuwwal ziet liggen. Helaas is de kerk niet opengesteld voor publiek. Wel worden er af en toe tentoonstellingen en concerten gehouden.
Voor de rijke en zeer oude geschiedenis van dit kerkje vanaf 600 verwijzen we graag naar de informatieve website: www.kerkjevanpersingen.nl.
In het Mauritshuis te Den Haag hangt een schilderij met de afbeelding van dit kerkje van Salomon van Ruysdael uit 1668.
Route:
Loop verder tot de weg een scherpe bocht naar links maakt en rechts de oprit van de parkeerplaats is.
Natuurontwikkeling 't Zwanenbroekje
Vanaf de dijk rondom het kerkje bij Persingen heb je sinds enige jaren een prachtig uitzicht over het uiterwaarden landschap rondom Persingen. Op verschillende punten in het voormalige cultuurlandschap is aan natuurontwikkeling gedaan. Zoals hier bij het MEER in het 't Zwanenhoekje, waar het wemelt van de "wintergasten" en "doortrekkers", zoals zwanen, reigers, ooievaars, ganzen, etc.
