Op de heuvels rondom de st. Maartenskliniek vind je verschillende Beukenlanen. Om dit landschapsbeeld ook voor de volgende generatie te behouden zijn sommigen daarvan opnieuw ingepoot. Maak een wandeling langs de rand van de Stollenberg, volg het smalle paadje langs de contouren van machtige heuvels. Geniet ook van het uitzicht vanaf de Boterberg. De heuvels rondom berg en dal kunnen soms steil zijn. Het zand van de heuvels wordt stevig vastgehouden door boomwortels die soms zichtbaar zijn. Vanaf elke hoek heb je een ander uitzicht over de Elyseese Velden. De Kabouterboom is al jaren een begrip in Beek en Ubbergen. De stok oude kastanje staat boven aan een moeras. Vanuit het moeras stroomt beekwater via het Kastanjedal richting Beek en Ubbergen. Beek Ubbergen kent rond de Ravenberg een wijkje met veel Jugendstil huizen, de sluitstukken van de wijk zijn tien jaar later gebouwd in de toen geldende stijl.
Statige beukenlanen doorkruisen nu nog steeds deze villawijk, die gelegen is op de flanken op de heuvels rondom Beek Ubbergen. Het zijn waarschijnlijk de oprijlanen van de buitens. In enkele gevallen zetten de lanen zich vanuit de bebouwing zelfs voort in het achterliggende bos.
Zie je het oude hekje dat toegang gaf voor voetgangers van het huis 'Torensigt'?
Route:
Neem het onverharde pad dat via de Beukenlaan omhoog loopt.
Loop door tot je links van het pad tussen de bomen door de villa kan zien liggen. (In de winter gaat dit gemakkelijker dan in de zomer.)
Villa Torensigt
Tussen de bomen door is Villa Torensigt goed te zien, met name in de wintermaanden als de bomen kaal zijn.
Opvallend architectonisch detail is de hoektoren, waaraan het huis zijn naam ontleend. Vanuit de torenkamer kijk je waarschijnlijk over de boomtoppen en geniet van het uitzicht over de Waalvallei en de Betuwe.
Het bouwwerk schijnt geïnspireerd te zijn op een afgebroken kasteel ergens in het westen van Nederland dat ooit aan Johan van Oldenbarnevelt behoorde.
Route:
Loop verder tot je op een Y-splitsing met een pad van links boven aankomt.
Beukenlanen vernieuwd
Nog niet zo lang geleden zijn de beukenlanen in deze omgeving vervangen. Zodra het dak van bladeren weer gesloten is boven het pad, ontstaat er een allee met schaduw en koelte in de zomer.
Het beleid van de huidige bosbouwers voor het onderhoud van lanen is het volgende. Zodra een laan voor meer dan de helft bestaat uit minder vitale bomen, wordt de hele laan gekapt en in één keer wordt herplant. De laanbomen zijn zo allemaal van dezelfde leeftijd.
Route:
Nieuw
Nieuw
Parkeerplaats bij het Hengstdal
Vanaf deze kleine parkeerplaats aan de rand van het Hengstdal kun je wandelingen maken door het Hengstdal naar Tante Koosje en terug. Maar ook langere wandelingen over de heuvels rondom Berg en Dal zijn vanaf deze parkeerplaats als startpunt mogelijk. Vandaar dat die is opgenomen in de route.
Route:
Nieuw
Nieuw
Bankje met uitzicht Hengstdal
Geniet eens 's ochtends vroeg op deze plek, hoe de zon door het Hengstdal opkomt en de zichtassen zich ontvouwen op het tafereel aan het einde van de zichtas.
Als aan het einde van de dag de zon weer onder gaat, komt een warme gloed je tussen de coulissen door tegemoet. Geniet eens even stil van deze beelden, net als de vele wandelaars en dagjesmensen die het slingerpaadje door het dal volgen.
Route:
Ga met je rug naar het bankje staan en sla links af.
Loop door tot je links een hekje ziet.
Naar het hekje toe.
Rand van het Hengstdal
Hier sta je aan de rand van het Hengstdal. De route ligt door dit dal, evenals vele andere wandelroutes en lange afstandpaden over de stuwwal van Nijmegen tot aan Beek-Ubbergen.
Route:
Loop door het hekje en volg het paadje.
Neem de asfaltweg rechtdoor tot je bij een asfaltweg van links beneden aankomt en er links van de weg een klein parkeerterreintje is.
Parkeerplaats bij de Boterberg
Onder hoge bomen, vind je bij een splitsing van wegen deze kleine parkeerplaats voor ongeveer vier auto's. Het is een prima startpunt voor een wandeling door de prachtige heuvels rondom Berg en Dal, zolang je je auto hier mag parkeren van de grondeigenaar. (graag bericht, als dit niet meer mag, omdat deze parkeerplaats in de rij van startpunten is opgenomen. Het routeteam past dan de route aan.)
Route:
Ga met je rug richting de Y-splitsing staan en volg de asfaltweg die je voor je ziet.
Loop door tot je links van de weg een aantal bospaden waarvan één met een wit hek ervoor ziet.
Oude Lindelaan
Aan deze zijde van de rechte lindelaan sluit een statig hek van het Gelders Landschap deze oude laan af. Linden herken je aan de broek, de wortelopslag aan de voet van de stam. In het vroege voorjaar is hier veel te zien op het gebied van voorjaarsbloeiers. De bodem zit vol met bolletjes en knolletjes, die dan volop bloeien. zoals Speenkruid en bosanemonen. Later in de zomer bloeien de Linden en verzamelen duizenden bijen de nectar voor de crèmige lindenbloesemhoning.
Een mooie laan als deze vormt voor elke natuurgenieter een uitnodiging om te gaan wandelen in het bos van Gelders Landschap. Wat zou er achter dit hek liggen? Waar gaat deze laan heen?
Route:
Loop langs het witte hek door de lindenlaan.
Loop op het einde recht door en houdt links aan.
Loop door tot je bij het uitzichtpunt bent.
Uitzichtpunt Boterberg met vliegdennen
Ook vanaf de Boterberg heb je een uitzicht op het kerkje van Persingen. De eeuwenoude rode bakstenen van het kerkje steken af tegen het lichtgroene landschap met een strak blauwe lucht erboven.
Het beeld zelf wordt omsloten door vliegdennen, met zomer en winter altijd een donkergroene kroon. Bij mooi weer is bij het ruisen van de wind in de kruinen het spel van schaduwen op de grond te zien, zeker als er een klein briesje staat.
In een ver verleden bij de aanleg van deze plek is dus niet alleen gedacht aan het prachtige uitzicht, maar is ook omlijsting zo ingeplant, dat deze groene bomen bijdragen aan de sfeer van de plek zelf. De plek blijft je bij en deze herinnering maakt dat je vaker terug zou willen komen om in andere jaargetijden ook te genieten van dit uitzicht.
Route:
Loop terug tot de kruising van paden bij de lindenlaan.
Lindelaan op de Boterberg
In het verleden is hier een prachtige Lindelaan aangeplant.
Linden staan bekend om een rijke ondergroei van allerlei vrij zeldzame planten. Vooral in het vroege voorjaar bloeien hier veel voorjaarsbloeiers.
De Lindenbomen zijn mooi recht omhoog gegroeid, waardoor de laan ook in de winter als alleen de silhouetten van de bomen te zien zijn, de laan een statige aanblik heeft.
Bijen, die van bloem tot bloem vliegen maken bijna geen geluid. Gonst op een warme zomermorgen de hele laan luid van duizenden bijen, dan zijn de honingbijen bezig de nectar van bladluizen te verzamelen. Kennelijk doen ze dit vliegend, vandaar het luide gegons. Heeft het pas geregend dan zijn alle bladluizen van de bladeren afgespoeld en is het stil in de laan. De donkere kruidige honing die van deze luizennectar komt, wordt in Frankrijk en Duitsland zeer gewaardeerd. Onze imkers vinden voor deze honing hier nog maar weinig liefhebbers.
Route:
Ga met je rug richting de lindenlaan staan en sla rechts af op de splitsing van paden.
Loop door tot je op een recreatie weide bent.
Recreatie veld
Het bermtoerisme was in de jaren '60, toen veel mensen hun eerste auto kregen pas echt een hit. In die tijd is dit recreatieveld kennelijk aangelegd. Of is het een verlaten akker? Als dagtoeristen bracht je met je gezin een hele zondag samen met andere gezinnen door op zo'n plak. Je ziet dat nu nog steeds bij grote steden, als Athene en Parijs. Daar gaat de Fransman nog steeds in het park zitten met een boek, een fles wijn, wat stokbrood en kaas.
Die (regionale) dagjesmensen met een gevulde picknickmand zie je hier zelden. Waarschijnlijk omdat de plek niet meer per auto te bereiken is. Nog steeds komen dorpsbewoners hier hun hond uit laten. De hond en ook de kinderen kunnen hier heerlijk even hollen.
Let ook eens op de overhangende takken van de eiken rondom het recreatieveld. Al in het vroege zomer in de warme zon is het spel van licht en schaduw genoeg om de stress van de dag liggen op je rug in gras voor een moment achter je laten.
Route:
Blijf het pad volgen langs de recreatie weide , loop verder het bos in.
Ga rechtdoor bij de trapjes naar benden.
Loop door tot het punt waar het pad door een dalletje heen gaat.
Erosie door oppervlakte water
Op de heuvels van de stuwwal stroomt al vele jaren ook oppervlakte water naar beneden. Het regenwater dringt natuurlijk voor een deel de bodem in en verzamelt zich op de ondoordringbare leemschollen. Waar deze lagen aan het oppervlak komen, treedt het water uit en ontstaat een er plek met kwel, een bron. Daarom komen er in dit gebied zoveel waterstroompjes voor.
Als er tijden zijn, waarop de heuvels onvoldoende begroeit zijn, stroomt het regenwater voornamenlijk oppervlakkig af en veroorzaak erosie. Er ontstaan dan dit type v-vormige geulen.
Route:
Loop weer omhoog uit het dal eb blijf het pad volgen tot je op een splitsing met een pad vanuit het dal uitkomt.
Trapje in het bos
Om het de wandelaar gemakkelijk te maken de hellingen te overwinnen, zijn er overal trapjes aangelegd. Steile paden in een hoek op de helling veroorzaken te gemakkelijk erosie. Daarom liggen de meeste aangelegde wandelpaden dus ook evenwijdig aan de helling met een klein stijgingspercentage.
Wat is jouw beleving van dit soort mensenlijke toevoegingen als trapjes op een steile helling in de natuur, noodzakelijk vanwege de altijd aanwezige en actieve natuurkrachten? Wij mensen kunnen veel tot stand brengen, maar de invloed van de natuur is erg sterk. Dat stemt tot nadenken, toch?
Route:
Neem het paadje dat vanaf de driesprong naar beneden loopt.
Loop door tot je bij een trapje van boomwortels uitkomt.
Trap van wortels
Goed is hier te zien, hoe bomen het zand van de heuvels vasthouden met hun wortels. Door het pad is hier de toplaag weggesleten en kun je de houtige boomwortels vrij zien liggen. Het zijn de hechtingswortels van deze beuk. De fijne haar wortels waarmee de boom voedsel en water uit de bodem opnemen, liggen altijd aan de oppervlakte en zijn veel kleiner. Door erosie met regenwater, verdwijnen deze wel.
Route:
Loop verder tot je beneden aan op een pad langs de rand van het weiland uitkomt.
Mountainbike hek
Mountainbikers zijn heel slechts beperkt welkom op de paden rondom Berg en Dal. Sommige paden zijn erg steil en daarmee erg in trek bij de mountainbikers. Door regenwater slijten deze daardoor wel erg snel uit. Ook zouden de mountainbikers met een rotvaart naar beneden komen en wandelaars kunnen hinderen of erger. Vandaar deze hekken, bij paden, zoals hier. Zo kan iedereen in alle rust van de omgeving genieten.
Route:
Neem het pad langs de rand van het weiland met het weiland links van het pad en het bos en de heuvels rechts.
Loop door tot links in de hoek van het weiland een bankje staat.
Bankje met uitzicht
Uitzicht over de Elysese velden, die er door hun glooiing telkens weer anders uitzien.
Dit is een bankje op het hoekpunt de de Elyseese velden. Voor jou is het dus, of het laatste bankje met uitzicht of de eerste van een serie hele serie.
Route:
Loop verder tot je in het zadelpunt van het dal op een kruising van paden staat.
Knooppunt Stollenberg
In de bossen tussen de Stollenberg en de Ravenberg ligt dit knooppunt, dat enige wandelroute trajecten aan elkaar verbindt. Met de optie, "Plan zelf een wandeling", kun je vanaf diverse startpunten zelf routes maken en uitprinten. Ook vanaf dit knooppunt is dat dus mogelijk.
Route:
Neem het pad in oostelijke richting (op een gegeven moment kom je links van het pad het hek van een huis tegen).
Loop door tot je bij de ingang van het huis op een splitsing van paden uitkomt.
Villa 't Kaempke
Verspreid over de hellingen van de stuwwal rondom Berg en Dal en Beek Ubbergen vind je meerdere onder architectuur gebouwde villa's, zoals ook deze villa 't Kaempke. De soberheid van de jaren dertig is nog steeds zichtbaar in de vrijwel oorspronkelijke architectuur. Juist omdat deze villa ongeschonden de tijd heeft overleefd, is ze een aanwinst in het landschap.
Route:
Neem het padje rechts van de poort van het landhuis.
Loop door tot je rechts achter het gaas een houten paddenstoel en een kabouter ziet staan.
Kabouterroute
Langs de rand van de heuvels rondom Ubbergen is voor de kleinste wandelaars en hun (groot-)ouders een Kabouterroute aangelegd.
De Kabouterroute is aangegeven met houten paddenstoelen en tuinkabouters. Ze staan overal langs de route. De route ligt ook langs de beroemde Kabouterboom in het Kastanjedal. De folder met routebeschrijving is te krijgen bij de plaatselijke VVV.
Zelfs als het lopen soms nog niet meevalt, kun je vanuit de wandelwagen gefascineerd zijn door het zoeken (en vinden!) van de paddenstoelen langs de route. Maar kun je ook al herkennen welke kabouters er langs de route staan en wat hun functie of beroep is?
Route:
Loop verder tot je links van het pad een grote tamme kastanjeboom, de Kabouterboom, ziet staan.
Kabouterboom
Wist je wel dat de Kabouterboom bij Berg en Dal de oudstetamme kastanje van Nederland is?
Kabouters zijn van oudsher bekend. Ook hun goede relatie met de paddestoel, vooral die metrode met de witte stippen en met de ring om de steel is goed. Sommige kabouters schijnen er zelfs in te wonen.
Menigeen begrijpt deze ingewikkelde relatie niet goed en vandalen hebben de kabouterboom helaas meermalen in de fik gestoken.
Route:
Loop verder tot je op een splitsing van paden staat met een pad van links boven.
Knooppunt met trappetje
In een routenetwerk, zoals dit bij Beek-Ubbergen waarbij je uit routestukken zelf een wandeling kunt samenstellen, heb je veel knooppunten nodig.
Dit is zo'n splitsing van wegen.
Hier dicht bij vind je de dikste boom van Nederland, een oude tamme kastanje, de beroemde Kabouterboom van Beek.
Route:
Ga met je rug naar de twee paden van de Y-splitsing staan en loop richting de picknicktafel.
Kastanjedal bij de Kabouterboom
De picknickbank kijkt uit over een klein moerasgebied. Vanuit het moeras stroomt een stroompje met helder koel bronwater vanuit de stuwwal richting de rivier in de uiterwaarden. In het moerasgebied vind je veel bijzondere plantensoorten, zoals goudveil en reuze paardenstaarten, beiden zeldzame plantensoorten in Nederland.
Het beekje verlaat via het Kastanjedal, een dal met vele tamme Kastanjes, een zeer vochtig brongebied om via het centrum van het dorp. Tamme Kastanjes, waar het dal naar vernoemd is, komen al sinds de tijd van de Romeinen in deze bossen veel voor.
Route:
Ga met je rug richting het moeras staan en neem het pad aan je rechter hand richting de huizen.
Loop door tot je op een keerlus staat en kijk rechts achterom.
Huis Geldersch Landschap
Een huis van het Geldersch Landschap en Gelderse Kastelen is te herkennen aan de grachten groene luiken met de rode Gelderse roos op een gele ruit. Weet iemand meer over de bestemming van dit pand?
Route:
Loop verder over de weg tot je rechts van de weg een symmetrisch twee onder een kap huis ziet staan.
Jaren '30 woning
De vormgeving van huizenbouw uit deze periode is in te delen in een aantal hoofdklassen, maar de hoofdprincipes zijn vaak gelijk; zoals gebruik van strakke lijnen en het toepassen van oerhollandse baksteen als bouwmateriaal. Ondanks die strakke lijnen wordt er ook van af geweken, zoals te zien is in de boog boven de voordeur. De Romeinen hadden al een voorliefde voor de boogconstructie omdat deze erg stevig is en zonder extra steunconstructies veel last kan dragen.
Zo'n boog blijkt ook een symbolische betekenis, zo bleek uit vakliteratuur uit die periode: de bouwconstructie is zo stevig, dat ook binnenhuis het gezin in staat is om lief en leed met elkaar te delen. De boog waakt dus over de huiselijkheid. Dat was de opdracht voor de vrouw des huizes in die tijd.
Route:
Loop verder tot de weg een bocht naar rechts maakt en er naast een huis een pad naar links is en kijk naar links boven.
Hoekhuis met torentje
Tot aan de Rijksstraatweg in Beek is de wijk ontworpen in de Art Noveau periode. Dat blijkt uit het stratenplan. Aan de huizen is te zien dat de sluitstukken van de wijk pas in de jaren '30 gebouwd zijn.
Dit pand stamt uit de vroegste periode, omdat het vele ornamenten en een hoekhorentje heeft. De periode voor de eerste wereldoorlog was er een van verbroedering en positivisme met de nadruk op veel decoratie en tierlantijntjes.
Na de eerste wereldoorlog overheerste het functionalisme en de strakheid.
De details van de rijke decoraties zijn in de loop van de tijd verdwenen. Een voorbeeld is het ontbreken van de omlijsting van de ramen. Ook ontbreekt de torenspits van het torentje. Een andere verklaring zou kunnen zijn dat in de crisistijd van 1930 en door voortschrijdende inzichten het oorspronkelijke ontwerp nooit volledig is uitegevoerd.
Route:
Neem het zandpad naast het huis met het torentje het bos in.
Loop door tot je aan de rand van een weiland op een splitsing met een paadje van links boven uitkomt.
Laan forse oude Eiken
De rand van het weiland wordt begrensd door een prachtige laan met fors uitgegroeide eiken. Bomen in of langs het weiland dienden vroeger voor schaduw, zodat de koeien uit de zon konden herkauwen. Nu zijn de meeste koeien in Nederland in een loopstal te vinden.
Route:
Volg het pad met het laantje eiken rechts van het pad.
Loop door tot je aan de rand van het tweede weilandje een paadje van rechts tegenkomt.
Tussen de weilanden door
Let eens op de kleine perceelgrootte. Op hellingen als deze zien we restanten van het zogenaamde vroegere graften landschap, waar er door de eigenaars walletjes op de helling werden aangelegd met stenen uit de naastliggende akkers. Deze stenen wallen werden beplant met meidoorn en sleedoorn en soms ook met hazelaars. Zo werd de erosie van de landbouwgrond op steile hellingen voorkomen. Vroeger waren deze percelen groot genoeg, tegenwoordig heeft men veel grotere percelen.
Behouden om het landschap te behouden.
Route:
Ga met je rug richting het laantje eiken staan en neem het paadje dat recht voor je tussen de twee weilanden doorloopt.
Loop verder tot je rechts van het pad een uitzichtpunt ziet liggen.
Uitzichtpunt Elysese Velden
Vanaf deze bank heb je een uitzicht over de Elysese Velden. Elysion (spreek uit: Elusion) is in de griekse mythologoie de plaats waar zij verblijven die losgekomen zijn van het dagelijks leven. Op deze plek voel je je ook verlost van het dagelijks leven als je wat met de natuur hebt. Voor anderen is het een Illusie, wat weer afgeleid is van het griekse Elysion en het Romeinse Elysium.
Route:
Ga terug naar het paadje en loop via de trapjes naar beneden tot je op een kruising van paden uitkomt op het dieptepunt van het dal.
Vrijstaande Eik
Te midden van de landbouwpercelen van de Elysese velden staat deze oude vrijstaande eik. Monumentale bomen bepalen toch meer de omgeving dan je vaak beseft. Als je er woont en er elke dag langskomt, vallen ze je weinig op. Pas als ze doodgaan en gekapt worden, besef je pas hoe beeldbepalend ze zijn in zowel een natuurlijk open landschap als in een stedelijke omgeving.
Bij het ontwerp van een nieuwbouw plan waar al volwassen bomen groeien, zouden eerst de bomen ingetekend kunnen worden in het stedenbouwkundig plan en vervolgens de gebouwen worden gesitueerd.
Route:
Draai met je rug naar de trapjes toe.
Neem het pad tussen de weilanden door.
Loop door tot je bij de bosrand op een splitsing van paadjes aankomt.
Heggen in het landschap
De paadjes zijn aan weerszijden omzoomt door stekelige struiken als meidoorn en sleedoorn. Juist deze oude afscheidingen geven een bijzonder charme aan het landschap. Meidoorns en sleedoorn bloeien uitbundig wit in het voorjaar. Ze worden druk bezocht door vele insecten die de bloemen bestuiven.
Pas in de nazomer draagt de sleedoorn blauwe pruimpjes en de meidoorn rode bessen. Deze dienen vooral als vogelvoer voor de doortrekkers. De heggen kwetteren dus opgewekt. De blauwe pruimpjes zijn pas te eten nadat de eerste wintervorst eroverheen geweest is. In de zuidelijke landen wordt van deze vruchten jenever gestookt (Slivovitz)
Route:
Loop vanaf de splitsing de heuvel omhoog tot je opnieuw bij een splitsing van paden met een bankje aankomt.
Bankje onder boom
Vanaf dit nieuwe bankje (2014) aan de voet van de boom heb je een prachtig uitzicht over de Elyseese velden. Het bankje staat zo opgesteld dat je het grootste deel van de dag prachtig in de zon zit. De voet van de boom met z'n ruwe wortels in combinatie met de spel van licht en schaduw van de boomkroon op de grond maken van deze plek iedere keer dat je er voorbij komt iets bijzonders en voor menig wandelaar een geliefde plek om even pauze te houden.
Route:
Volg het paadje langs de contouren van de heuvel door het bos tot je weer langs een weiland loopt en rechts een prachtig uitzicht over de waalvallei hebt.
Bankje met uitzicht
Wie loopt langs de bovenrand van de velden tussen Beek en Ubbergen geniet van het uitzicht over de vallei waarin de Waal stroomt. Het grappige is dat het bij ieder uitzichtpunt langs de route wel hetzelfde type landschap is, een uiterwaardenlandschap met een of meer dorpjes met een kerktoren. Maar wanneer je even de tijd neemt om nauwkeuriger het beeld te kijken, je steeds andere aspecten van dit landschap naar voren ziet komen. Elk uitzicht punt is zo anders.
Route:
Loop verder tot je op een kruising van paden uitkomt.
Nabij de Natte Beek
Aan de voet van de Boterberg vind je heel toepasselijk een klein woonhuis dat ooit een boerenbedrijf was. Dit gemeentelijk monument uit de 19e eeuw blijkt "Natte Beek" te heten. Groot waren de boeren bedrijven die zich vestigden op de heuvels rondom Berg en Dal niet, wel waren ze meestal zelfvoorzienend.
Route:
Loop rechtdoor op de kruising en blijf het pad onderlangs de heuvels volgen.
Loop door tot je links van het paadje een bankje ziet staan.
Langs de heuvels van Ubbergen
Langs de heuvels rondom Ubbergen vind je verschillende fraaie uitzichten. Op die plaatsen staat vaak een bankje om ervan te genieten. Het uitzicht, zoals hier, geeft ruim zicht op een open landschap van weilanden. Een groen lint van graslanden ligt gedrappeerd over de heuvels, terwijl het wandelpad in de schaduw blijft van de overhangende takken van de bomen in de bosrand. Op de toppen van de golven van dit open groene lint kun je genieten van een fraai vergezichten.
Route:
Loop verder tot je op een veelsprong van paden staat.
Rondom Berg en Dal
Rondom Berg en Dal vind je op de steile heuvels van de stuwwal verschillende landschapstypen. Zie hoe hier de paden kronkelig over de heuvel liggen. Heb je wel eens boven je gekeken hoe de kronen van de bomen het bladerdak boven je sluiten? Pas als het langer regent, wordt de grond onder de bomen nat.
Route:
Neem het pad dat langs het contour van de heuvel loopt, met de heuvel links van het pad.
Uitzichtpunt Ooijpolder
Wie langs de rand van de stuwwal bij Berg en Dal en Ubbergen loopt, kan genieten van vele prachtige uitzichten. Op dit punt heb je opnieuw zo'n uitzicht.
Vanaf het bankje, maar ook staande achter het bankje heb je een prachtig uitzicht over de vallei van de Waal en de achterliggende Betuwe.
Je kunt de kerktorens van verschillende dorpen in de Ooijpolder bij helder weer zien liggen.
Route:
Loop verder en kijk naar de beuken naast het bankje rechts van het pad.
Namen in de bomen
Dat dit uitzicht over de Waalvallei al jaren tot de verbeelding spreekt, zie je aan de namen, die door bezoekers in de bomen gekrast zijn. Het inkerven beschadigt de boom en is daarom verboden.
Toch gebeurt het nog vaak. In de loop van de jaren vergroeit de tekst, die in de boom gekrast werd, maar soms kun je na 70 jaar de tekst nog duidelijk lezen. Zo wordt de boom een herinnering van een bijzonder moment op deze plek. Het was vroeger heel gebruikelijk de initialen van jou en je eerste liefje in de boom te kerven.
Route:
Loop verder tot het einde van de scherpe bocht naar links en kijk rechts van het pad iets naar beneden het dal in.
Gezicht op de Refter
Het gebouw, de Refter, werd rond 1910 gebouwd voor een zusterorde. Deze nonnen gaven in het Frans onderwijs aan de burgermeisjes op deze kostschool. Voor Nederlandse begrippen rijst het gebouw sprookjesachtig op in het dal tussen de bomen.
Het is opgetrokken uit baksteen in neogotische stijl met veel pinakels. De architect is J. van Groenendael. Van hier is de achthoekige torenspits goed te zien, die midden op de kapel geplaatst is.
Route:
Loop verder tot je vlak voor de asfaltweg op een splitsing met een pad van links boven vanaf de heuvel komt.
Beukenbossen bij Ubbergen
De hellingen tussen Berg en Dal en Ubbergen zijn bedekt met oud beukenbos. In de zomer sluit het bladerdek van de beuken zich hoog boven je hoofd en werpt diepe schaduwen over de bosgrond.
Onder beukenbomen groeien weinig andere planten. Dit komt omdat op deze zandige bodems de beukenbladeren moeilijk verteren tot humus. Op kalkgronden gaat dit veel beter. De bekende voorjaarsbloeiers, als speenkruin en bosanemonen, zoals je die misschien wel eens in de beukenbossen van Noord-Frankrijk hebt gezien, krijgen hier door het dikke onverteerde bladpakket geen kans.
Route:
Neem vanaf de splitsing het pad richting de asfaltweg.
Sla rechts af en volg de asfaltweg naar beneden tot je op een splitsing met een pad van rechts uitkomt.
Beukenlanen op de heuvels
Statige beukenlanen doorkruisen nu nog steeds deze villawijk, die gelegen is op de flanken op de heuvels rondom Beek Ubbergen. Het zijn waarschijnlijk de oprijlanen van de buitens. In enkele gevallen zetten de lanen zich vanuit de bebouwing zelfs voort in het achterliggende bos.
Zie je het oude hekje dat toegang gaf voor voetgangers van het huis 'Torensigt'?
