Wandelen in Berg en Dal

Beginpunt: Bruggetje over de Beek
Eindpunt: Bruggetje over de Beek
Lengte: 9,4 (km)
Aantal bezienswaardigheden: 60
 

Parkeren:

• Parkeerplaats Beek
  Rijksstraatweg 375
  6573 CZ  BEEK-UBBERGEN

Openbaar vervoer:

• Bushalte Wylerbad
• Bushalte Koningsholster

Horeca:

• Restaurant Haus Polm
• RVG Café Wylerbergmeer
• Pannenkoekenhuis de Duivelsberg

Links:

• Deze wandeling in tegengestelde richting
• Print deze wandeling
• Deze route op je mobiel wandelen
• Detailkaart bij deze wandeling
• Bekijk deze wandelroute op Google Earth
• Download de wandelroute op je GPS (GPX)
• Deze route als lijst met coördinaten

Tweeten

In de dalen van de Duivelsberg stromen kleine beekjes. Ze voeren het kwelwater uit de stuwwal af naar de Waal. Hier kruist het wandelpad zo'n beekje met een bruggetje.
Let ook eens op het waterkunstwerk dat aan de overkant van de weg staat. Bureau van den Eerenbeemt adviseerde de gemeente Beek- Ubbergen om waterstromen door middel van het project Water Werkt weer zichtbaar te maken in- en rondom de dorpen. Beek is van oudsher bekend wegens het schone water van deze beken. Er waren allerlei wasserijen voor de burgerij uit Nijmegen gevestigd. Het kunstwerk is geïnspireerd op een aantal spoelbekkens van deze wasserijen.

Route:

• Loop vanaf de splitsing bij het bruggetje naar beneden richting de weg en de parkeerplaats.
• Steek de weg over en volg het stroompje tot je bij een op een put lijkend object staat.

Water speelt in Berg en Dal in de geschiedenis van de wasserijen een grote rol. Uitgebeeld zijn de put als bron van water en de wateruitstroom. Deze voortdurende waterstroom was mede de bron van welvaart in wasindustrie rondom Beek-Ubbergen. Ook de voortdurende waterstroom is heeft niet kunnen voorkomen dat de wasserijen gesloten zijn, door uitvinding van de wasmachine. Om dit te vertalen naar beelden, eindigt de waterstroom in een put.

Route:

• Steek de provinciale weg over tot je bij een groot wit stalen beeld uitkomt.

Van de serie kunstwerken in deze stijl, die op verschillende plaatsen langs de snelweg te vinden zijn, is dit een recente remake. Voor publiciteit langs de provinciale weg, vlak voordat je de grens overgaat, is dit een echte eye catcher. Meestal is er een relatie tussen het in staal uitgebeelde tafereel en de plaats waar het beeld te vinden is.

Route:

• Volg het pad een aan de overkant van de weg met de bocht naar rechts mee en loop door tot je links van het pad een hek ziet.
• Loop door tot je op het knooppunt van wegen bij het hek staat.

Zo dicht langs de provincale weg voor het hek van het Wylerbergmeer heb je nog nauwelijks een idee van de prachtige landschappelijke oase met veel water, die achter het hek schuilgaat. Nieuw knooppunt.

Route:

• Ga met je rug richting het hek en de grote weg staan en sla links af.
• Volg het pad door het bos tot je op een open grasvlakte met daarachter een meertje uitkomt.

Prachtig uitzicht over het meer, zeker buiten het hoogseizoen in de zomer, als er geen dagjesmensen zijn.

Route:

• Loop verder tot je rechts naast het pad een volleybalveld ziet liggen.

Volleybalveld, beheerder RGV (Recreatiegebieden op de Veluwe) is er trots op om veel verschillende buitenactiviteiten aan te kunnen bieden rondom het Wylerbergmeer, waaronder dit volleybal veld.

Route:

• Loop verder tot bij het tweede huisje links van het pad.

Er zijn een aantal huisjes neergezet rondom het Wylerbergmeer. Hoewel de zee ver weg is geeft de hoge voet en het terras op de tweede verdieping het gevoel van het huis van de strandwacht. Dus toch strand vertier in de zomer aan de oostgrens van Nederland. Zowel de strandwacht als de horeca vinden onderdak in het huisje.

Route:

• Loop verder tot het punt waar het pad een flauwe bocht naar links maakt.

Prachtig uitzicht over een deel van het kunstmatige Wylerbergmeer. Zeker om van te genieten in alle rust als de zomer weer voorbij is en de recreanten weer thuis zijn.

Route:

• Loop verder tot je op een driehoekssplitsing van paden uitkomt.

Verschillende routes komen op dit punt samen. Zowel het wandelpad langs het Wylerbergmeer als het pad dat via de betaalde parkeerplaats voor gasten van het Wylerbergmeer verder de Ooipolder in loopt.

Route:

• Neem het paadje langs het Wylerbergmeer in Noordelijke richting. (Dit is met het meer rechts van het pad.)
• Loop door tot je in de bocht rechts van het pad tussen de bomen door een speeltuin ziet liggen.

Hert recreatiepark Wylerbergmeer is door de beheerder, RGV, voorzien van een speeltuin. 's Zomers is het een drukte van belang met badgasten, dagjesmensen en voorbijgangers die langs de plas verkoeling zoeken. Ook op minder warme dagen, kun je er prima vermaken in deze speeltuin.

Route:

• Loop verder tot het pad een bocht naar links maakt en rechts van het pad een bankje staat.

Bankje met uitzicht over een rustiger deel van het Wylermeer. Geniet op stille dagen van de weerspiegeling van de bomen in het water. Of oefen eens: De zon in het water te kunnen zien schijnen (=kunnen verdragen dat een ander ook iets krijgt).

Route:

• Loop door tot waar het paadje de recreatieplas Wylerbergmeer verlaat.

In de zomer is het op mooie dagen vaak een drukte van belang rondom het Wylerbergmeer. Niet alleen badgasten, maar ook fietsers en wandelaars genieten van het water, dat langzaam door deze plas richting de Ooipolder stroomt. Vandaar dat het Wylerbergmeer verschillende ingangen heeft. Dit is de ingang voor wandelaars en fietsers. Om het toeristenverkeer in goede banen te leiden is er in het verleden veel infrastructuur aangelegd. Daarna ging de natuur zijn gang. De overhangende takken bij het fietspad geven de plek iets mystieks en camoufleren het feit dat alles rondom het Wylerbergmeer ooit op de tekentafel gepland werd. Zijn dit nu te fors uitgegroeide takken die de veiligheid bedreigen of is het project op deze manier natuurlijker geworden dan de tekenaar zich ooit kon voorstellen?

Route:

• Loop door het hek en sla rechts af.
• Loop verder tot je links van het pad een stroompje ziet.

Het waterpeil in het Wylerbergmeer wordt door deze stuw geregeld. Veel schoon, koel beekwater van de stuwwalhellingen bij Berg en Dal stroomt af naar deze plas. Hierdoor wordt het water langzaam ververst met koel beekwater en blijft de plas op natuurlijke wijze redelijk vrij van algen. Algenbloei treedt alleen op in warm water.
Op rustige dagen kun je genieten van het geluid van kabbelend beekwater.

Route:

• Neem het fietspad met de ingang van het Wylerbergmeer aan je rechter hand.
• Loop ongeveer 5 meter door tot je links van het pad een doorzicht hebt op een meertje.

Waar het Wylermeer aan een zijde ontwikkeld is voor de dagrecreant, is hier aan beide kanten van het watertje de natuurlijke ontwikkeling van de bosschages gerespecteerd. Je hebt tijdens de wandeling spectaculair doorzicht op iets dat lijkt op een natuurlijke plas. Het beeld deed ons denken aan een Zweeds meertje. Vooral bij windstil weer, weerspiegelen de bomen zich in het water.

Route:

• Loop verder met een aantal bochten door een bos heen tot je op een brug uitkomt.

Rondom het kunstmatig aangelegde Wylermeer heb je verschillende waterlopen. Ooit, ver voor de kanalisatie van de grote rivieren met kribben in dit gebied, heeft het landschap er zo uitgezien. Een netwerk van stroompjes en kanalen met daartussen laag liggende drassige bloemrijke graslanden.
Heb je de vissen wel gezien, die hier in dit vrij rustige water leven? Gooi er maar eens een stukje brood, een regenworm of ander visvoer erin.

Route:

• Loop verder tot je na de brug op een splitsing van wegen staat.

Vlak bij het Wylerbergmeer liggen uitgestrekte landbouwvelden in de uiterwaarden van de Waal. De rivierklei gemengd met zand van de Waal zorgt ervoor dat de landbouwgronden vruchtbaar zijn. Na het oogsten in nazomer en na het ploegen in het voorjaar kun je goed zien hoe vet de klei is. Vroeger, omstreeks 1950 werd hier nog veel rogge en andere korensoorten verbouwd, maar tegenwoordig wordt er vooral maïs verbouwd.

Route:

• Neem de weg langs de landbouwgronden en de Große Wässerung.
• Loop door tot ongeveer 30 meter voorbij aan het punt waar de weg een bocht naar rechts maakt en kijk rechts van het pad.

Langs het pad is een laantje van Paardekastanjes geplant. In het voorjaar bloeien ze met prachtige kaarsen. In de herfst kleuren ze geel en ligt de grond bezaait met de stekelige bolsters en glimmende kastanjes.
Een kastanje in je broekzak voorkomt vermoeide benen. Het extract van Paardekastanjes blijkt een gunstige invloed te hebben op de doorbloeding van de beenaderen.

Route:

• Loop een paar meter door en kijk opnieuw rechts van het pad.

Vooral in Duitsland en ook bij onze zuiderburen hebben sommige wandelpaden een rijke historie met een spirituele betekenis. Het zijn voetpaden, die pelgrimsplaatsen met elkaar verbinden.

Onduidelijk is voor ons waar deze Pilgerweg onderdeel van is. Verbindt deze de Stiftkirche van Kranenburg, met die van het Duitse bedevaartsoord Kevelaer? Zijn het routetrajecten van het netwerk van pelgrimswegen, die allemaal uiteindelijk uitkomen bij Santiago de Compostella of is het een van de vele wegen, die naar Rome leiden?

Route:

• Loop een paar meter verder en kijk opnieuw rechts van het pad.

Om de grens tussen Nederland en Duitsland te markeren zijn overal langs de grens met de nodige tussenafstand dit soort grenspalen geplaatst.
Je staat hier bij Grenspaal 641 en dat betekent dat de wandelroute hier een stukje Duitsland ingaat/uitkomt.

Route:

• Loop door tot je op een splitsing van wegen uitkomt en kijk links van het pad in de berm.

Verschillende landen in Europa kennen een netwerk van lange afstandspaden. De bekendste paden die dwars door Europa lopen zijn met rood witte markeringen aangegeven. Nederland kent daarnaast ook rood geel gemarkeerde lange afstandsroutes van de Wandelsportbond. Duitsland heeft ook nog Pilgerpfaden (Pelgrimswegen), oude wegen naar heilige plaatsen, zoals bijvoorbeeld naar Sante Maria de Compostella in Portugal. Deze laatste wegen zijn met blauwe bordjes met een gele schelp (de St Jacobsschelp) gemarkeerd.

Route:

• Neem vanaf de splitsing het pad langs de akkerrand (links van het pad).
• Loop een paar meter door tot je rechts van het pad een bankje ziet staan.

Bankje met uitzicht over de landbouwgronden onderaan de Wylerberg. De uiterwaarden van de rivier werden bij overstroming in het voorjaar regelmatig voorzien van een nieuw laagje klei en zijn dus al van oudsher geliefd als gebied om landbouw te bedrijven.
De hoger gelegen delen van de uiterwaarden waren een extreem geschikte plaats om te wonen. Zo ook hier. Direct langs de Duivelsberg vind je een diepe oude rivierarm. Dit stromende water heeft de helling van de Duivelsberg zo steil aangesneden. Iets verder in de uiterwaarden vind je de strandwallen. Deze zijn als sinds de vroege Middeleeuwen bewoond, getuige het feit dat het stift Kranenburg al in 1002 een kerk in Zyfflich liet bouwen.

Route:

• Loop verder tot je rechts van het pad een tamme kastanje boom ziet staan.

Hier in deze streek zijn er al sinds de Romeinse tijd kastanje bossen aangeplant. Dit weten we uit recente opgravingen in de buurt van Nijmegen. Kastanjes waren tot ver in de Middeleeuwen, evenals hazelnoten en beukennoten een eiwitrijke, oliehoudende aanvulling op het dagelijks menu in de winter.

Route:

• Loop door tot je bij een bord "Naturschutzgebiet" aankomt.

De Duitse biologen stellen samen met de overheden voor "Naturschutzgebieten" regels vast over het beheer. Het gaat niet alleen om de bescherming van de flora en de fauna, de planten en de beestjes, maar ook het behoud van het landschap is een doel op zich.

Route:

• Volg het paadje langs de rand van het water tot je bij een splitsing met een pad van links uitkomt.

Dichte doornige heesters, die van oorsprong in de heggen van de uiterwaarden voorkomen zijn hier uitgegroeid tot een romantische weg. Door te snoeien is de heg bijna een berceau geworden.
Let eens op het aantal verschillende soorten struiken langs het pad. Misschien vind jij het aardig eens enkele bladeren van de struiken te verzamelen en thuis hun naam op te zoeken op internet of in een ouderwetse flora. Deze soortenrijkdom zorgt ervoor dat er veel verschillende insecten er voedsel vinden, die op hun beurt weer vogels aanlokken. Zo neemt de biodiversiteit van de laan toe.

Route:

• Loop het tunneltje van bladeren ongeveer 10 meter in.

Aan het einde van het paadje zijn de kronen van de bomen zo gegroeid dat ze zich boven je hoofd sluiten en er een romantisch tunneltje van groen ontstaat, waar je in alle rust, al genietend, doorheen kan lopen.

Route:

• Loop verder tot je bij een aantal huizen aankomt.
• Loop nog een klein stukje verder tot je rechts van het pad een bord "Natuurschutzgebiet" ziet staan (kijk achterom).

Vanaf begin jaren '90 worden natuurgebieden in Duitsland als "Naturschutzgebiet" aangegeven met een voorrangsbord met een groene rand. Een grote zwart-witte roofvogel (zeearend) houdt zo het overzicht en het toezicht op het natuurbeheer van de kwetsbare natuur.

Route:

• Loop verder tot bij de eerste struiken langs de rand van het weiland links van het pad.

Waar elders vooral sleedoorn en meidoorn in de heggen staan aangeplant, is hier een grote verscheidenheid aan struiken en bomen aanwezig. Het zijn vooral de bessen dragende soorten, die in de herfst de aandacht trekken. Niet alleen van mensen, maar ook van de vele trekvogels.
De Kardinaalsmuts met vele diep roze vlezige bessen, is erg opvallend. Als de bessen openbarsten, worden de gele zaden zichtbaar.
Soms zie je in de zomer de struiken bedekt met spinrag-nestjes, waarin het krioelt van de rupsen. Dat zijn rupsen van de grote en de kleine kardinaalsmuts-stippelmot, weinig opvallende vlinders. Beide soorten gebruiken de struik om hun eieren in te leggen en hun rupsen van voldoende voedsel te voorzien. In de voorzomer spinnen de rupsen van deze kardinaalsmutsstippelmotten hele struiken in; daarna zien de struiken er vaak erg gehavend uit door deze rupsenvraat. De struiken ondervinden hier echter geen blijvende schade van.

Route:

• Loop verder tot je uitkomt op een splitsing met een pad naar links en rechts van het pad een huis staat.

Huistype, dat je vaker in Duitsland vindt, zeker in het buitengebied komen deze ruime eengezinswoningen veel voor.
Bijzonder is dat de heg als afscheiding langs de weg nog laag gehouden is. Zo kun je als wandelaar in het voorbijgaan ook mee genieten van de gezellige, vrolijk bloeiende tuin.

Route:

• Neem de weg in noordelijke richting die aan twee zijden tussen de landbouwpercelen doorloopt (de poot van de T), langs de bushalte en loop in ongeveer 60 meter van Zum Wieler Meer naar Zum Querdamm.

Knooppunt in de route, waar meerdere routetrajecten samenkomen. In onze software hebben we zo de mogelijkheid gemaakt, ook zelf routes samen te stellen naar eigen voorkeur.

Route:

• Neem de asfaltweg (Zum Querdamm) met het bos links van de weg. (Dit is in oostelijke richting.)
• Loop door tot je links van de weg een bankje ziet staan.

Een bankje om even uit te rusten van deze wandeling en te bekijken of het landschap er in Duitsland er anders uitziet. Het is toch echt het buitenland.
's Winters als er geen blad aan de bomen zit, kan je zien dat nederzettingen zoals Zyfflich op een strandwal in de uiterwaarden liggen. Zo waren de dorpen veilig bij hoog water van de rivier in de winter. In de zomer kijk je helaas tegen een maïsveld aan.

Route:

• Loop verder tot je tussen het stukje bos en de volgende huizen staat en over de velden kunt kijken.

Naar beide kanten van de weg heb je een uitzicht over een wijds landschap dat geheel door mensenhanden gemaakt lijkt: het dorp Zyfflich aan de horizon ligt op een zandrug. Deze zandrug is het werk van de natuur: het zand is er door de meanderen rivier in vroeger tijden afgezet.
Je ziet hier duidelijk dat Zyfflich op zo'n zandrug of (ook wel strandwal) ligt, die ooit tussen de twee rivierarmen van de Rijn is ontstaan. Vanhier loopt het landschap naar beide kanten af.
Zo'n heuvel in de uiterwaarden is handig om je huis op te bouwen. Zeker als je aan landbouw doet. 's zomers zijn akkers en weilanden in de uiterwaarden droog, maar vruchtbaar en 's winters en in het voorjaar bij hoog water houdt je het lang droge voeten op je zandrug.

Route:

• Loop door tot je vlak voor een wit huis rechts van de weg een hek ziet staan.

Wie tussen 1 juni en 1 november langs dit pad komt, kan zich laten verrassen door een bezoek aan de tuin, het Nieuwe Begin. Twee enthousiaste mensen hebben een stuk verlaten akker omgevormd tot een duinlandschap met beelden. Tussen de uitbundig bloeiende bloemen treden regelmatig de artiesten op, een Oerol festival in mini formaat.

Route:

• Loop een paar meter verder tot bij een wit huis rechts van de weg.

De vele beelden in zwarte steen bij deze oude witte boerderij met boerenschuur zijn een opvallende combinatie. De witte boerderij steekt af tegen de rest van het landschap en wordt zo tot een aandachtspunt in dit landschap. In de achtertuin van deze boerderij vind je de beeldentuin: 'Een nieuw begin'.

Route:

• Loop verder tot waar de weg splitst in een driehoekje van wegen.

Dit punt lijkt deel uit te maken van de kruisweg die rondom Zyfflich ligt. Bij het monument staat een bank voor een moment van van rust en bezinning. Waarom het Kastanienplatz heet, terwijl er hier esdoorns staan, wordt iets verderop duidelijk. Kijk je langs de afbuigende weg, dan zie je een stukje verderop een groep kastanjes staan op eenzelfde type pleintje. Beide pleintjes samen heten kennelijk Kastanienplatz.

Route:

• Neem de weg rechts van de Kastanienplatz.
• Loop door tot je voorbij het driehoekje van kastanje bomen opnieuw op een Y-splitsing staat.

Op deze plaats wordt duidelijk waarom de Kastanienplatz (het kastanjeplein) het kastanje plein heet. Het driehoekje staat namelijk vol met kastanje bomen. In het voorjaar bloeien ze uitbundig met volle trossen van bloemen. De hele zomer geven ze koelte aan de wandelaar. In de herfst kun je er kastanjes verzamelen. Een je broekzak, is goed voor de doorbloeding van de aderen in je benen bij reuma en jicht.

Route:

• Ga met je rug richting het driehoekje staan en neem de weg recht voor je, recht tegenover de kastanjes.
• Loop verder tot je aan het eind van de rij huizen rechts van de weg over een weiland uit kunt kijken en je aan het begin van een bomenrij staat.

Linden worden vaak toegepast als laanbomen. Zoals hier waar ze de afscheiding vormen tussen de rand van het dorp en de omliggende landerijen. De lindelaan behoort tot de Nederlandstalige tongbrekers:
"Liesje leerde Lotje lopen langs de lange lindelaan, maar toen Lotje niet wou lopen, liet Liesje Lotje staan!" Liesje is oorspronkelijk bekend onder "Lientje". Variatie: "Liesje leerde Lotje lopen langs de lange lindelaan, maar Liesje kon de L niet zeggen.

Route:

• Loop door langs het laantje tot je rechts van de weg een onderdeel van de kruisweg ziet staan.

De Kruisweg (Via crucis of Via dolorosa in het Latijn) is een onderdeel van traditie van het christelijke Paasfeest. De Kruisweg is een nabootsing van de lijdensweg van Christus vanaf het gerechtsgebouw (het paleis van de Romeinse procurator Pontius Pilatus) tot op de heuvel Golgotha, plaats van zijn terechtstelling. Het woord statie is afgeleid van het Latijnse woord statio, dat het staan of stilstaan betekent.
In het Stift (het kerkelijke gebied) van Kranenburg liggen verschillende kruiswegen. Deze kruisweg eindigt bij de Kastanienplatz.

Route:

• Loop verder tot je op een grotere weg uitkomt bij de kerk.

In het centrum van het dorp Zyfflich vind je deze kerk. De kerk stamt uit de elfde eeuw en is een beschermd monument. De kerk is vernoemd naar Martin van Tours, nu heilige en ooit bisschop van Tours in Frankrijk.
Markant detail aan het gebouw is de latei boven de deur met inscriptie. In de Tweede Wereld oorlog is deze beschadigd, maar later weer gerestaureerd. Ook het gebruik van glazuurde bakstenen en de zigzagmotieven in de bouw zijn opmerkelijk.

Route:

• Neem vanaf de kerk de grote asfalt weg die in zuidelijke richting met een aantal kronkels naar beneden Zyfflich verlaat.
• Volg het fietspad nadat je voorbij de laatste huizen bent en kijk rechts van de weg.

Waar Zyfflich zelf ontstaan is op een oude strandwal in het rivierenlandschap uit de ijstijd (verhoging in het landschap), liggen de weilanden duidelijk lager in de uiterwaarden. Graslanden op rivierklei en omsloten door meidoornhagen geven in elk seizoen een fraaie aanblik. In de zomer staat het vee buiten, in de herfst kleuren de heggen. In de winter heeft het landschap verschillende tinten van koele kleuren en het daarop volgende voorjaar bloeit alles weer volop.

Route:

• Loop ongeveer een halve kilometer verder over het fietspad tot je aankomt bij een weg van links en kijk over je schouder achterom naar Zyfflich.

Zelfs een stukje wandelen over het asfalt kan prettig zijn.
Met je blik op de horizon en de vele vogels in en boven de weiland en een dromerige koe langs de slootkant, maakt ook een gezicht op Zyfflich tot een plaatje, waarvan je in stilte samen of alleen kunt genieten.

Route:

• Loop rechtdoor nog steeds over het fietspad en ga ongeveer een halve kilometer verder tot links van de weg een meertje ligt.

Langs het pad ligt een klein water, waarin het in het voorjaar een luid gekwaak is van de vele groene kikkers. Zij produceren grote hoeveelheden kikkerdril, de eitjes van de kikker. Daaruit komen de kleine kikkervisjes en na een metamorfose (verandering) de kleine kikkers in de vroege zomer.
Salemanders en kikkers zijn een belangrijke voedselbron voor weidevogels, zoals kievit, reiger en ooievaars.

Route:

• Loop een klein eindje verder over het fietspad tot je vlak voor de rand van het landbouwgebied bent en kijk schuin naar rechts achterom.

In de verte zie je een modern boeren melkveebedrijf liggen. Waar het vroeger gebruikelijk was om stallen en woonhuis aan elkaar te bouwen tot één gebouw, staan de stallen met vrije uitloop voor de koeien tegenwoordig los van het woonhuis. De stal biedt plaats aan meer dan honderd koeien. Ook het erf is groter geworden. Waar het voeren van koeien vroeger in de winter met hooi op een kruiwagen gebeurde, gaat dat nu per tractor met een shovel. Verder is een grote silo met brokken voor de dieren. Door al deze schaalvergroting en mechanisatie is op het erf ook meer manoeuvreer ruimte nodig.
Liggen deze grote bedrijven verder van de weg in het landschap, dan is nog steeds hetzelfde gezellige landelijke beeld van kruislings liggen de daken aan de horizon zichtbaar.

Route:

• Loop verder en steek via het fietspad en de brug het water over.
• Loop door tot je bij de kruising van de provinciale weg bent.

In de jaren '80 is begonnen met het aanleggen van een nieuwe weg naar Kleef door het polderlandschap. Men is niet verder gekomen dan de aansluiting met de Bundesstraße door het Reichswald net achter Kranenburg. Inpassing van wegen in het landschap is altijd opvallend bij de Duitse wegenbouwers. De coulissen van elzen langs de afwateringssloot zijn herhaald rondom de Bundesstraße, een slimme truc waardoor deze zich onopvallend voegt in het landschap.

Route:

• Neem vanaf de kruising de provinciale weg richting Nederland. (Beek Ubbergen Nijmegen)
• Loop over het fietspad rechts van de weg tot je links van de weg een weg steil omhoog ziet gaan.

Hoewel je niet ver van Nederlandse grens verwijderd bent, ziet het landschap er meteen heel anders uit. Ander land, andere gebruiken.
Deze weg is hiervan een voorbeeld. Van de hoofdweg afslaand loopt de weg meteen steil omhoog. Typisch Duits qua aanleg: in een land met veel bergen als Duitsland zijn de ontwerpen voor tracés anders dan in Nederland. Dat zie je op dit punt meteen terug in het landschap en het landschapsbeeld.

Route:

• Loop het pad omhoog tussen de landbouwpercelen door.
• Sla rechts af op de Y-splitsing en loop een paar meter verder en kijk links van het pad naar de boomgaard.

Bij een hoogstam boomgaard heeft de appelboom of peren boom een onderstam van ongeveer 2 tot 2,5 meter hoog.
De takken van een appelboom worden in de vorm van een piratenhoed naar beneden in vorm gesnoeid en leveren op die manier maximaal appels. Vaak is er onder de bomen ruimte voor schapen of ander vee om te grazen. Zij zorgen er ook voor dat de takken de grond niet raken.
In de moderne boomgaarden hebben de appelbomen een korte onderstam van ongeveer een halve meter en kun je er goed bij als je de appels wilt plukken. Nadeel er kan geen vee onder gehouden worden. Ook het snoeien is minder ingewikkeld.

Route:

• Loop verder omhoog tot je rechts van het pad, bij een inham een bankje ziet staan.

Bankje met uitzicht over de vallei met landbouwpercelen. Zo vlak bij de grens doet het landschap meteen Duits aan. Men is beter aangepast aan landschap dat niet vlak is en heeft minder moeite met bouwen op hellingen. Wie goed kijkt bij het zonnig weer kan zelf zien dat van oudsher gebouwd werd op de meest zonnige en warme plaatsen in het landschap. Dat scheelt enorm in de stookkosten in de winter. Ook levert deze methode van het zoeken naar het juiste microklimaat een eenheid tussen natuurlijke omstandigheden en menselijk ingrijpen in het landschap. Heel anders als in Nederland, waar het landschap meestal vlak is en heel andere motieven de plaatsing van gebouwen in het landschap bepalen.

Route:

• Loop een paar meter verder en kijk naar rechts boven.

Het landbouwperceel wat je vanuit dit punt ziet, is indrukwekkend en geeft ons een idee van echt in het buitenland zijn. Vanuit elke hoek komt de helling op je af als een groot amfitheater. De heuvelachtigheid vormt kennelijk geen belemmering bij het bedrijven van landbouw op deze plaats. En als je vanaf beneden naar boven kijkt zie je de immensheid van het landschap, ten opzichte van de grootte van de mens, die het in gebruik heeft.

Route:

• Loop verder de heuvel op tot de asfaltweg een haakse bocht maakt en er een bankje staat.

Het bankje op de hoek van de asfaltweg en de bospaden is een goede plek om de meegenomen broodjes op te eten. Het ligt vlak bij de landsgrens. Voor wie vanuit het dal komt, is het een goed moment om bij te komen van de klim naar boven richting de Duivelsberg en Wylerberg.

Route:

• Neem het kleine paadje langs de rand van de akker omhoog richting de duivelsberg.
• Loop door tot je op een splitsing met een pad van links uitkomt.

De grens tussen Nederland en de buurlanden is gemarkeerd met grenspalen. Hier zie je grenspaal nummer: 635. Soms zijn het prachtige exemplaren gehouwen uit steen, soms betonnen exemplaren zoals deze. De Duivelsberg behoorde voor de oorlog aan Duitsland. De grenspalen zijn dus redelijk recent geplaatst en daarom in beton uitgevoerd.
Langs de hele grens zijn grenspalen te vinden; er is zelfs een grenspalen wandelroute.

Route:

• Volg het pad langs de rand van het landbouwperceel omhoog, met rechts van het pad het bos.
• Loop langs de rand van het landbouwperceel tot je op een splitsing met een pad naar rechts uitkomt.
• Sla hier rechts af en loop door het bos tot je op een splitsing van paden bij een parkeerplaats uitkomt.

Pannenkoekenhuis de Duivelsberg is al meer dan 50 jaar een begrip op de Duivelsberg. Je kunt in deze oude boerderij heerlijk pannenkoeken eten. Het terras op het zuiden is in de zomer druk bezocht door wandelaars en dagjesmensen. Het pannenkoekenhuis dankt zijn naam aan de Duivelsberg, waarop vroeger een motte (een verdedigingsburcht) te vinden was.

Route:

• Neem het bospad dat achter Pannenkoekenhuis de Duivelsberg het bos inloopt.
• Sla links af op de Y-splitsing en neem het kleine paadje langs de weilanden.
• Loop door tot je de weilanden goed kunt overzien.

Het landschap rond de Duivelsberg wordt gekenmerkt door steile heuvels begroeid met bos afgewisseld met kleinschalige weilanden en akkerbouw. Hier kijk je uit over zo'n kleinschalig weiland. De kleinschaligheid en de afwisseling geven het landschap zijn charme.

Route:

• Loop door tot je op een kruising met een breed bospad uitkomt.

Om met de software van dit wandelproject verschillende routetrajecten aan elkaar te zetten is een knooppunt nodig. Op deze locatie vind je zo'n knooppunt. Met de routeplanner op de website kun je gebruik maken van dit knooppunten systeem om rondjes naar eigen voorkeuren te plannen en gratis te printen net zoals deze wandeling.

Route:

• Neem het pad voor auto's in zuidelijke richting.
• Ga rechtdoor op de splitsing van paden voor auto's en volg het wandelpad het bos in.
• Loop door tot je op een splitsing van bospaden staat.

De Duivelsberg is voor een groot deel begroeid met Beukenbos. Hier is een gemengd loofbos te vinden, allerlei soorten loofbomen groeien op deze plek door elkaar. Ook zijn de bomen niet allemaal even oud; jongere boompjes staan op open plekken tussen oudere exemplaren. Dit bos is dus een eind op weg om een natuurlijk loofbos te worden.

Route:

• Neem het paadje dat parallel aan de weg in oostelijke richting loopt. (Dit paadje is voorzien van paaltjes en klimt eerst een klein eindje omhoog.)
• Loop door tot je rechts van het pad een landbouwperceel ziet liggen.

Vanaf het wandelpad heb je even een prachtig uitzicht over de landbouwpercelen richting Duitsland. Twee coulissen van groen langs de rand van het perceel leiden je blik. Op mooie dagen kun je Kranenburg met zijn mini kathedraal in Duitsland zien liggen.

Route:

• Blijf het paadje met de paaltjes erlangs volgen tot je bij Pannenkoekenhuis de Duivelsberg staat.

Pannenkoekenhuis de Duivelsberg is al meer dan 50 jaar een begrip op de Duivelsberg. Je kunt in deze oude boerderij heerlijk pannenkoeken eten. Het terras op het zuiden is in de zomer druk bezocht door wandelaars en dagjesmensen. Het pannenkoekenhuis dankt zijn naam aan de Duivelsberg, waarop vroeger een motte (een verdedigingsburcht) te vinden was.

Route:

• Neem het pad dat links achter op de parkeerplaats langs het informatiebord het bos inloopt.
• Ga rechtdoor op de kruising het pad de heuvel omhoog.
• Loop door tot je bovenaan bent.

Op de top van de Duivelsberg stond ooit burcht Mergelp. Deze burcht is rond het jaar 1000 gebouwd door Graaf Balderik en zijn vrouw Adela. De burcht was vormgegeven als een motte, een houten kasteel op een heuvel. Bijzonderheid is dat deze burcht uit twee delen bestond. Een hoofdburcht en een uitkijktoren.
De Duivelsberg was van oorsprong Duits grondgebied en werd in 1949 door Nederland geannexeerd als genoegdoening. In 1963 zijn de meeste geannexeerde gebieden aan Duitsland teruggegeven. De Duivelsberg niet; dit natuurgebied bleef Nederlands.
Van 1906 tot 1965 was de Duivelsberg eigendom van Maria Schuster-Hilby, een vriendin van Helene Kröller Müller. Zij verkocht het landgoed en het landhuis aan de Nederlandse staat. Sindsdien is het in beheer bij Staatsbosbeheer.

Route:

• Loop aan de overkant weer naar beneden de heuvel af.
• Ga rechtdoor op de krusing richting het uitzichtpunt.
• Loop door tot je bij de greppel voor het uitzichtpunt bent.

Dat ook bij het uitzichtpunt nog een tweede kleine motte, een burcht, heeft gestaan is af te leiden uit deze verdedingsgreppel die er rond omheen gegraven is.

Route:

• Loop verder tot je bij het uitzichtpunt bent.

De burcht op de Duivelsberg bestaat uit twee burchten. De kleinere burcht waar je nu staat diende vermoedelijk om over de omgeving uit te kijken en deze te bewaken.
Dat uitzicht over de Betuwe en de overkant van de Betuwe, heb je nog altijd: Bij mooi weer kun je de Duno, de Veluwezoom, Arnhem, het Wylerbergmeer, de Millingerwaard, het Monferland, Hoch Elten en Zylfich zien liggen. Kijk hiervoor op het metalen informatiebord.

Route:

• Draai je om en neem het pad waarover je gekomen bent.
• Op de splitsing voor de grote berg rechts afslaan.
• Op de volgende splitsing naar rechts afslaan.
• Loop door tot het pad naar beneden loopt en er langs het pad tamme kastanjes staan.

Langs het pad is een laantje van tamme kastanjes te vinden. In de herfst vallen de rijpe bolsters naar beneden en kun je er tamme kastanjes verzamelen.
De laatste eigenaresse van landgoed de Duivelsberg, Marie Schuster-Hiby, hield erg van tamme kastanjes en liet deze laan op haar landgoed aanplanten.
De oorsprong van de Tamme kastanjes op de Duivelsberg gaat verder terug. Ze zijn geïntroduceerd door de Romeinen die de kastanjes gebruikten als aanvulling op hun menu.

Route:

• Loop verder naar beneden tot het pad een bocht naar links maakt en de helling verlaat.

De heuvels van de Duivelsberg zijn erg stijl en daarom gevoelig voor erosie. Erosie is het wegspoelen van zand en leem met het regenwater mee. Dit gebeurt wanneer de bosbodem beschadigd raakt, bijvoorbeeld door betreding en de wortels het zand niet meer vast kunnen houden. Door middel van een bord vraagt Staatsbosbeheer wandelaars op de paden te blijven. Bovendien is buiten de paden het leefgebied van de dieren, dus verstoor ze niet.

Route:

• Loop verder naar beneden tot het pad een bruggetje over de beek kruist.

In de dalen van de Duivelsberg stromen kleine beekjes. Ze voeren het kwelwater uit de stuwwal af naar de Waal. Hier kruist het wandelpad zo'n beekje met een bruggetje.
Let ook eens op het waterkunstwerk dat aan de overkant van de weg staat. Bureau van den Eerenbeemt adviseerde de gemeente Beek- Ubbergen om waterstromen door middel van het project Water Werkt weer zichtbaar te maken in- en rondom de dorpen. Beek is van oudsher bekend wegens het schone water van deze beken. Er waren allerlei wasserijen voor de burgerij uit Nijmegen gevestigd. Het kunstwerk is geïnspireerd op een aantal spoelbekkens van deze wasserijen.

Deze pagina voldoet aan de volgende internet standarden van het W3 Consortium (W3C).

• Home
• Nieuws
• Wandelingen
• Achtergrond informatie over dit project
• Technische achtergronden
• Contact informatie
• Links

• Index: A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

• Wandel ook in: Berg en Dal, Zyfflich, Persingen, Beek, Ubbergen. Meer wandelingen.