Wandelen bij Groenendaal

Beginpunt: Bushalte Groenendaal
Eindpunt: Bushalte Groenendaal
Lengte: 7,2 (km)
Aantal bezienswaardigheden: 22
 

Parkeren:

• Geen gevonden

Openbaar vervoer:

• Bushalte Groenendaal

Horeca:

• Geen gevonden

Links:

• Deze wandeling in tegengestelde richting
• Print deze wandeling
• Deze route op je mobiel wandelen
• Detailkaart bij deze wandeling
• Bekijk deze wandelroute op Google Earth
• Download de wandelroute op je GPS (GPX)
• Deze route als lijst met coördinaten

Tweeten

Bushalte Groenendaal. Indien je een uur voor je vertrek belt met Syntus (0800 7968870) rijdt hier een bus die je richting Arnhem of Apeldoorn brengt.

Route:

• Loop vanaf de bushalte een klein stukje in zuidelijke richting. (Dit is met de snelweg aan je rechter hand).
• Loop door tot je bij een tunneltje onder de snelweg door uitkomt.

Het tunneltje onder de snelweg A50 door geeft wandelaars en fietsers toegang tot het Deelerwoud vanuit Groenendaal. Let eens op de graffiti op de wanden van de tunnel. Je mag het Deelerwoud ook op paardenroutes met je rijpaard verkennen.

Route:

• Loop door het tunneltje naar de andere kant van de snelweg en ga door het hek het Deelerwoud binnen.
• Volg het pad met een slinger het bos in en kijk rechts van het pad.

Hoewel het bos vlak bij de snelweg ligt, kun je duidelijk zien dat hier grote grazers, zoals edelherten en Schotse Hooglanders aan het werk geweest zijn. Tot de hoogte waar ze erbij kunnen zijn namelijk alle jonge twijgjes van de bomen gegeten.

Route:

• Vervolg je weg en loop door tot je op een T-splitsing met een half verhard pad uitkomt.

De Halfroeslaan is één van de vele oude waarschijnlijk nog middeleeuwse wegen hier in de buurt van het Deelerwoud.
Het Deelerwoud wordt begraasd door grote grazers, zoals Edelherten en Schotse Hooglanders. Deze grote grazers lusten wel een sappige jonge twijg. Als je richting de snelweg kijkt, kun je goed zien dat alle bomen aan de onderkant kaal geknabbeld zijn. Tot de bek-hoogte van de Schotse Hooglanders kun je er zo onderdoor kijken.

Route:

• Neem het pad in noordelijke richting.
• Loop door tot je op een splitsing met een pad van links uitkomt en er rechts een oud pad richting de snelweg loopt.

De aanleg van de snelweg A 50 is omstreeks 1960 gepland dwars door het Deelerwoud over de Hooge Veluwe naar Knooppunt Grijsoord. Tegen dit tracé werd geprotesteerd. Zo kwam die snelweg er niet, hoewel een groot deel van het Deelerwoud al verkocht was. Het duurde tot de jaren '80 voordat het gat in de A50 gevuld werd met een alternatieve route. Men heeft als alternatief voor de route over de Hooge Veluwe besloten om de autoweg Arnhem-Apeldoorn te verbreden. Zo is de huidige A50 ontstaan en moet je vanaf knooppunt Grijsoord tot aan knooppunt de Waterberg dus een stukje omrijden over de A12.
Oude wegen kruisen de snelweg. Hier sta je op zo'n kruising. Je ziet aan het eind van de oude weg de auto's op de A50 voorbij schieten.

Route:

• Neem het pad dat recht tegenover het pad waar je aan het einde de snelweg kunt zien, het bos inloopt.
• Loop door tot je op een kruising van paden uitkomt.

Het Deelerwoud was één groot landgoed bij Hoenderloo. Het Deelerwoud bestaat nu uit drie gebieden.

• In het noorden het Landgoed Deelerwoud, 675 hectare in particulier bezit.
• In het westen ligt Hoog Deelen, met 475 hectare ook in particulier bezit.
• In het zuidoostelijk deel ligt het gebied van Natuurmonumenten met 1230 hectare. Dit gebied is grotendeels opengesteld voor het publiek. Natuurmonumenten kwam mede door een grote publieksactie in bezit van het Deelerwoud. De plannen voor het tracé van de A50 veranderden omstreeks 1960 drastisch.

Het Deelerwoud wordt door een ecoduct over de A50 verbonden met het Nationaal Park Veluwezoom.

Route:

• Sla op de kruising rechts af en loop door tot je links van het pad het productiebos kunt zien liggen.

Dit dennenbos is een voorbeeld van aangeplant bos op de stuivende heel arme zandgronden. In het begin van de vorige eeuw werd omstreeks 1930 die tijd van grote werkeloosheid hier op de Veluwe grote bospercelen aangeplant. Het hout diende als mijnhout om in de mijnen te gebruiken de gangen te stutten. Later werd dit hout ook in de papierproductie verwerkt.
Aan de overkant van het productiebos zie je een kapvlakte die men op natuurlijke wijze weer heeft laten dichtgroeien. Zo ontstaat een natuurlijk bos.

Route:

• Loop door de heuvel op, rechtdoor op de splitsing met het pad van rechts.
• Loop door tot je net over de top van de heuvel bent en links van het pad een aantal dode bomen staat.

De beheerder van dit terrein, Natuurmonumenten kiest er al jaren voor dode bomen te laten staan. Ook in het bos wordt veel dood hout gewoon achtergelaten om langzaam te verteren.
Zo krijgen ook veel insecten als ook het zo zeldzame Vliegend hert een kans zich te vermeerderen. Het Vliegend hert, onze grootste inlandse kever heeft vijf tot zeven jaar nodig te verpoppen.
Bij zoveel dood hout in het bos is het met een storm gevaarlijk in het bos vanwege vallende takken.

Route:

• Loop verder over het pad tot je links van het pad een aantal begroeide stuifduintjes in het bos ziet liggen.

Ook hier zie je in het bos duidelijk de vele stuifduinen. Kijk eens op de kaart, ze staan ook aangegeven. De cartograaf (kaartenmaker) zijn de stuifheuvels ook opgevallen; hij heeft ze met stippeltjes op de kaart aangegeven in het veld van het groene bos.
Stuifduintjes ontstaan aan de rand van stuifzandvlaktes. Bomen die daar proberen te groeien worden letterlijk ondergestoven met zand.

Route:

• Loop door tot je op de hoek van de heide op een splitsing van paden staat.

Vanaf dit bankje heb je een prachtig uitzicht over de Kleine heide, waar je regelmatig groepen edelherten of schotse Hooglanders kunt zien. In de nazomer bloeit de heide prachtig paars.

Route:

• Neem vanaf de splitsing het pad in zuidelijke richting. Links naast dit pad is een bankje aan de bosrand. Dit pad is gemarkeerd met blauwe en groene pijltjes, tegen de looprichting in.
• Loop door tot je opnieuw een bankje ziet staan en op een splitsing van paden uitkomt.

Wild observatie punt Wouters Memorial bank is een van de vele observatie punten voor edelherten, wilde zwijnen en reeën op de Veluwe. De vereniging Het Edelhert houdt met een groot aantal vrijwilligers tellingen over het aantal individuen in een gebied, zoals hier het Deelerwoud.

Route:

• Neem vanaf de splitsing het pad dat in westelijke richting over de heide loopt. (Dit is met de bank rechts van het pad.)
• Loop door tot je links van het pad een poel met water erin ziet liggen.

Vennetjes in de heide zijn tegenwoordig niet meer wat ze geweest zijn in de tijd van Jacques P. Thijsse (1865-1945), omstreeks 1900. Toen was zo'n vennetje op de heide een poel met kristal helder, maar heel voedselarm water. De kiezelwieren, die alleen in voedselarme water voorkomen, werden met enthousiasme onder de microscoop thuis bekeken en in de verslagen van die wandelingen opgenomen.
Deze medeoprichter van de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten bezocht met zijn vrienden de Veluwe regelmatig. Ook hij heeft hier dus veel voetstappen staan.

Route:

• Loop iets verder over het pad tot het pad een knik om een poel heen maakt.

Natte plekken in de heide hebben soms een dichte vegetatie van stijve bossen pitrus. Tot de familie van deze russen behoort een aantal nuttige soorten. We kennen de mattenbies, die voor het stoelenmatten werd gebruikt. Ook de pitrus werd nuttig gebruikt als lont in een olielampje. De stengel heeft samenhangend merg, wat er vrij gemakkelijk uit te halen is. Vandaar de naam pitrus.

Route:

• Loop verder over de heide tot je op een splitsing van paden bij de hoek van een bosperceel uitkomt.

De bomen in dit bos staan nog steeds heel dicht op elkaar. Het bos lijkt daardoor ondoordringbaar. Er is nooit in gedund zoals dat in productiebos wel het geval is. Zo ontstaat een ideaal bos om het rustgebied voor de grazers af te schermen.

Route:

• Neem het pad langs de bosrand met de bosrand rechts van het pad.
• Loop door tot je op de hoek van de heide op een splitsing van paden uitkomt.

Als regelmatige bezoeker van dit deel van het Deelerwoud hebben we hier 's zomers op deze plek in late middagzon regelmatig een groep edelherten aangetroffen. Soms waren er zelfs kalfjes bij.
Als je rustig op het pad blijft staan en weinig geluid maakt, kun je ze heel goed bekijken. Ook zonder verrekijker is het goed te zien, hoe ze rustig grazend hun weg zoeken.

Route:

• Neem vanaf de kruising van paden het pad in zuidelijke richting. Dit is het pad dat recht tegenover het afgesloten pad ligt.
• Loop door tot je aan de overkant van de heide links van het pad een aantal bomen ziet staan. Neem hier een klein paadje naar links de heide op.
• Loop door tot je bij een bankje aan de rand van de heide uitkomt.

Vanaf de bankjes onder de bomen heb je een prachtig uitzicht over de Kleine Heide van het Deelerwoud. Het gebied wordt op de kaart Hartenhul genoemd. Een prima punt om even bij te komen van een lange wandeling.

Route:

• Loop terug naar het grote pad en vervolg je weg.
• Loop door tot je op een kruising van paden uitkomt.

Dennenbomen zijn dunnen lange bomen, met kransen van takken. De oudere takken sterven af en laten kransen van korte takken staan. Elk voorjaarjaar groeit de boom weer met een nieuwe krans van takken en een nieuwe scheut van ongeveer 15-20 cm. Door het aantal kransen te tellen, kun je vrij gemakkelijk schatten hoe oud dit bos is.

Omdat dit routenetwerk uit meerdere stukken bestaat en je ook zelf wandelingen kunt samenstellen met de routeplanner, heb je af en toe knooppunten nodig.

Route:

• Neem het pad (Brinkhorsterweg) dat vanaf de kruising in oostelijke richting loopt. (Dit is het pad met het rustgebied rechts van het pad.)
• Loop verder tot het pad aan beide kanten over de heide loopt en je links van het pad een gemaaide strook ziet liggen.

Opnieuw een methode om de oude heide bijna overwoekerd door grassen een kans te geven een gesloten paars plantendek te vormen.
Hier is daarom de heide geplagd. De bovenste laag, de gras- en heidevegetatie is er machinaal afgeschept en afgevoerd. Er blijft dan een kale zandbodem over.
In de bodem zitten meer dan voldoende kleine oliehoudende zaden van heideplanten, die hier misschien wel vijftig jaar geleden hebben gegroeid. We noemen dit de zaadbank. Deze zaden kiemen goed, ook nog na zo'n lange tijd.
Na enkele jaren is hier in augustus weer een prachtige paarse heide te bewonderen.

Route:

• Loop verder tot je aan beide kanten van het pad kale stroken in de heide ziet liggen.

Er worden allerlei beheersmaatregelen toegepast om de heide te behouden of zelf te laten uitbreiden.
Hier werd de heide gemaaid en het maaisel is afgevoerd. Zo treedt de noodzakelijke verschraling van de bodem op. Grassen doen het op die schrale bodem minder goed, zodat de heide een kans krijgt. Voor de heideplant kan de bodem niet arm genoeg zijn.

Route:

• Loop door tot je op een splitsing met een pad naar links uitkomt.

Ondanks het feit dat de wandelingen langs veel rechte wegen in het Deelerwoud lopen, is het landschap zeer afwisselend. Van eikenbos kom je op de heide en van de heide weer in dicht productiebos van Dennen. Daarnaast zijn er open gekapte stukken waar de natuur zelf zijn gang kan gaan en waar jong oerbos groeit. Hier sta je midden op de Kleine heide een landschap met adembenemende vergezichten. Bovendien kun je hier op de open heide van de prachtige wolkenluchten genieten.

Route:

• Neem vanaf de splitsing het pad in oostelijke richting dat langs de bosrand gaat.
• Sla links af en loop ongeveer een halve kilometer door tot je op een splitsing met een pad van rechts uitkomt.

De Halfroeslaan is één van de vele oude waarschijnlijk nog middeleeuwse wegen hier in de buurt van het Deelerwoud.
Het Deelerwoud wordt begraasd door grote grazers, zoals Edelherten en Schotse Hooglanders. Deze grote grazers lusten wel een sappige jonge twijg. Als je richting de snelweg kijkt, kun je goed zien dat alle bomen aan de onderkant kaal geknabbeld zijn. Tot de bek-hoogte van de Schotse Hooglanders kun je er zo onderdoor kijken.

Route:

• Neem vanaf de T-splitsing het pad richting de snelweg en richting Groenendaal.
• Loop door het hek bij de snelweg het Deelerwoud uit.
• Loop door het tunneltje tot je op een T-splitsing uitkomt.

Het tunneltje onder de snelweg A50 door geeft wandelaars en fietsers toegang tot het Deelerwoud vanuit Groenendaal. Let eens op de graffiti op de wanden van de tunnel. Je mag het Deelerwoud ook op paardenroutes met je rijpaard verkennen.

Route:

• Loop vanaf het tunneltje een klein stukje in noordelijke richting tot je bij de bushalte uitkomt. (Noordelijke richting is met de snelweg aan je linker hand.)

Bushalte Groenendaal. Indien je een uur voor je vertrek belt met Syntus (0800 7968870) rijdt hier een bus die je richting Arnhem of Apeldoorn brengt.

Deze pagina voldoet aan de volgende internet standarden van het W3 Consortium (W3C).

• Home
• Nieuws
• Wandelingen
• Achtergrond informatie over dit project
• Technische achtergronden
• Contact informatie
• Links

• Index: A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

• Wandel ook in: Groenendaal, Deelen, Woeste Hoeve. Meer wandelingen.