Wandelen bij Rhenen

Beginpunt: Werkschuur Blauwe Kamer
Eindpunt: Werkschuur Blauwe Kamer
Lengte: 1,6 (km)
Aantal bezienswaardigheden: 22
 

Parkeren:

• Parkeerplaats Restaurant de Blauwe Kamer
  Blaauwe Kamer 14
  6702 PA  WAGENINGEN
• Parkeerplaats de Blauwe Kamer

Openbaar vervoer:

• Geen gevonden

Horeca:

• Panorama restaurant De Blaauwe Kamer

Links:

• Deze wandeling in tegengestelde richting
• Print deze wandeling
• Deze route op je mobiel wandelen
• Detailkaart bij deze wandeling
• Bekijk deze wandelroute op Google Earth
• Download de wandelroute op je GPS (GPX)
• Deze route als lijst met coördinaten

Tweeten

De Blauwe Kamer ligt voor een groot deel in de provincie Utrecht. Utrechts Landschap onderhoud dit gebied, de voorzieningen als uitkijkpunten ed. worden verzorgd vanuit deze schuur. Ook het vee heeft verzorging nodig. Andere activiteiten zoals rondleidingen worden vanuit dit gebouwen complex regelmatig georganiseerd.

Route:

• Loop vanaf de parkeerplaats in Zuidelijke richting. (Dit is het pad dat naar de weg loopt, de uitrit van de parkeerplaats dus.)
• Loop verder tot je aan het einde van de uitrit op een splitsing van wegen staat.

Vanuit de Blauwe Kamer kun je met de veerpont naar Opheusden. Doordat er door de jaren heen veel bruggen over de rivier de Rijn zijn gebouwd zijn veel van de veerponten gesloten. Deze kabelpont vaart nog iedere dag, zowel bij laag- als bij hoogwater. De veerpont zit vast aan een kabel in de rivier, zodat hij niet meegevoerd wordt met de stroom van het water. Aan de bootjes kun je zien waar de kabel loopt. De veerstoep is dan ook krom aangelegd in een aantal niveaus zodat de veerpont bij elke waterstand kan laden en lossen.

Route:

• Neem het paadje dat achter het klaphek door de uiterwaarden loopt.
• Loop een stukje door tot je na de tweede kribbe op een splitsing van paadjes uitkomt en kijk achterom.

Tussen twee kribben door heb je vanaf dit punt een prachtig uitzicht over de Rijn. Aan de overkant van de rivier kun je het veerhuis van Opheusden zien liggen. Bij een veerpont hoorde vroeger een veerhuis annex café.
Is het je ook opgevallen dat de schepen op de Rijn aanmerkelijk kleiner zijn dan die op de Waal. Duwvaart komt hier niet voor. Deze kleinere schepen heten rijnaken.

Route:

• Volg het paadje verder door de uiterwaarden tot je bij een betonnen tunneltje onder de weg door komt.

Het pad loopt door dit merkwaardige tunneltje. Het tunneltje lijkt een overblijfsel van het smalspoortransportsysteem van de steenfabriek. Tegenwoordig zorgt het ervoor dat de dieren die de Blauwe Kamer begrazen ook in de strook langs de rivier kunnen komen. Bij hoog water stroomt het water van de Rijn door dit tunneltje het deel van de Blauwe Kamer dat achter de dijk ligt binnen. Alles staat blank en de dieren moeten vluchten richting de Grebbeberg.

Route:

• Loop na het tunneltje een klein stukje door.

Honden en katten kun je zindelijk maken en ook van varkens is dit bekend. De wilde Konik paarden in dit gebied, gaan ook netjes met hun omgeving om; ze hebben de neiging om hun ontlasting allemaal op dezelfde hoop achter te laten. Een soort van paarden WC dus.
Wil je het gebied verschralen geen extra mest toevoegen, dan kun je deze mesthopen dus gemakkelijk verwijderen.

Route:

• Loop een eindje door tot je aan je linkerhand in het talud een dichtgemaakt tunneltje ziet.

In het talud naast het pad vind je een dichtgemaakt tunneltje van een zelfde type dat je bij de Rijn vindt. Uit hun afmetingen valt af te leiden dat ze waarschijnlijk gebruikt zijn door de smalspoorspoorlijn van de fabriek. Deze spoorlijn werd gebruikt om wagens met klei en wagens met afgebakken stenen te transporteren over het fabrieksterrein.
In de tijd dat het tunneltje gebruikt werd voor smalspoorvervoer zat men kennelijk niet in over hoog water. Nu is het tunneltje afgesloten, vermoedelijk om te voorkomen dat het land erachter onderloopt bij hoog water.

Route:

• Volg het pad tot je rechts van het pad bomen met aangevreten bast ziet staan.

Konik paarden lusten schors van bomen. Aangezien er nogal wat wilde Konik paarden in de Blauwe Kamer rondlopen, kun je hier duidelijk zien dat ze bijna alle bast van de bomen hebben afgeknabbeld. Toch groeien de bomen voorlopig nog verder, op de lange duur gaan ze dood en zorgen de paarden dus voor een open landschap, waar er op de meidoorns en sleedoorns met hun scherpe stekels na weinig groeit. Bij zo'n grote begrazingsdruk kunnen weinig soorten zich handhaven.

Route:

• Loop verder over het pad tot je bij een plas aankomt en het pad een bocht naar links maakt.

In natuurgebied de Blauwe Kamer zijn de zomerdijken een aantal jaar geleden afgegraven voor klei voor nog werkende fabrieken zoals bij Doorwerth. Hierdoor heeft het water van de Rijn bij hoog water vrij spel. Na het hoogwater blijven dit soort plassen achter. Door het ruige karakter van het landschap komen in de Blauwe Kamer veel verschillende soorten watervogels voor. Ook trekvogels rusten hier graag uit.

Route:

• Loop het talud omhoog.

Tussen de dichte prikkelstruiken, zoals meidoorn en sleedoorn, die met hun scherpe stekels de paarden op afstand houden, krijgen andere soorten een kans. Andere soorten zoals deze appelboom, die in het voorjaar prachtig bloeit en in de nazomer vruchten draagt.
Op een andere plaats dan tussen de prikkelstruiken had deze boom niet kunnen groeien. Hij zou opgegeten zijn door de Galloway runderen of de Konik paarden, die in dit gebied grazen.

Route:

• Loop een paar passen door tot je op een splitsing van paden staat.

Vanuit dit knooppunt heb je een prachtig uitzicht over het oostelijk deel van de Blauwe kamer.
Het land om de steenfabriek is niet is afgegraven. Zo bleef de oven in de winter bij hoog water droog. Je kunt hier ook goed zien dat door de steenfabriek een heleboel klei is afgegraven om er baksteen van te maken. Het achtergebleven natte laagland is ideaal voor de ontwikkeling van een ooibos; dit is een bos langs de rivier, dat regelmatig overstroomt. Het zijn poelen ontstaan als restanten van afgravingen van de rivierklei, soms zijn het oude rivierarmen.

Route:

• Neem vanaf de splitsing het pad dat in Zuidelijke richting (dit is met het water in de rug) de helling afloopt het griend in.
• Loop door tot je links van het pad een watertje ziet liggen.

In het griend ligt deze kleiput verscholen. Er was overal op het terrein opslag van klei, zodat er voor het productie proces van bakstenen steeds voldoende grondstof aanwezig was. Nu is het een plek met een vrijwel ondoordringbaar wilgenstruweel.

Route:

• Loop door tot je bij de ruïne van de smederij op een splitsing van paden komt.

Van de voormalige smederij van steenfabriek de Blauwe Kamer is niet veel meer over dan een ruïne. Het doorzicht op zo'n overgroeide bouwval geeft deze plek in de Blauwe Kamer een romantisch karakter.

Route:

• Neem vanaf de splitsing het pad dat in Zuidelijke richting loopt.
• Loop door tot vlak na waar het pad omhoog gaat.

Op deze locatie staat de Japanse Duizendknoop. Ooit was dit een vrij populaire tuinplant. Nu is het een plaag, die heel moeilijk weg te krijgen is als deze zich eenmaal gevestigd heeft en wortelstokken heeft gevormd. De zaden en de resten wortelstokken komen soms met bouwafval mee, waarna de plant zich snel uitbreidt op de nieuwe locatie. Deze tuinplant ooit ingevoerd uit het buitenland is dus een echte bedreiging voor de inheemse flora. De grote grazers hier lijken hem niet te lusten.

Route:

• Volg het pad schuin over het veld naar de ingestorte hoek van de steenoven.

Mensen waren vroeger veel minder mobiel dan nu; lang niet iedereen had een auto of een fiets. Arbeiders van de steenfabriek gingen zeker niet met de auto naar hun werk. Om de arbeiders van de steenfabriek te huisvesten is vlak bij de steenfabriek dit rijtje arbeiderswoningen gebouwd. Op deze manier konden de arbeiders dag en nacht lopend naar hun werk. Ze woonden daar waar ze werkten, vaak met grote gezinnen in de kleine huisjes. De steenfabriek is tegenwoordig vervallen tot een ruïne, maar de woningen zijn blijven staan en worden nog steeds bewoond.

Route:

• Volg het pad verder langs de korte kopse zijde van de steenfabriek naar de volgende hoek.

Vanaf deze hoek kun je de ringoven en de schoorsteen goed overzien. Een groot deel van de schoorsteen is nu afgebroken. Vroeger was die zeker 40 tot 60 meter hoog.
Om goede stenen te kunnen bakken is de hoogte van de schoorsteen essentieel. De hoogte van de schoorsteen bepaalde de hoeveelheid trek in de schoorsteen en daarmee de aanvoer van de hoeveelheid zuurstof, wat weer bepaalt hoe heet de kolen branden.
Hoewel er geen stenen meer worden gebakken in de oude fabriek, zijn er nog genoeg details van de bedrijvigheid te ontdekken in- en rondom de oude ringoven. Zo vinden grootoor-vleermuizen en wilde bijen onderdak in de ruïne, die daarom maar deels toegankelijk is voor publiek.

Route:

• Volg het pad verder langs de lange zijde van de steenfabriek naar de volgende hoek.

Op deze hoek van de verlaten steenfabriek kun je veilig de ringoven binnen gaan en de binnenruimte van de steenfabriek bekijken. In deze gewelven werden de gedroogde bakstenen opgestapeld, waarna de ingang dichtgemaakt werd en er op die plek met kolen vuren gestookt werden om de stenen te bakken. De kolen werden door gaten in de bovenkant van de ringoven bijgevuld. Een ervaren stoker kon aan de kleur van het vuur zien of het de juiste temperatuur had. Na twee weken baktijd werd de deur weer opengemaakt en werden na enige tijd de afgekoelde gebakken stenen uit het gewelf gehaald. Dit proces ging van opening naar opening, de kamers waren dus afwisselend in gebruik. De oudste modellen van zo'n type steenfabriek waren rond, vandaar de naam ringoven. Het was dus een continu productieproces dat dag en nacht doorging.

Route:

• Volg het pad verder langs de korte kopse kant van de steenfabriek.
• Loop verder tot je opnieuw bij een ruïne van een gebouw staat.

Het grote gebouw dat hier staat was de smederij van de steenfabriek. Dit is nog te zien aan de schouw boven het smidsvuur in de binnenruimte. Er werd gebruik gemaakt van een smalspoor treintje om klei richting de steenfabriek te transporteren. Om onderhoud uit te kunnen voeren aan dit treintje en de vele scheppen die nodig waren om de klei te steken was ook een eigen smederij noodzakelijk.

Route:

• Neem vanaf de splitsing het pad in Noordelijke richting. (Dit is het pad dat links langs de ruïne loopt).
• Loop verder tot je bij een tweede ruïne van een gebouwtje staat.

Dit gebouw dat nu een ruïne is, was vroeger de werkplaats van de steenfabriek waar onder andere het materieel van de smalspoorspoorlijn onderhouden werd.
Iets verderop in de rand van het talud ingebouwd is het voormalige pomphuis te vinden. Overbodig water werd hier uit het terrein van de steenfabriek gepompt.

Route:

• Loop verder over het pad en loop de heuvel op omhoog.
• Loop nog een klein stukje verder tot je op een viersprong van paadjes staat.

Op deze viersprong komen de verschillende routes door de Blauwe Kamer samen. Er gaat een geplaveid pad naar de in- en uitgang van dit terrein, één naar de ruïne van de voormalige smederij en steenfabriek en één naar het uitzichtpunt.
Ook verschillende routes van ons wandelproject komen hier samen en dan is in de software een knooppunt nodig om de losse route trajecten met elkaar te verbinden.

Route:

• Neem op de splitsing het meest rechtse pad.
• Ga met de bocht mee naar rechts en loop nog een klein stukje door tot je rechts van het pad een kleiput met water erin ziet liggen.

In deze leemput werd de klei die in de uiterwaarden was afgegraven opgeslagen om er later in de ringoven baksteen van te kunnen maken. Zo kon de steenfabriek ook bij hoogwater doorwerken. Er was altijd voldoende klei voorradig om de ringoven brandend te houden.

Route:

• Loop verder over het paadje tot je bij een wildrooster aankomt.

Voor het beheer van de Blauwe Kamer worden Galloway runderen en Konik paarden ingezet. Deze grazers houden het natuurgebied open en voorkomen dat het binnen de kortste keren dichtgroeit met allerlei opslag van bomen. Om te voorkomen dat ze uit het natuurgebied ontsnappen is dit wildrooster nodig.
Het zijn half wilde dieren, die hier in het wild leven: dus houdt afstand en voer de dieren niet. Ook niet in de winter, ze kunnen prima voor zichzelf zorgen.

Route:

• Loop door tot je vlak voor de parkeerplaats bij een stenenmuur met kunstwerk aankomt.

Aan het begin van de Blauwe Kamer is dit drieluik te vinden. De schilderijen beelden de verschillende aspecten van de Blauwe Kamer als natuurgebied aan de rand van de stuwwal uit.
De Blauwe Kamer ontleent zijn naam aan een hofstede die al op een kaart van 1636 voorkomt. Het was een huis met aanzien, zo blijkt uit de oude kronieken.

Route:

• Loop verder tot je op de parkeerplaats voor het Restaurant en informatiecentrum bent.

De Blauwe Kamer ligt voor een groot deel in de provincie Utrecht. Utrechts Landschap onderhoud dit gebied, de voorzieningen als uitkijkpunten ed. worden verzorgd vanuit deze schuur. Ook het vee heeft verzorging nodig. Andere activiteiten zoals rondleidingen worden vanuit dit gebouwen complex regelmatig georganiseerd.

Deze pagina voldoet aan de volgende internet standarden van het W3 Consortium (W3C).

• Home
• Nieuws
• Wandelingen
• Achtergrond informatie over dit project
• Technische achtergronden
• Contact informatie
• Links

• Index: A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

• Meer wandelingen.