Wandelen bij Rhenen

Beginpunt: Parkeerplaats de Blauwe Kamer
Eindpunt: Parkeerplaats de Blauwe Kamer
Lengte: 1,9 (km)
Aantal bezienswaardigheden: 26
 

Parkeren:

• Parkeerplaats de Blauwe Kamer
  Blaauwe Kamer 12
  6702 PA  WAGENINGEN
• Parkeerplaats Restaurant de Blauwe Kamer

Openbaar vervoer:

• Geen gevonden

Horeca:

• Panorama restaurant De Blaauwe Kamer

Links:

• Deze wandeling in tegengestelde richting
• Print deze wandeling
• Deze route op je mobiel wandelen
• Detailkaart bij deze wandeling
• Bekijk deze wandelroute op Google Earth
• Download de wandelroute op je GPS (GPX)
• Deze route als lijst met coördinaten

Tweeten

Parkeerplaats voor je auto voor deze wandelingen door het gebied van de Blauwe Kamer. Informeer je even naar de toestand bij hoog water in het voorjaar en de winter.

Route:

• Loop vanaf de parkeerplaats, langs de kraan tot op de splitsing van paden bij het gebouw rechts van de weg.

Vanuit de Blauwe Kamer kun je met de veerpont naar Opheusden. Doordat er door de jaren heen veel bruggen over de rivier de Rijn zijn gebouwd zijn veel van de veerponten gesloten. Deze kabelpont vaart nog iedere dag, zowel bij laag- als bij hoogwater. De veerpont zit vast aan een kabel in de rivier, zodat hij niet meegevoerd wordt met de stroom van het water. Aan de bootjes kun je zien waar de kabel loopt. De veerstoep is dan ook krom aangelegd in een aantal niveaus zodat de veerpont bij elke waterstand kan laden en lossen.

Route:

• Loop vanaf de splitsing van wegen in Noordelijke richting langs de gebouwen tot je op een parkeerplaats uitkomt.

De Blauwe Kamer ligt voor een groot deel in de provincie Utrecht. Utrechts Landschap onderhoud dit gebied, de voorzieningen als uitkijkpunten ed. worden verzorgd vanuit deze schuur. Ook het vee heeft verzorging nodig. Andere activiteiten zoals rondleidingen worden vanuit dit gebouwen complex regelmatig georganiseerd.

Route:

• Loop vanaf de parkeerplaats een klein stukje in noordelijke richting tot je bij een stenen muur met een kunstwerk erop staat.

Aan het begin van de Blauwe Kamer is dit drieluik te vinden. De schilderijen beelden de verschillende aspecten van de Blauwe Kamer als natuurgebied aan de rand van de stuwwal uit.
De Blauwe Kamer ontleent zijn naam aan een hofstede die al op een kaart van 1636 voorkomt. Het was een huis met aanzien, zo blijkt uit de oude kronieken.

Route:

• Vervolg je route over het paadje dat achter het kunstwerk het bos in loopt.
• Loop door tot je bij een wildrooster aankomt.

Voor het beheer van de Blauwe Kamer worden Galloway runderen en Konik paarden ingezet. Deze grazers houden het natuurgebied open en voorkomen dat het binnen de kortste keren dichtgroeit met allerlei opslag van bomen. Om te voorkomen dat ze uit het natuurgebied ontsnappen is dit wildrooster nodig.
Het zijn half wilde dieren, die hier in het wild leven: dus houdt afstand en voer de dieren niet. Ook niet in de winter, ze kunnen prima voor zichzelf zorgen.

Route:

• Vervolg je route over het paadje, het wildrooster over tot je links van het pad een diepe put met water erin ziet liggen.

In deze leemput werd de klei die in de uiterwaarden was afgegraven opgeslagen om er later in de ringoven baksteen van te kunnen maken. Zo kon de steenfabriek ook bij hoogwater doorwerken. Er was altijd voldoende klei voorradig om de ringoven brandend te houden.

Route:

• Loop nog een stukje verder tot je op een splitsing van paadjes uitkomt.

Op deze viersprong komen de verschillende routes door de Blauwe Kamer samen. Er gaat een geplaveid pad naar de in- en uitgang van dit terrein, één naar de ruïne van de voormalige smederij en steenfabriek en één naar het uitzichtpunt.
Ook verschillende routes van ons wandelproject komen hier samen en dan is in de software een knooppunt nodig om de losse route trajecten met elkaar te verbinden.

Route:

• Neem vanaf de viersprong het middelste pad in Oostelijke richting. (Dit is met het water links).
• Loop de heuvel af en loop door tot je links van het pad een gebouwtje ziet staan.

Dit gebouw dat nu een ruïne is, was vroeger de werkplaats van de steenfabriek waar onder andere het materieel van de smalspoorspoorlijn onderhouden werd.
Iets verderop in de rand van het talud ingebouwd is het voormalige pomphuis te vinden. Overbodig water werd hier uit het terrein van de steenfabriek gepompt.

Route:

• Loop verder tot je bij de tweede ruïne van een gebouw links op een splitsing van paden staat.

Het grote gebouw dat hier staat was de smederij van de steenfabriek. Dit is nog te zien aan de schouw boven het smidsvuur in de binnenruimte. Er werd gebruik gemaakt van een smalspoor treintje om klei richting de steenfabriek te transporteren. Om onderhoud uit te kunnen voeren aan dit treintje en de vele scheppen die nodig waren om de klei te steken was ook een eigen smederij noodzakelijk.

Route:

• Loop vanaf de smederij in Zuidelijke richting tot je bij de steenfabriek zelf bent.
• Volg het pad langs de korte kopse kant van de steenfabriek naar de andere kant.

Op deze hoek van de verlaten steenfabriek kun je veilig de ringoven binnen gaan en de binnenruimte van de steenfabriek bekijken. In deze gewelven werden de gedroogde bakstenen opgestapeld, waarna de ingang dichtgemaakt werd en er op die plek met kolen vuren gestookt werden om de stenen te bakken. De kolen werden door gaten in de bovenkant van de ringoven bijgevuld. Een ervaren stoker kon aan de kleur van het vuur zien of het de juiste temperatuur had. Na twee weken baktijd werd de deur weer opengemaakt en werden na enige tijd de afgekoelde gebakken stenen uit het gewelf gehaald. Dit proces ging van opening naar opening, de kamers waren dus afwisselend in gebruik. De oudste modellen van zo'n type steenfabriek waren rond, vandaar de naam ringoven. Het was dus een continu productieproces dat dag en nacht doorging.

Route:

• Volg het pad verder langs de lange zijde van de steenfabriek naar de volgende hoek.

Vanaf deze hoek kun je de ringoven en de schoorsteen goed overzien. Een groot deel van de schoorsteen is nu afgebroken. Vroeger was die zeker 40 tot 60 meter hoog.
Om goede stenen te kunnen bakken is de hoogte van de schoorsteen essentieel. De hoogte van de schoorsteen bepaalde de hoeveelheid trek in de schoorsteen en daarmee de aanvoer van de hoeveelheid zuurstof, wat weer bepaalt hoe heet de kolen branden.
Hoewel er geen stenen meer worden gebakken in de oude fabriek, zijn er nog genoeg details van de bedrijvigheid te ontdekken in- en rondom de oude ringoven. Zo vinden grootoor-vleermuizen en wilde bijen onderdak in de ruïne, die daarom maar deels toegankelijk is voor publiek.

Route:

• Volg het pad verder langs de korte kopse zijde van de steenfabriek naar de volgende (ingestorte) hoek.

Mensen waren vroeger veel minder mobiel dan nu; lang niet iedereen had een auto of een fiets. Arbeiders van de steenfabriek gingen zeker niet met de auto naar hun werk. Om de arbeiders van de steenfabriek te huisvesten is vlak bij de steenfabriek dit rijtje arbeiderswoningen gebouwd. Op deze manier konden de arbeiders dag en nacht lopend naar hun werk. Ze woonden daar waar ze werkten, vaak met grote gezinnen in de kleine huisjes. De steenfabriek is tegenwoordig vervallen tot een ruïne, maar de woningen zijn blijven staan en worden nog steeds bewoond.

Route:

• Volg het pad schuin over het veld en loop door daar waar het pad naar beneden gaat.

Op deze locatie staat de Japanse Duizendknoop. Ooit was dit een vrij populaire tuinplant. Nu is het een plaag, die heel moeilijk weg te krijgen is als deze zich eenmaal gevestigd heeft en wortelstokken heeft gevormd. De zaden en de resten wortelstokken komen soms met bouwafval mee, waarna de plant zich snel uitbreidt op de nieuwe locatie. Deze tuinplant ooit ingevoerd uit het buitenland is dus een echte bedreiging voor de inheemse flora. De grote grazers hier lijken hem niet te lusten.

Route:

• Loop verder tot je op een splitsing rechts naast de ruïne van de smederij uitkomt.

Van de voormalige smederij van steenfabriek de Blauwe Kamer is niet veel meer over dan een ruïne. Het doorzicht op zo'n overgroeide bouwval geeft deze plek in de Blauwe Kamer een romantisch karakter.

Route:

• Neem vanaf de splitsing het pad dat in Oostelijke richting het griend in loopt. (Dit is het pad dat rechts langs de ruïne van de smederij loopt.)
• Loop door tot je rechts van het pad een watertje ziet liggen.

In het griend ligt deze kleiput verscholen. Er was overal op het terrein opslag van klei, zodat er voor het productie proces van bakstenen steeds voldoende grondstof aanwezig was. Nu is het een plek met een vrijwel ondoordringbaar wilgenstruweel.

Route:

• Loop verder over het paadje door het griend.
• Loop door tot je boven op de verhoging op een splitsing van paden staat.

Vanuit dit knooppunt heb je een prachtig uitzicht over het oostelijk deel van de Blauwe kamer.
Het land om de steenfabriek is niet is afgegraven. Zo bleef de oven in de winter bij hoog water droog. Je kunt hier ook goed zien dat door de steenfabriek een heleboel klei is afgegraven om er baksteen van te maken. Het achtergebleven natte laagland is ideaal voor de ontwikkeling van een ooibos; dit is een bos langs de rivier, dat regelmatig overstroomt. Het zijn poelen ontstaan als restanten van afgravingen van de rivierklei, soms zijn het oude rivierarmen.

Route:

• Neem het pad dat naar beneden loopt.
• Loop een paar passen door tot je bovenaan aan de rand van het talud staat.

Tussen de dichte prikkelstruiken, zoals meidoorn en sleedoorn, die met hun scherpe stekels de paarden op afstand houden, krijgen andere soorten een kans. Andere soorten zoals deze appelboom, die in het voorjaar prachtig bloeit en in de nazomer vruchten draagt.
Op een andere plaats dan tussen de prikkelstruiken had deze boom niet kunnen groeien. Hij zou opgegeten zijn door de Galloway runderen of de Konik paarden, die in dit gebied grazen.

Route:

• Loop het talud naar beneden.

In natuurgebied de Blauwe Kamer zijn de zomerdijken een aantal jaar geleden afgegraven voor klei voor nog werkende fabrieken zoals bij Doorwerth. Hierdoor heeft het water van de Rijn bij hoog water vrij spel. Na het hoogwater blijven dit soort plassen achter. Door het ruige karakter van het landschap komen in de Blauwe Kamer veel verschillende soorten watervogels voor. Ook trekvogels rusten hier graag uit.

Route:

• Loop verder over het pad langs het talud tot je links van het pad aangevreten bomen ziet staan.

Konik paarden lusten schors van bomen. Aangezien er nogal wat wilde Konik paarden in de Blauwe Kamer rondlopen, kun je hier duidelijk zien dat ze bijna alle bast van de bomen hebben afgeknabbeld. Toch groeien de bomen voorlopig nog verder, op de lange duur gaan ze dood en zorgen de paarden dus voor een open landschap, waar er op de meidoorns en sleedoorns met hun scherpe stekels na weinig groeit. Bij zo'n grote begrazingsdruk kunnen weinig soorten zich handhaven.

Route:

• Loop door over het pad tot je aan je rechterhand in het talud een dichtgemaakt tunneltje ziet.

In het talud naast het pad vind je een dichtgemaakt tunneltje van een zelfde type dat je bij de Rijn vindt. Uit hun afmetingen valt af te leiden dat ze waarschijnlijk gebruikt zijn door de smalspoorspoorlijn van de fabriek. Deze spoorlijn werd gebruikt om wagens met klei en wagens met afgebakken stenen te transporteren over het fabrieksterrein.
In de tijd dat het tunneltje gebruikt werd voor smalspoorvervoer zat men kennelijk niet in over hoog water. Nu is het tunneltje afgesloten, vermoedelijk om te voorkomen dat het land erachter onderloopt bij hoog water.

Route:

• Loop een klein eindje verder over het pad.

Honden en katten kun je zindelijk maken en ook van varkens is dit bekend. De wilde Konik paarden in dit gebied, gaan ook netjes met hun omgeving om; ze hebben de neiging om hun ontlasting allemaal op dezelfde hoop achter te laten. Een soort van paarden WC dus.
Wil je het gebied verschralen geen extra mest toevoegen, dan kun je deze mesthopen dus gemakkelijk verwijderen.

Route:

• Loop door tot je bij een tunneltje komt.
• Loop door het tunneltje en kijk aan de andere kant achterom.

Het pad loopt door dit merkwaardige tunneltje. Het tunneltje lijkt een overblijfsel van het smalspoortransportsysteem van de steenfabriek. Tegenwoordig zorgt het ervoor dat de dieren die de Blauwe Kamer begrazen ook in de strook langs de rivier kunnen komen. Bij hoog water stroomt het water van de Rijn door dit tunneltje het deel van de Blauwe Kamer dat achter de dijk ligt binnen. Alles staat blank en de dieren moeten vluchten richting de Grebbeberg.

Route:

• Volg het paadje door de uiterwaarden tot je op een splitsing van paadjes bij de eerste kribbe uitkomt.

Tussen twee kribben door heb je vanaf dit punt een prachtig uitzicht over de Rijn. Aan de overkant van de rivier kun je het veerhuis van Opheusden zien liggen. Bij een veerpont hoorde vroeger een veerhuis annex café.
Is het je ook opgevallen dat de schepen op de Rijn aanmerkelijk kleiner zijn dan die op de Waal. Duwvaart komt hier niet voor. Deze kleinere schepen heten rijnaken.

Route:

• Loop verder over het paadje door de uiterwaarden tot je op de splitsing bij de veerstoep staat.

Vanuit de Blauwe Kamer kun je met de veerpont naar Opheusden. Doordat er door de jaren heen veel bruggen over de rivier de Rijn zijn gebouwd zijn veel van de veerponten gesloten. Deze kabelpont vaart nog iedere dag, zowel bij laag- als bij hoogwater. De veerpont zit vast aan een kabel in de rivier, zodat hij niet meegevoerd wordt met de stroom van het water. Aan de bootjes kun je zien waar de kabel loopt. De veerstoep is dan ook krom aangelegd in een aantal niveaus zodat de veerpont bij elke waterstand kan laden en lossen.

Route:

• Neem vanaf de splitsing de betonplatenweg in Oostelijke richting. (Dit is met de rivier aan je rechterhand.)
• Loop door tot je een huis aan je linker hand ziet.

Hoewel er in de Meidagen van 1940 stevig gevochten werd bij de Grebbeberg is het hier tijdens de Tweede Wereldoorlog relatief rustig geweest bij de Blauwe Kamer. De enige oorlogsschade is nog te vinden in de voorgevel van deze boerderij in de vorm van een aantal kogelgaten; een restant van een schietpartij, toen de geallieerden in 1945 met de veerpont de Rijn probeerden over te steken.
Let op dat het toegangshek bij de boerderij bij hoog water gemakkelijk kan worden afgesloten met balken tussen de toegangszuilen en met zandzakken versterkt, zodat het terrein bij hoog water relatief lang droog blijft.

Route:

• Loop door tot je een kraan aan je linkerhand ziet.

Deze oude kraan hoorde bij steenfabriek "De Blauwe Kamer". Hij diende om klei over te laden in de klaarstaande wagentjes en gebakken stenen in de schepen aan de Rijnkade.
Door verbeterde technieken is de productie van stenen veranderd en werden de oude ringovens, zoals die van de steenfabriek in de Blauwe Kamer gesloten. De kraan is sinds de sluiting in 1975 blijven staan als monument voor deze karakteristieke industrie langs de grote rivieren van ons land.

Route:

• Loop verder over de betonplaten weg tot je op een parkeerplaats komt.

Parkeerplaats voor je auto voor deze wandelingen door het gebied van de Blauwe Kamer. Informeer je even naar de toestand bij hoog water in het voorjaar en de winter.

Deze pagina voldoet aan de volgende internet standarden van het W3 Consortium (W3C).

• Home
• Nieuws
• Wandelingen
• Achtergrond informatie over dit project
• Technische achtergronden
• Contact informatie
• Links

• Index: A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

• Meer wandelingen.