Wandelen op Schokland

Beginpunt: ANWB paddenstoel
Eindpunt: ANWB paddenstoel
Lengte: 3,8 (km)
Aantal bezienswaardigheden: 25
 

Parkeren:

• Parkeerplaats Schokland Noord
  nabij Oud Emmeloorderweg 24
  8319 AE  NAGELE

Openbaar vervoer:

• Geen gevonden

Horeca:

• Geen gevonden

Links:

• Deze wandeling in tegengestelde richting
• Print deze wandeling
• Deze route op je mobiel wandelen
• Detailkaart bij deze wandeling
• Bekijk deze wandelroute op Google Earth
• Download de wandelroute op je GPS (GPX)
• Deze route als lijst met coördinaten

Tweeten

De ANWB paddenstoel wijst fietsers op veel plaatsen in het Nederland de weg. Het is een ontwerp uit 1919 van ir. Leliman, een architect uit Baarn en bestuurslid van de ANWB. Aanvankelijk was de kop van hout gemaakt, later van staal met geëmailleerde letters. Vanaf 1980 is de kap gemaakt van plastic en is de tekst in de kop gegraveerd. Het is dus een voorbeeld van bijna 100 jaar oud Dutch design dat nog steeds een bekende verschijning in het landschap is. Een erg succesvol beeldmerk van de ANWB, Algemene Nederlandse WielrijdersBond, dus.

Route:

• Neem het fietspad dat langs de parkeerplaats loopt.
• Loop door tot je rechts van het pad een zwart kunstwerk ziet staan.

Op 5 juni 2009 is dit monument voor de binnenvaart door Koningin Beatrix onthult. Het monument wil meer aandacht schenken aan de binnenvaart, het belang van- en de historie van de binnenvaart in ons land. Het is ontstaan op intiatief van Koninklijke Schuttevaer waarvan de oprichter van Schokland kwam. Het monument is vervaardigd door de Friese kunstenaar Ids Willemsma. Schokland is gekozen als locatie omdat het ooit een vloot had van 200 binnenschepen.
Het stalen kunstwerk symboliseert een schip met volle zeilen. Wie tijdens de wandeling een aantal keer naar het monument kijkt, ziet dat de vorm danst in het landschap, net als een echt zeil op een schip.

Route:

• Loop een klein stukje verder over het klinkerpad tot je plantjes tussen de stenen ziet groeien.

Wie tussen de stenen van het pad kijkt ziet een klein roodkleurig (in de winter) of fel geel gekleurd (in de zomer) plantje staan. Deze plant heet muurpeper. De plant weet zich prima te handhaven in extreme leefmilieus zoals hier tussen de stenen. De naam muurpeper dankt de plant aan de scherpe smaak van zijn bladen.

Route:

• Loop een klein stukje verder tot je rechts van het pad houten stellages ziet staan.

Na onderhoud door de voorloper van rijkswaterstaat in 1862 was de terp van Oud Emmeloord voorzien van een dijk die 1,5 meter boven het water uitstak. Hiermee hielden de ambtenaren die op het eiland de wacht hielden in de meeste gevallen hun voeten droog. In strenge winters werd het ijs opgedreven door de wind. Het geringe hoogteverschil zorgde ervoor dat kruiend ijs gemakkelijk op het eiland kon komen en daar schade aan kon richten. Deze ijsbrekers dienden om de haven en het eiland te beschermen tegen dit kruiend ijs.

Route:

• Loop verder tot je rechts van het pad de haven van oud Emmeloord ziet liggen.

Hier bij oud Emmeloord is de oude Haven van Schokland te vinden. De haven was het thuis voor een vloot van meer dan 200 binnenvaart- en vissersschepen. Na de ontruiming van het eiland in 1859 zette de Zwolse koopman Willem Jan Schuttevaer zich in voor behoud van de haven als schuilplaats bij slecht weer op de Zuiderzee. Zijn acties waren succesvol want vanaf 1861 keerden enkele ambtenaren op het eiland terug en werden de woonterpen versterkt.

Route:

• Loop verder tot je links van het pad een metalen vierkant voor een huis ziet staan.

Op deze plaats lag het kerkhof van Oud Emmeloord. Besloten is om met een stalen constructie de contouren van het kerkhof aan te geven. In staal zijn verschillende familienamen van beroemde inwoners van Schokland weergegeven.

Route:

• Loop door tot het huis met de vuurtoren links van het pad.

Hier zie je het restant van het de vuurtoren die tot 1940 op Schokland dienst deed om schepen bij nacht te waarschuwen voor de ondiepten rondom het eiland. Ernaast staat het lichtwachters huis dat in 2002 grondig gerestaureerd is. De lichtwachter van Schokland was tevens havenmeester. Zijn vrouw had een kleine kruidenierswinkel voor voorbij varende schippers in hetzelfde pand. De visafslag en een tweede lichtwachterswoning die ook op deze terp stonden, zijn na 1949 afgebroken.

Route:

• Loop door tot je links van het pad een klein gebouwtje ziet staan.

Dit gebouwtje draag de bijzonder naam: de Misthoorn. De naam van het gebouwtje hangt samen et de functie: er stond een hoorn in om de schepen bij mist en slecht weer te waarschuwen dat ze in de buurt van het eiland Schokland waren.
Tegenwoordig vind je binnen in het gebouwtje verschillende informatiepanelen met verhalen en afbeeldingen van Schokland, de bewoners en het leven op Schokland.

Route:

• Volg het pad de heuvel af tot je rechts van het pad een plas ziet liggen.

De waterstand in de landbouwgebieden die direct rondom Schokland liggen is verhoogd. De contouren van het voormalige eiland zijn hierdoor weer omgeven door rietvelden en vogelplassen. Daardoor zijn poelen met water ontstaan zoals hier. Verschillende soorten trekvogels rusten hier uit als ze op doorreis naar het zuiden of het noorden zijn.

Route:

• Volg het pad tot je links van het pad, vlak voor een T-splitsing een kunstwerk ziet staan.

De Pioniersbruid een kunstwerk gemaakt door Michel Bongertman in 2013. Het werk stelt de geboorte van Venus voor. In de bodem van de polder komen nog steeds veel schelpen voor. Dat is het bewijs dat het omringende land eens zee was. Dit heeft de kunstenaar Michel Bongertman geïnspireerd deze grote schelp te maken, als de beroemde schelp waaruit Venus oprijst te zien op het beroemde schilderij van Botticelli te Florence. Deze Venus zelf is verdwenen, ze trouwde met één van de pioniers in de polder, alleen haar afdruk bleef achter. Vanaf het nieuwe land kun je het oude land bekijken door de openstaande schelp, een raamwerk, als het skelet uit een ver verleden.

Route:

• Loop door tot je op een T-splitsing uitkomt, ga hier links.
• Blijf het fietspad volgen tot je op een asfaltweg bij twee boerderijen uitkomt.

In 1939 is de dijk rond de Noordoostpolder gesloten. In 1941 kon de eerste rogge geoogst worden. De inrichting van de Noordoostpolder is ontstaan op de tekentafel. De boerderijen die nodig waren voor de inrichting van het landschap zijn seriematig gemaakt. Na de oorlog waren metselaars schaars en zijn met prefab betonelementen verschillende typen boerderijen neergezet. Sommige vroege boerderijen zijn zelfs van hetzelfde ontwerp als die in de Wieringermeer polder. Opvallend is hoeveel van deze boerderijen al meer dan 70 jaar hun functie vervullen zonder grote verbouwingen of nieuwe bijgebouwen.

Route:

• Neem vanaf de kruising het zandpad dat direct naast de boerderij (links van het pad) in zuidelijke richting loopt.
• Loop door tot je bij de rand van een akker op een kruising van paden uitkomt.

In het kader van een kunstproject in 2013 zijn langs het zogenaamde Pionierspad verschillende kunstwerken geplaatst. Op deze plaats vind je het kunstwerk: Rusten op het verleden - bank van het oerbos, een kunstwerk gemaakt door Frea Lenger.
De kunstenaar wil bereiken dat een tocht over het Pionierspad meer inhoudt dan alleen het inspannen van de beenspieren. Vandaar deze bank om uit te rusten van de wandeling en al je zintuigen te prikkelen. Pas daarna zie je dat de bank is voorzien van foto's van bossen. Wie beter kijkt ziet dat dit geen Nederlandse bossen zijn, maar oerbossen uit Amerika. Dit contrast vervreemdt en zou aanleiding kunnen zijn om nog eens dieper na te denken over het eeuwen oude eiland en het daarnaast voortgezette huidige polderlandschap, dat zich voor de bank uitstrekt.

Route:

• Neem het pad langs de bosrand in zuidelijke richting. (Dit is met de bosrand rechts van het pad).
• Loop door tot je rechts van het pad een espenbos ziet liggen.

Espen zijn een soort populieren. Er is een uitdrukking: '"Trillen als een espenblad", en dat kun je zien, de bladeren aan deze boom staan nooit stil, ze bewegen altijd.
Espenhout is heel geschikt voor de productie van klompen. Zo vlak na de oorlog, toen er onvoldoende leer beschikbaar was voor schoeisel, was klompenhout heel rendabel. Helaas zijn de tijden veranderd en wordt het populierenhout minder gewaardeerd.

Route:

• Loop door tot er rechts van het pad een klein paadje langs een scheepstouw het bos inloopt.

Ten westen van het voormalige eiland Schokland is na het droogvallen van de polder het Schokkerbos aangeplant. Het Schokkerbos is ooit aangelegd om de recreatie mogelijkheden in de polder te bevorderen en doet nog steeds dienst. De eerste lading hout is ook geoogst, waardoor het bos een stuk kleiner lijkt te zijn geworden. Op dit knoopppunt takt een wandelpaadje door het Schokkerbos af. Je kunt vanaf hier rondwandelen door het Schokkerbos of de Gesteentetuin bezoeken. Het wandelpaadje is voorzien van een scheepstouw om de afdaling van het eiland gemakkelijker te maken.

Route:

• Neem het paadje langs het scheepstouw naar beneden en loop door tot je een asfaltweg kruist en op een parkeerplaats staat.

Midden in het Schokkerbos buiten het hek van de gesteentetuin ligt een parkeerplaats voor ongeveer 10 auto's. Deze parkeerplaats wordt in tegenstelling tot die bij de gesteentetuin 's avonds niet afgesloten en is dus erg geschikt voor het maken van lange wandelingen over het voormalige Zuiderzee eiland Schokland.

Route:

• Neem vanaf de parkeerplaats de asfaltweg in noordelijke richting. (Dit is met het informatiebord aan je linker hand.)
• Loop door tot je op een splitsing van asfaltwegen uitkomt.

Op dit punt takt achter de slagboom een asfaltweg af richting de gesteentetuin, een geologisch park met een informatiecentrum dat een bezoekje zeker waard is.

Route:

• Neem vanaf de splitsing de asfaltweg richting de gesteentetuin.
• Loop door tot er bij een informatiebord over een boommarter een paadje van rechts uit het bos komt.

Zeventig jaar na drooglegging van deze polder hebben ook de dieren van het vaste land zich hier gevestigd. Bij de drooglegging is er veel onderzoek gedaan naar de natuurlijke invasie van soorten. Eerst zijn er meestal de vliegende dieren. pas later komen de roofdieren als de boommarters en de vos.
Ook de planten die zich met zaden via de lucht verspreiden zijn er meestal eerder dan die een andere wijze van verspreiding hebben. Toch zijn er speciale planten die de mens overal volgen, en dat is o.a. de breedbladige weegbree.

Route:

• Neem het paadje dat achter het bord met de boommarter het bos inloopt.
• Loop door tot je een aantal omgevallen bomen ziet liggen.

In de polder zit het grondwater nooit erg diep onder het maaiveld. Hierdoor hoeven de wortels van de bomen niet erg diep in de grond te zitten om bij het water te komen. Gaan ze wel dieper de grond in dan rotten ze weg. Wordt de boom te hoog dan bieden de wortels bij een storm niet genoeg verankering en valt de boom om zoals op deze plek met verschillende bomen gebeurd is.

Route:

• Volg het paadje verder al slingerend door het bos tot je bij een kluppelpad uitkomt.
• Loop door tot je een paar meter voor het einde van het kluppelpad in het open terrein de elfenbankjes ziet.

Op de paaltjes van het knuppelpad groeien verschillende soorten Elfenbankjes. Het lijkt alsof elke soort hout in het knuppelpad zijn eigen soort elfenbankjes heeft. Deze schimmels verteren langzaam het dode hout van de knuppeltjes. Er is dus regelmatig onderhoud nodig.

Route:

• Loop door tot het einde van het kluppelpad.

Na het droogvallen van de polders bleef een drassige IJsselmeerbodem over. Om bij de ontginning van de polder niet weg te zakken in de drassige bodem werden dit soort knuppelpaadjes aangelegd. Knuppels zijn houtjes die op lengte gemaakt zijn voor in de kachel. Daaraan dankt een knuppelpaadje zijn naam.
In moerassige gebieden zijn dit type paadjes al bekend van 40000 v. Chr. ook de Romeinen maakten van dit soort paden veel gebruik.

Route:

• Steek het open terrein schuin naar rechts over tot je aan het einde van het weiland bij een bord uitkomt.

Vanaf de hoek van het Sleedoorn struweel loopt het wandelpad (blote voeten-pad) dwars door het weiland van de boeren. Er kan dus los vee lopen. Laat de beesten met rust en ga ze niet aaien.
Je hebt hier een breed vergezicht over het polderlandschap. Geniet van de boerderijen verscholen in de boomgroepen afgewisseld met de uitgestrekte landbouwpercelen, zo ver het oog reikt.
Kijk je de andere kant op dat zie je in de verte het Schokkerbos liggen.

Route:

• Volg het pad bij het bord met een bocht naar rechts.
• Loop een paar meter door tot je rechts een struweel van sleedoorns ziet.

Een doornig struweel wordt gevormd door sleedoorns en meidoorns. Door de stekels aan de takken, nestelen er graag kleine zangvogels in. De jagende roofvogels wagen zich niet in deze doornige omgeving. In de herfst geven de stuiken de trekvogels een lekker maaltje bessen, en in het broedseizoen zijn er veel spinnetjes en andere insecten tussen de dichte takken te vinden voor al die kleine broedvogels.

Route:

• Loop door tot je op een asfaltweg uitkomt.

Op dit punt splitst de route van ons wandelroutenetwerk zich . Je kunt vanaf hier de gesteentetuin op twee manieren bereiken. Dat kan via het asfalt of (dankzij de medewerking van grondeigenaren rondom het Schokkerbos) via het wandelpad over boerenland en door het Schokkerbos. Deze laatste route is een deel van het blote voeten pad, dus war let je?

Route:

• Neem vanaf de Y-splitsing de asfaltweg een klein eindje in noordelijke richting. (Met open grasland links van de weg).
• Sla rechts af een zandpad op tot je op een kruising van zandpaden uitkomt met een kunstzinnig bankje erbij.

In het kader van een kunstproject in 2013 zijn langs het zogenaamde Pionierspad verschillende kunstwerken geplaatst. Op deze plaats vind je het kunstwerk: Rusten op het verleden - bank van het oerbos, een kunstwerk gemaakt door Frea Lenger.
De kunstenaar wil bereiken dat een tocht over het Pionierspad meer inhoudt dan alleen het inspannen van de beenspieren. Vandaar deze bank om uit te rusten van de wandeling en al je zintuigen te prikkelen. Pas daarna zie je dat de bank is voorzien van foto's van bossen. Wie beter kijkt ziet dat dit geen Nederlandse bossen zijn, maar oerbossen uit Amerika. Dit contrast vervreemdt en zou aanleiding kunnen zijn om nog eens dieper na te denken over het eeuwen oude eiland en het daarnaast voortgezette huidige polderlandschap, dat zich voor de bank uitstrekt.

Route:

• Neem het pad dat langs de rand van het boerenerf naar de andere kant van het eiland loopt. (Dit is met de bank aan je linker hand.)
• Loop door tot je aan de andere kant van het eiland op een T-splitsing met het fietspad staat.

Vanaf dit punt heb je een mooi uitzicht over de landbouwpercelen op het voormalige eiland Schokland. Waar de perceelgrenzen van de andere percelen in de Noordoostpolder op de tekentafel zijn ontstaan, hebben deze velden de natuurlijke contouren van het voormalige eiland.

Route:

• Neem het fietspad in zuidelijke richting. (Richting het museum in Middelbuurt.)
• Loop een klein stukje door tot je op een splitsing met een pad van rechts over de akkers komt.

De ANWB paddenstoel wijst fietsers op veel plaatsen in het Nederland de weg. Het is een ontwerp uit 1919 van ir. Leliman, een architect uit Baarn en bestuurslid van de ANWB. Aanvankelijk was de kop van hout gemaakt, later van staal met geëmailleerde letters. Vanaf 1980 is de kap gemaakt van plastic en is de tekst in de kop gegraveerd. Het is dus een voorbeeld van bijna 100 jaar oud Dutch design dat nog steeds een bekende verschijning in het landschap is. Een erg succesvol beeldmerk van de ANWB, Algemene Nederlandse WielrijdersBond, dus.

Deze pagina voldoet aan de volgende internet standarden van het W3 Consortium (W3C).

• Home
• Nieuws
• Wandelingen
• Achtergrond informatie over dit project
• Technische achtergronden
• Contact informatie
• Links

• Index: A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

• Meer wandelingen.