Via het buitencentrum van Staatsbosbeheer en een aantal bruggen over een vijver kom je in het eerste deel van de Oostvaardersplassen. Al wandelend kom je langs een vogel-observatie-hut waar je een goed zicht hebt op de Oostvaardersplassen. Via een stel houten bruggen met een bankje om even uit te rusten van de wandeling, steek je de ringvaart over en kom je op de grote vlakte van natuurgebied de Oostvaardersplassen. Langs het Romijnsdiep, een afwateringssloot, is een half verhard wandelpad aangelegd. Je hebt er een prachtig uitzicht over de verschillende landschapstypen van de Oostvaardersplassen. Vanaf het pad langs het Romijnsdiep, een afwateringssloot, heb je een prachtig uitzicht over het open deel van de Oostvaardersplassen. Vanaf het wandelpad door de Oostvaardersplassen heb je uitzicht over de Oostvaardersplassen, maar bij helder weer kun je de skyline van Amsterdam ook zien.
Neem vanaf de parkeerplaats het pad richting het buitencentrum van staatsbosbeheer.
Voor het buitencentrum links afslaan het pad over de houten bruggen over de plas volgen.
Blijf het pad rechtdoor volgen in het wilgenbosje.
Op de T-splisting bij het kanaal rechts aanhouden.
Volg het pad over de twee bruggetjes naar de overkant en loop door tot je op een kruising van wegen staat.
Omgevallen wilgenbos
De wilgen in dit bos waren allemaal ongeveer even oud. Dat in combinatie met de begrazing door de vele wilde Konik paarden maakte het bos vatbaar voor een storm, zeker toen er al een aantal bomen omgevallen waren. Om een natuurlijke omgeving te behouden ruimt Staatsbosbeheer het dode hout niet op. Allerlei insecten vinden hun thuis onder de schors van dood hout en in het dode hout zelf. Het lijkt grijs en dood, maar in werkelijkheid is het een wildernis die wemelt van het leven.
Door de vraat van de 1100 konik paarden, 200 reeën en 4000 edelherten krijgen jonge scheuten voor een nieuw wilgenbos weinig kans.
Route:
Neem het pad dat recht tegenover de brug de polder inloopt.
Loop door tot je op een kruising van wegen uitkomt.
Aangeknabbelde Bomen
Paarden lusten graag de schors van bomen. Bij dit knooppunt staat zo'n aangeknabbelde boom; een heel stuk van de stam heeft geen bast meer en is van blank hout. Ook dit soort oudere bomen heeft dus te lijden onder de hoeveelheid Konik paarden die in dit gebied rondlopen. Jonge scheuten worden geregeld opgegeten; alleen tussen de stekelige meidoorns en sleedoorns hebben de wilgen kans om te kiemen en te groeien.
Route:
Neem het pad dat vanaf de splitsing in zuidelijke richting loopt.
Loop door tot je links van het pad een plas ziet liggen.
Ganzen plas
Watertje waar 's zomers veel ganzen in zwemmen. Ganzen voelen zich veilig op het water; dus bij gevaar gaan ze met hun jongen het water in. Buiten bereik van vossen en andere roofdieren slapen ze er 's nachts. Om aantrekkelijk te zijn voor ganzen heeft een watertje dus een redelijke afmeting nodig, zoals deze plas. Overdag grazen ganzen op grasland, dus dat dient ook dicht bij te zijn.
Route:
Loop verder tot je bij een plas rechts van het pad op een splitsing van paden uitkomt.
Kikkerpoel
Poel vol kikkers, salamanders en andere amfibieën. Omdat het water in deze kleine poel relatief ondiep is en niet doorstroomt, warmt het water in het voorjaar snel op door de zon. Dit maakt het het perfecte leefgebied voor kikkervisjes, kikkers en andere amfibieën. Op een warme zomeravond kun je ze luid horen kwaken.
Route:
Neem vanaf de splitsing het pad in zuidwestelijke richting.
Loop een eind door tot je op een kruising van paden uitkomt.
Neem het pad in zuidwestelijke richting, richting de vogel-observatie-hut. (Dit is het pad dat tussen de twee rijen struiken doorloopt.)
Loop door tot je in de vogel-observatie-hut bent.
Schuilhut
Vanuit deze schuilhut kun je de vele families met wilde Konik paarden bewonderen die in de Oostvaardersplassen rondlopen. De familiegroepen hebben een leidende hengst, die zijn familie verdedigd tegen jonge hengsten. Je ziet dus regelmatig kleine of grote schermutselingen.
Met een beetje geluk zie je vanuit de hut ook reeën en edelherten op de vlaktes aan de overkant achter de Konik paarden.
Aan de overkant van de plas zie je in de zomer een geel stuk land. Dat zijn de bloemen van de moeras andijvie, of de mosterd plant, die hier voorkomen sinds de polder droogviel.
Route:
Loop de vogel-observatie hut uit en loop door tot je ongeveer halverwege de kruising en de vogel-observatie-hut bent.
Meidoorn haag
Haag van meidoorns. Deze struiken hebben scherpe stekels die voorkomen dat verhoute takken opgegeten worden door de konik paarden en de edelherten. Het frisse groen krijgt wel geregeld een snoeibeurt door deze grazers die in dit gebied rondlopen. Ook staan er andere stekelachtige planten als sleedoorn en wilde rozen in deze haag. Door deze haag van meidoorns kun je ongezien bij de schuilhut komen.
Route:
Loop door tot je weer op de kruising van paden staat.
Neem vanaf de splitsing het pad in noordwestelijke richting. (Dit is met het pad naar de vogel-observatie-hut met de twee rijen struiken erlangs aan je linker hand.)
Loop een eindje door tot je rechts van het pad een bankje ziet staan.
Neem vanaf de splitsing van paden het pad langs de wegwijzer naar de Zeearend.
Sla meteen na de wegwijzer rechts af en volg het pad het open terrein in.
Loop door tot je vlak voor het pad eindigt bij de afwateringssloot rechts van het pad een meidoorn ziet staan.
Aangevreten meidoorn
Als je oplet zie je overal de sporen van vraat door de dieren die in dit gebied leven. De stekelige meidoorn is hiervan een illustratief voorbeeld. De stam met een kroon ligt hoog boven de reikwijdte van de paarden. Ze kunnen niet bij de jonge blaadjes in het voorjaar. De schors kunnen ze er niet afknabbelen want die heeft grote stekels. Maar de zijscheut vlak bij de grond wordt jaarlijks prachtig vlak gesnoeid.
De stekels van de jonge scheuten zijn dan nog zacht.
Route:
Loop richting de afwateringssloot en sla op de splitsing links af.
Loop verder langs de afwateringssloot tot je bij een hek aankomt.
Uitzichtpunt
Als je met je rug richting het hek gaat staan, heb je een prachtig uitzicht over de verschillende landschappen van de Oostvaardersplassen. Elk seizoen zijn ze weer anders. Ook de bewoners verhuizen regelmatig van plaats, daar waar ze voedsel kunnen vinden.
Het pad achter het hek leidt naar de schuilhut, de Schollevaar. Het pad is alleen toegankelijk met gids.
Route:
Keer om en loop terug langs de afwateringssloot tot je links van het pad een steiger in de afwateringssloot ziet liggen.
Uitzicht platform
Vanaf dit platform heb je een prachtig uitzicht over de afwateringssloot, het Romijnsdiep door natuurgebied de Oostvaardersplassen. Kijk bij het betreden wel uit, de planken kunnen glad zijn.
Ooit was het de bedoeling de Oostvaardersplassen ook droog te leggen. Daarom zijn er afwateringssloten aangelegd. Ook nu nog wordt dit gebied droog gepompt. Zou men dat niet doen dan zou hier meer dan 2 meter water staan.
Route:
Loop door over het pad langs de afwateringssloot, sla rechts af op de splitsing en loop een paar meter door tot je links van het pad een meidoorn ziet staan.
Aangevreten meidoorn
Als je oplet zie je overal de sporen van vraat door de dieren die in dit gebied leven. De stekelige meidoorn is hiervan een illustratief voorbeeld. De stam met een kroon ligt hoog boven de reikwijdte van de paarden. Ze kunnen niet bij de jonge blaadjes in het voorjaar. De schors kunnen ze er niet afknabbelen want die heeft grote stekels. Maar de zijscheut vlak bij de grond wordt jaarlijks prachtig vlak gesnoeid.
De stekels van de jonge scheuten zijn dan nog zacht.
Route:
Loop richting de brede afwateringssloot tot je op een splitsing van paden uitkomt.
Sla rechts af op de splitsing en volg het pad langs het Romijnsdiep, een afwateringssloot, tot je links van het pad een dode boom ziet staan.
Dode boom
Als je eens in detail kijkt naar deze boom, zie je dat hij aan één zijde dood is. De andere zijde heeft gewoon nog blad in het voorjaar en de zomer.
Van de dode kant is de schors, het levende hout door de paarden afgeknabbeld. Er is dus geen sapstroom met voedingsstoffen van de bodem naar de bladeren meer mogelijk. Die kant gaat dus dood. De andere zijde heeft nog wel een bast en zal nog blijven leven.
Schimmels tasten het hout nu al aan en verteren het. Die bruine paddenstoelen zijn de vruchtlichamen van die schimmels. De boom is wel instabiel doordat zo'n groot deel van de kroon dood is.
Route:
Volg het pad langs het Romijnsdiep, een afwateringssloot, een heel eind tot je op een kruispunt van paden bij een bruggetje uitkom.
Omgevallen wilgenbos
De wilgen in dit bos waren allemaal ongeveer even oud. Dat in combinatie met de begrazing door de vele wilde Konik paarden maakte het bos vatbaar voor een storm, zeker toen er al een aantal bomen omgevallen waren. Om een natuurlijke omgeving te behouden ruimt Staatsbosbeheer het dode hout niet op. Allerlei insecten vinden hun thuis onder de schors van dood hout en in het dode hout zelf. Het lijkt grijs en dood, maar in werkelijkheid is het een wildernis die wemelt van het leven.
Door de vraat van de 1100 konik paarden, 200 reeën en 4000 edelherten krijgen jonge scheuten voor een nieuw wilgenbos weinig kans.
Route:
Neem vanaf het kruispunt van wegen het pad dat over de bruggetjes gaat.
Loop door tot je over het eerste bruggetje bent, op het eiland in het kanaal staat en aan je linkerhand een bankje ziet.
Zitje op de brug
Zitje op de brug voor een picknick of om lekker uit te rusten van een lange wandeling. Aan de ene kant kun je het buitencentrum van Staatsbosbeheer zien liggen. Aan de andere kant heb je een uitzicht over de vlakte waar de natuur zijn gang kan gaan.
Je zit op een eiland in een afwateringsvaart van de Flevo Polder.
Route:
Vervolg je route over het pad met de bruggetjes tot je aan de overkant bent en het pad een scherpe knik naar rechts maakt. Kijk hier naar links van achter het hek.
Uitzicht over de Oostvaardersplassen
Van achter het hek heb je een prachtig doorkijkje richting de Oostvaardersplassen. De Oostvaardersplassen liggen op het laagste punt van de Flevo Polder. Om de laaggelegen gebieden droog te maken was een aparte dijk met een apart afwateringssysteem met gemalen nodig. Dat is er nooit gekomen. Het laaggelegen gebied is aan de natuur overgelaten om zich op een natuurlijke manier tot een wildernis te ontwikkelen. Omdat het zo laag ligt, zijn er nog steeds grote vlaktes met water te vinden, die je vanaf hier goed kunt overzien.
Route:
Draai je om en volg het pad tot je op een splitsing met een pad naar links uitkomt.
Neem het pad naar links en loop door tot het pad tussen de wilgen door slingert, vlak voor een splitsing met een pad naar links.
Slingerpaadje door Wilgenbos
Het asfaltpaadje richting het natuurlijke deel van de Oostvaardersplassen slingert hier op een romantische wijze door het wilgenbos. Het paadje is geasfalteerd om de Oostvaardersplassen ook toegankelijk te maken voor mensen in een rolstoel. Vanwege de slingering heb je iedere keer een andere blik op de verschillende aspecten van het wilgenbos.
Route:
Loop verder tot de splisting met een asfaltweg van links.
Afslag richting een schuilhut
Midden in dit bosje van wilgen buigt een pad af naar een schuilhut van waaruit je de vogels in de Oostvaardersplassen van dichtbij kunt observeren. Je kunt er een heel eind over het water van de Oostvaardersplassen kijken.
Route:
Loop vanaf de splitsing van het wandelpad richting de vogel-observatie-hut.
Verlaat de vogelhut en loop door tot de eerste struiken langs het pad. Dit is nog voordat het pad weer naar beneden het wilgenbos ingaat.
Aangevreten struiken
De meidoorns en sleedoorns worden aangevreten door de 1100 Konik paarden, 200 reeën en 4000 edelherten in de Oostvaardersplassen. Ze lusten wel een sappige nieuwe scheut. De struiken krijgen daardoor een merkwaardige vorm, met een paar blaadjes vlak bij de stam. Als je geluk hebt kun je zelfs hier voor in de Oostvaardersplassen een aantal van de 4000 edelherten zien die knabbelen aan de blaadjes van de struiken.
Route:
Loop door tot je weer op de splitsing met het wandelpad staat.
Afslag richting een schuilhut
Midden in dit bosje van wilgen buigt een pad af naar een schuilhut van waaruit je de vogels in de Oostvaardersplassen van dichtbij kunt observeren. Je kunt er een heel eind over het water van de Oostvaardersplassen kijken.
Route:
Neem vanaf de splitsing het pad in noordoostelijke richting. (Dit is met het pad van de splitsing aan je linkerhand.)
Loop door tot je het wilgenbos uit bent en je bij de plas op een houten brug staat.
Gebogen boom
Als bomen aangevreten worden door het wild en ze de schors eraf gegeten hebben, ontstaat een zwakke plek waar de boom buigt. De meeste bomen gaan dood als de bast opgegeten is. Deze boom heeft geluk gehad, niet alle bast is opgegeten. De boom is dus gedeeltelijk omgevallen en vervolgens weer de hoogte in gegroeid. Vandaar de gebogen boomvorm. Dit soort bijzondere boomvormen kun je hier vaker tegenkomen, omdat de natuur zijn gang mag gaan en niemand de omgevallen bomen opruimt.
Route:
Loop verder tot je op een houten brug staat.
Brug over de plas
Een groot deel van de Oostvaardersplassen bestaat uit open water. Op het wandelpad houd je droge voeten omdat er een aantal bruggen over de plas aangelegd zijn. Vanaf de brug heb je een goed zicht op de plas, zijn oevers en de watervogels. In de rietkraag zitten soms kleine zangvogeltjes, heb je ze wel gehoord? Loop dus zachtjes over de planken en misschien zie je wel watervogels met hun jongen. Of let eens op de karpers die in het water zwemmen?
Route:
Loop een klein stukje verder en kijk rechts van het pad.
Kantoor Staatsbosbeheer
Naast het wandelpad verscholen tussen het groen ligt een stukje bijzondere architectuur in de vorm van een pyramide-achtig gebouw. Het is een Kantoor Staatsbosbeheer en tevens werkschuur. Vanuit dit pand wordt het beheer van bos en natuur in de Oostvaardersplassen en verdere omgeving georganiseerd. Het is één van de werkplekken van de boswachter, en daarom niet bedoeld voor bezoekers van het gebied.
Route:
Loop verder over de houten brug tot je bij het buitencentrum van Staatsbosbeheer aangekomen bent.
