Via een tunneltje onder de snelweg door kunnen wandelaars vanuit Groenendaal het Deelerwoud binnen gaan. Door begrazing met Schotse Hooglanders is het bos van het Deelerwoud aan de onderkant kaalgeschoren. Dat het Deelerwoud ooit een stuifzand gebied is geweest is nog te zien aan de vele begroeide stuifduintjes die in het bos te vinden zijn. Waar het Deelerwoud overgaat in de kleine heide is een stuk natuurlijke bosrand. Hier komen soms herten en andere wilde dieren het bos uit. In het Deelerwoud wisselen jong aangeplante productiebossen en grote stroken heide elkaar af. Samen zorgen ze voor een uniek Veluws landschap. In het Deelerwoud is geregeld groot wild te zien, zoals Edelherten. De wandeling komt langs een plek van waaruit vaak dit soort grote herten te zien zijn.
Bushalte Groenendaal. Indien je een uur voor je vertrek belt met Syntus (0800 7968870) rijdt hier een bus die je richting Arnhem of Apeldoorn brengt.
Route:
Loop vanaf de bushalte een klein stukje in zuidelijke richting. (Dit is met de snelweg aan je rechter hand).
Loop door tot je bij een tunneltje onder de snelweg door uitkomt.
Tunneltje Snelweg A50
Het tunneltje onder de snelweg A50 door geeft wandelaars en fietsers toegang tot het Deelerwoud vanuit Groenendaal. Let eens op de graffiti op de wanden van de tunnel. Je mag het Deelerwoud ook op paardenroutes met je rijpaard verkennen.
Route:
Loop door het tunneltje naar de andere kant van de snelweg en ga door het hek het Deelerwoud binnen.
Volg het pad met een slinger het bos in en kijk rechts van het pad.
Afgegraasde bomen
Hoewel het bos vlak bij de snelweg ligt, kun je duidelijk zien dat hier grote grazers, zoals edelherten en Schotse Hooglanders aan het werk geweest zijn. Tot de hoogte waar ze erbij kunnen zijn namelijk alle jonge twijgjes van de bomen gegeten.
Route:
Vervolg je weg en loop door tot je op een T-splitsing met een half verhard pad uitkomt.
Knooppunt Halfroeslaan
De Halfroeslaan is één van de vele oude waarschijnlijk nog middeleeuwse wegen hier in de buurt van het Deelerwoud.
Het Deelerwoud wordt begraasd door grote grazers, zoals Edelherten en Schotse Hooglanders. Deze grote grazers lusten wel een sappige jonge twijg. Als je richting de snelweg kijkt, kun je goed zien dat alle bomen aan de onderkant kaal geknabbeld zijn. Tot de bek-hoogte van de Schotse Hooglanders kun je er zo onderdoor kijken.
Route:
Neem het pad in noordelijke richting.
Loop door tot je op een splitsing met een pad van links uitkomt en er rechts een oud pad richting de snelweg loopt.
Tracé snelweg A50
De aanleg van de snelweg A 50 is omstreeks 1960 gepland dwars door het Deelerwoud over de Hooge Veluwe naar Knooppunt Grijsoord. Tegen dit tracé werd geprotesteerd. Zo kwam die snelweg er niet, hoewel een groot deel van het Deelerwoud al verkocht was. Het duurde tot de jaren '80 voordat het gat in de A50 gevuld werd met een alternatieve route. Men heeft als alternatief voor de route over de Hooge Veluwe besloten om de autoweg Arnhem-Apeldoorn te verbreden. Zo is de huidige A50 ontstaan en moet je vanaf knooppunt Grijsoord tot aan knooppunt de Waterberg dus een stukje omrijden over de A12.
Oude wegen kruisen de snelweg. Hier sta je op zo'n kruising. Je ziet aan het eind van de oude weg de auto's op de A50 voorbij schieten.
Route:
Neem het pad dat recht tegenover het pad waar je aan het einde de snelweg kunt zien, het bos inloopt.
Loop door tot je op een kruising van paden uitkomt.
Kruispunt Deelerwoud
Het Deelerwoud was één groot landgoed bij Hoenderloo.
Het Deelerwoud bestaat nu uit drie gebieden.
In het noorden het Landgoed Deelerwoud, 675 hectare in particulier bezit.
In het westen ligt Hoog Deelen, met 475 hectare ook in particulier bezit.
In het zuidoostelijk deel ligt het gebied van Natuurmonumenten met 1230 hectare. Dit gebied is grotendeels opengesteld voor het publiek. Natuurmonumenten kwam mede door een grote publieksactie in bezit van het Deelerwoud. De plannen voor het tracé van de A50 veranderden omstreeks 1960 drastisch.
Het Deelerwoud wordt door een ecoduct over de A50 verbonden met het Nationaal Park Veluwezoom.
Route:
Sla op de kruising rechts af en loop door tot je links van het pad het productiebos kunt zien liggen.
Productie bos
Dit dennenbos is een voorbeeld van aangeplant bos op de stuivende heel arme zandgronden. In het begin van de vorige eeuw werd omstreeks 1930 die tijd van grote werkeloosheid hier op de Veluwe grote bospercelen aangeplant. Het hout diende als mijnhout om in de mijnen te gebruiken de gangen te stutten. Later werd dit hout ook in de papierproductie verwerkt.
Aan de overkant van het productiebos zie je een kapvlakte die men op natuurlijke wijze weer heeft laten dichtgroeien. Zo ontstaat een natuurlijk bos.
Route:
Loop door de heuvel op, rechtdoor op de splitsing met het pad van rechts.
Loop door tot je net over de top van de heuvel bent en links van het pad een aantal dode bomen staat.
Dode bomen en dood hout
De beheerder van dit terrein, Natuurmonumenten kiest er al jaren voor dode bomen te laten staan. Ook in het bos wordt veel dood hout gewoon achtergelaten om langzaam te verteren.
Zo krijgen ook veel insecten als ook het zo zeldzame Vliegend hert een kans zich te vermeerderen. Het Vliegend hert, onze grootste inlandse kever heeft vijf tot zeven jaar nodig te verpoppen.
Bij zoveel dood hout in het bos is het met een storm gevaarlijk in het bos vanwege vallende takken.
Route:
Loop verder over het pad tot je links van het pad een aantal begroeide stuifduintjes in het bos ziet liggen.
Stuifduintjes
Ook hier zie je in het bos duidelijk de vele stuifduinen. Kijk eens op de kaart, ze staan ook aangegeven. De cartograaf (kaartenmaker) zijn de stuifheuvels ook opgevallen; hij heeft ze met stippeltjes op de kaart aangegeven in het veld van het groene bos.
Stuifduintjes ontstaan aan de rand van stuifzandvlaktes. Bomen die daar proberen te groeien worden letterlijk ondergestoven met zand.
Route:
Loop door tot je op de hoek van de heide op een splitsing van paden staat.
Uitzicht over de Kleine Heide
Vanaf dit bankje heb je een prachtig uitzicht over de Kleine heide, waar je regelmatig groepen edelherten of schotse Hooglanders kunt zien. In de nazomer bloeit de heide prachtig paars.
Route:
Neem het pad langs de rand van de heide in westelijke richting. Dit pad is gemarkeerd met blauwe paaltjes.
Loop door tot je rechts van het pad een rij eiken ziet staan.
Bomenrij langs het pad
Let eens op de bomenrij van redelijk oude eiken langs dit zandpad. Het is aardig te merken dat de oude wegen door deze laanbomen gemarkeerd worden. Een cultuurhistorisch monument.
Route:
Loop een stukje door tot je naar rechts een doorzicht op de bosrand hebt.
Natuurlijke bosrand
Uit deze natuurlijke bosrand komen bij zo af en toe de herten op de heide te grazen. Het is dus wel een wandeling waar je je rustig moet gedragen, anders zijn ze al weer weg in het dichte bos achter deze bosrand voordat jij ze gezien hebt. Herten hebben goede oren.
Route:
Loop door tot je aan de hoek van de heide op een splitsing van paden uitkomt.
Hoek kleine Heide
Op de hoek van de Kleine Heide zijn soms herten en reeën aan de bosrand en tussen de bomen te zien.
Ga eens rustig op de grond zitten op een zomernamiddag en wacht dan rustig op de dingen die komen. Het kan echt heel spannend worden!
Denk erom, voor zonsondergang moet je het Deelerwoud weer verlaten hebben.
Route:
Neem het pad langs de bosrand in zuidwestelijke richting. Dit is pad is met blauwe en groene pijltjes gemarkeerd.
Loop door tot je op de hoek van het bos op een T-splitsing uitkomt.
Dicht bos
De bomen in dit bos staan nog steeds heel dicht op elkaar. Het bos lijkt daardoor ondoordringbaar. Er is nooit in gedund zoals dat in productiebos wel het geval is. Zo ontstaat een ideaal bos om het rustgebied voor de grazers af te schermen.
Route:
Neem het pad langs de bosrand met de bosrand rechts van het pad.
Loop door tot je op de hoek van de heide op een splitsing van paden uitkomt.
Edelherten observatie
Als regelmatige bezoeker van dit deel van het Deelerwoud hebben we hier 's zomers op deze plek in late middagzon regelmatig een groep edelherten aangetroffen. Soms waren er zelfs kalfjes bij.
Als je rustig op het pad blijft staan en weinig geluid maakt, kun je ze heel goed bekijken. Ook zonder verrekijker is het goed te zien, hoe ze rustig grazend hun weg zoeken.
Route:
Neem vanaf de kruising van paden het pad dat in westelijke richting het bos inloopt. (Dit pad maakt kort na de kruising een knik naar links.)
Loop door tot je rechts naast het pad bosbessen ziet staan.
Bosbessen
Niet alleen mensen vinden de donkerblauwe bessen van de Blauwe bosbes (Vaccinium myrtillus), die in juli vol op aan deze struiken groeien, lekker. De sappige groene takjes met de kleine groene blaadjes worden hier langs het pad kort gehouden door de grazers in dit gebied. Deze struiken zullen waarschijnlijk ook geen vruchten dragen.
Route:
Loop door tot je op een splitsing met eerst een pad van rechts uitkomt en iets later een pad van links.
Kruising in het Deelerwoud
kruispunten zijn splitsingen van route trajecten. Met onze routeplanner kun je ook zelf vanaf hier een route samenstellen. Deze heeft dezelfde interactiviteit dan de route die je nu gebruikt.
Route:
Neem het pad dat aan twee zijden over de heide loopt. (Dit is het pad dat gemarkeerd is met de blauwe wandelroute.)
Loop door tot je links van het pad een modderpoel met Pitrus ziet liggen.
Vochtige plek met Pitrus
Hier lijkt het zo droog, zeker als je hier op een mooi zomerdag wandelt. Toch komt er hier op verschillende plekke regenwater aan de oppervlakte. Een kleine ondoorlatende laag zorgt dat het regenwater vanuit het omliggende gebied zich hier verzameld en een drinkplek voor de dieren wordt.
Ook aan de planten die er groeien, kun je zien dat de bodem vochtig is. Er groeit massaal Pitrus (Juncus effusus). Splits je de stengel voorzichtig in tweeën, dan kun je met je duim de witte pit, het merg, eruit halen. Dit merg werd al door de Romeinen in hun olielampjes als pit gebruikt.
Route:
Loop door tot je op een splitsing met een pad van rechts uitkomt. (Over dit pad loopt de rode wandelroute).
Houtwal van Vliegdennen
Als het stuivende zand niet meer in bedwang kan worden gehouden, en landbouwgronden onder het zand verdwijnen, dan moet de mens ingrijpen. In eerste instantie werden schermen van jonge zwarte dennen, ook wel vliegdennen genoemd, gepoot.
Dit lijkt zo'n uitgegroeid windscherm.
De dennen zijn al ongeveer 80 jaar oud.
Route:
Neem het pad in zuidwestelijke richting. (Dit pad is gemarkeerd met zowel de rode als de blauwe wandelroute.)
Loop verder tot je rechts van het pad een houtwal met eiken bomen ziet.
Einde Houtwal
De oude wegen worden ook nog steeds begrenst door boomsingels. Deze houtwal met eiken is vanuit de lucht zeer goed te herkennen. Kijk maar eens op Google Earth naar dit gebeid. Je zult het wegenpatroon kunnen herkennen aan de bomenrijen.
Route:
Loop verder tot je op een viersprong van paden met een bankje komt.
Bankje met uitzicht
Hoewel het gebied een groot open middenterrein heeft en de wandeling langs de randen steeds de lange rechte paden volgt, is het genieten van de heidelandschap in stilte een goed moment om te ontspannen.
Route:
Neem vanaf de viersprong het pad in zuidelijke richting. (Dit is het pad gemarkeerd met een fietspad paaltje dat recht tegenover het bankje vertrekt.)
Loop door tot je in een dal staat.
Oudste dorp van Nederland: Deelen
In nederzettingen heb je altijd water nodig om te overleven. Vroeger maar ook tegenwoordig. Hier sta je midden in het dal, dat de waterloop vormt, waaruit de paar boerderijen, die de nederzetting Deelen vormen ook nu nog hun water betrekken. Met een pomp kun je hier gemakkelijk water oppompen.
Ook de bezetters maakten voor hun uitgebreide nederzetting gebruik van deze mogelijkheid een eigen watervoorziening te hebben, waardoor ze onafhankelijk waren van hun omgeving.
Route:
Loop een klein stukje door tot je rechts van het pad achter het hek huizen in het bos kunt zien liggen.
Kop van Deelen
Achter het hek zie je een aantal gebouwen staan. Het ensemble vormt de nederzetting de Kop van Deelen. Ze zijn in de Tweede Wereld oorlog gebouwd door de Duitsers als luchtverkeersleiding centrum voor de Fliegerhorst Deelen. Boven dit deel van Nederland speelde zich de eerste oorlogsjaren een luchtoorlog af tegen Engeland.
Ook tijdens de koude oorlog deden deze gebouwen voor de Nederlandse luchtmacht dienst. Alle 600 gebouwen vormen sinds 2006 een rijksmonument. In deze gebouwen hier, voormalige Duitse bunkers, is nu de Hoenderloogroep gevestigd.
Route:
Loop door tot je op een splitsing met een pad van links van de heide uitkomt.
Grote Heide
Vanaf dit punt loopt er een wandelpad verder over de Grote Heide van natuurgebied Deelerwoud, een prachtig open heidegebied, waar je in de zomer nog de veldleeuweriken kunt horen zingen.
Route:
Neem vanaf de splitsing van paden het pad in zuidelijke richting. (Dit is het pad dat langs het hek loopt.)
Loop een klein eindje door tot je een hek rechts naast het pad ziet staan.
Hek Duits Deelen
Dit zijn de oorspronkelijke palen van het hekwerk van de voormalige Duitse Fliegerhorst Deelen.
Direct na de inval van de Duitser in mei 1940 begon de bezetter met de aanleg van een vliegveld: Fliegerhorst Deelen, groter dan het huidige Schiphol. Dit vliegveld, waar hier op de Kop van Deelen het verkeersleiding centrum was gevestigd, speelde een heel belangrijke rol in de luchtoorlog, die zich vier jaar lang boven Nederland in de Tweede wereldoorlog heeft afgespeeld. Kenmerkend was de camouflage van het vliegveld.
Route:
Loop door tot zowel het hek als het pad een knik maken en het hek het pad weer verlaat.
Bunker Vliegveld Deelen
Achter het hek vind je verscholen in het bos een bunker. Onduidelijk is of deze door de Duitsers is aangelegd. De bunker heeft in elk geval ook tijdens de koude oorlog dienst gedaan. Tegenwoordig is het een onderkomen voor vleermuizen.
Meer interessante informatie, kun je krijgen in het Museum "Vliegbasis Deelen", aan de overzijde van de parkeerplaats, een bezoek meer dan waard.
Route:
Loop verder over het pad, het hek door tot je op een parkeerplaats staat.
Parkeerplaats Deelerwoud
Deze parkeerplaats bij het Deelerwoud met plaats voor een dertigtal auto's is een goede plek om te voet of met de fiets van hieruit kennis te maken het Deelerwoud.
Heel groen Nederland deed in 1967 mee aan de actie Behoud het Deelerwoud. In 1967 wilde de eigenaar het gebied verkopen. Door de actie Behoud het Deelerwoud heeft Natuurmonumenten een deel van het gebied kunnen kopen. Daardoor werden gedeeltelijke bebouwing en snipperverkaveling voorkomen.
Route:
Loop vanaf de parkeerplaats naar de grote weg.
Aan de overkant van de weg ligt het museum.
Museum Vliegbasis Deelen
Aan de hand van de collectie met veel voorwerpen en oude uniformen wordt in het museum de geschiedenis van Vliegbasis Deelen en de Tweede Wereld Oorlog verteld.
Het Museum heeft zijn onderkomen in een gebouw dat door de Duitsers in 1940 al gebouwd is ten behoeve van Fliegerhorst Deelen.
Voor wie meer wil weten van de geschiedenis van Fliegerhorst Deelen is een bezoek aan het museum een aanrader.
Route:
Steek de weg over en neem de weg die in de bocht aftakt richting de parkeerplaats van Natuurmonumenten.
Loop door tot je bij het hek aan het einde van de parkeerplaats bent.
Parkeerplaats Deelerwoud
Deze parkeerplaats bij het Deelerwoud met plaats voor een dertigtal auto's is een goede plek om te voet of met de fiets van hieruit kennis te maken het Deelerwoud.
Heel groen Nederland deed in 1967 mee aan de actie Behoud het Deelerwoud. In 1967 wilde de eigenaar het gebied verkopen. Door de actie Behoud het Deelerwoud heeft Natuurmonumenten een deel van het gebied kunnen kopen. Daardoor werden gedeeltelijke bebouwing en snipperverkaveling voorkomen.
Route:
Loop vanaf de parkeerplaats over het wildraster het Deelerwoud in.
Loop door tot je links van het pad een hek ziet staan en vervolgens op een splitsing met een pad van rechts uitkomt.
Grote Heide
Vanaf dit punt loopt er een wandelpad verder over de Grote Heide van natuurgebied Deelerwoud, een prachtig open heidegebied, waar je in de zomer nog de veldleeuweriken kunt horen zingen.
Route:
Neem vanaf de T-splitsing het pad dat de heide oploopt.
Loop door tot je aan beide kanten van het pad heide ziet, het pad weer berg afwaarts loopt richting de bosrand en het pad bij de bosrand een scherpe bocht naar links maakt.
Bosrand
Bosrand met doorzicht naar de weilanden van de Kop van Deelen.
De Kop van Deelen is een hoog zandduin, dat deel uit maakt van de Schaarsbergse zandrug. Al sinds de Middeleeuwen is hier een agrarische gemeenschap van meerdere boerderijen gevestigd.
Ondanks het feit dat de Duitser op de Kop van Deelen diverse huizen/bunkers in de vorm van boerderijen hebben bijgebouwd, hebben zij deze met in acht neming van de oude wegenpatronen in het landschap geplaatst.
Nu is er een dependance de Hoenderloogroep op de Kop van Deelen geplaatst. Jongeren met een heftig verleden worden er in een prikkelarme omgeving op deelname aan de maatschappij voorbereid.
Route:
Loop door tot je links van het pad de oude heidestruiken ziet staan.
Oude heide
Op de foto zie je een oude uit elkaar gevallen heidestruik. Zoals je kunt zien in het veld, verjongt de heide zich niet, als de oude planten dood gaan.
Je moet dus als mens ingrijpen in de natuur om de heidevelden te behouden. Tijdens deze wandelingen zie je drie soorten ingrepen: maaien, plaggen en intensief begrazen door schapen.
Heidevelden zijn dus door mensen sinds de prehistorie al in stand gehouden. Ze zijn kenmerkend voor deze arme zandgronden.
Route:
Loop verder over het pad tot je bij een dal aankomt.
IJstijd droogdal
Een deel van de hoogteverschillen in het terrein zijn ontstaan doordat smeltwater van de gletsjers en de gebieden met een bevroren bodem, bovengronds werden afgevoerd richting de Rijn.
Deze verlaging in het landschap is wat de geologen een ijstijd dal noemen.
Omdat in het dal er geen water meer stroomt, wordt dit een droogdal genoemd. Mensen uit de prehistorie woonden bij voorkeur op deze plekken. Je kunt hier dus ook prehistorische bodemvondsten verwachten.
Route:
Loop veder over het pad naar de andere kant van het dal, waar in de bocht van het pad een bankje staat.
Bankje met uitzicht
In het Deelerwoud staan maar een paar bankjes om uit te rusten en van het uitzicht te genieten. Maak er dus maar gebruik van.
Route:
Loop verder over het pad tot je links naast het pad een afgegraasde boom ziet staan.
Begraasde Boom
Een merkwaardige boom, die aan de onderzijde zo mooi vlak is. Hoe zou dat komen?
Kun jij nu bedenken hoe ver de edelherten de kop kunnen strekken om bij de frisse jonge blaadjes van de eiken te komen?
Als je een boom ziet, die aan de onderzijde zo prachtig glad geschoren is, weet je dat er heel wat grazers in het gebied aanwezig zijn. Je kunt ook een schatting maken, hoe groot ze zullen zijn.
Route:
Loop een eindje verder tot je rechts van het pad een doorzicht hebt op een groene strook gras, de start- en landingsbaan van Zweefvliegveld Terlet.
Zweefvliegveld Terlet
Hiernaast ligt het Nationaal Zweefvliegcentrum Terlet. Er vliegen verschillende clubs. Als je wilt kun je ook een vlucht boeken.
Zweefvliegtuigen worden in het seizoen regelmatig met de lier opgetrokken tot ongeveer 300 meter. Daarna wordt je door de thermiek in de lucht gehouden. Je begint dan aan een langzame daling.
Het kabel van de lier komt met een parachute naar beneden.
Het luchtvaartterrein mag niet betreden worden.
Route:
Loop een eind verder langs de rand van het heideveld tot je de vergraste heide links van het pad ziet liggen.
Vergraste Heide
Hoewel op de kaart dit stuk nog aangegeven staat als een grote vlakte paarse heide, is hier de heide sterk vergrast.
Vergrassing is een verschijnsel waarbij in voormalige heidevelden enkele dominante grassoorten de heide verdringen. Oorzaak van vergrassing is vermesting ofwel depositie van meststoffen.
Droge heide zoals hier vergrast met de bochtige smele. Op de nattere plekken vind je de dichte pollen pijpenstrootje.
Route:
Loop verder tot waar het pad op de hoek van het heideveld een bocht maakt.
Rustgebied voor dieren
In het Deelerwoud zijn bepaalde stukken niet toegankelijk voor wandelaars. Het zijn de rustgebied voor herkauwers, als herten en reeën. Zij hebben geen enzymen, die plantenresten kunnen afbreken; ze gebruiken voor dit doel bacteriën, die het afbreken van die plantenresten tijdens de spijsvertering wel voor elkaar krijgen. De dieren krijgen die bacteriën binnen door het eten van aarde.
Bij het herkauwen vindt eerst een gistingsproces plaats. Het voedsel komt vanuit de slokdarm in de pens van het dier, de eerste van de vier magen waar het voedsel doorheen moet. Als het voedsel door de bacteriën in de pens de juiste consistentie heeft, komt het de volgende maagkamer in en wordt daar tot een soort bal gekneed. Hierna braakt het dier de bal op, die dan in de bek wordt fijngemalen en vermengd met speekselenzymen. Dit proces heet herkauwen.
Na het kauwen gaat de spijsbal door naar de derde maag, die de bal verder kneedt. Hier gaat het bijna afgebroken voedsel over in de vierde en eigenlijke maag, de lebmaag, een zure omgeving die bacteriën doodt. Het dier neemt hier de eiwitten op die de bacteriën tijdens dit proces hebben aangemaakt.
Route:
Loop verder langs de rand van de heide tot je op een T-splitsing met een half verhard pad (de Brinkhorsterweg) komt.
Oude Brinkhorsterweg
Ondanks het feit dat de wegens hier niet verhard zijn, zijn ze goed begaanbaar. De wegen in het Deelerwoud zijn al op oude kaarten van Nicolaes van Geelkercken (ca. 1585 - 1656) te vinden.
Hij was een heel bekende Gelders landmeter en cartograaf, die in de 17e eeuw in dienst was van de Gelderse overheid. Van hem zijn er nog veel kaarten te bekijken in het Geldersch Archief.
Deze oude wegen vormen al die jaren de verbindingen tussen gehuchten, die door wagens, paarden en vooral door voetgangers werden gebruikt. Hier sta je op die middeleeuwse weg van Groenendaal naar de Kop van Deelen.
Route:
Neem het half verharde pad (Brinkhorsterweg) in oostelijke richting. (Dit is met het pad richting de heide aan je rechter hand.)
Loop door tot je op een kruising van bospaden komt, waarvan één afgesloten is.
Knooppunt dennenbos
Dennenbomen zijn dunnen lange bomen, met kransen van takken. De oudere takken sterven af en laten kransen van korte takken staan. Elk voorjaarjaar groeit de boom weer met een nieuwe krans van takken en een nieuwe scheut van ongeveer 15-20 cm. Door het aantal kransen te tellen, kun je vrij gemakkelijk schatten hoe oud dit bos is.
Omdat dit routenetwerk uit meerdere stukken bestaat en je ook zelf wandelingen kunt samenstellen met de routeplanner, heb je af en toe knooppunten nodig.
Route:
Neem het pad (Brinkhorsterweg) dat vanaf de kruising in oostelijke richting loopt. (Dit is het pad met het rustgebied rechts van het pad.)
Loop verder tot het pad aan beide kanten over de heide loopt en je links van het pad een gemaaide strook ziet liggen.
Geplagde Heide
Opnieuw een methode om de oude heide bijna overwoekerd door grassen een kans te geven een gesloten paars plantendek te vormen.
Hier is daarom de heide geplagd. De bovenste laag, de gras- en heidevegetatie is er machinaal afgeschept en afgevoerd. Er blijft dan een kale zandbodem over.
In de bodem zitten meer dan voldoende kleine oliehoudende zaden van heideplanten, die hier misschien wel vijftig jaar geleden hebben gegroeid. We noemen dit de zaadbank. Deze zaden kiemen goed, ook nog na zo'n lange tijd. Na enkele jaren is hier in augustus weer een prachtige paarse heide te bewonderen.
Route:
Loop verder tot je aan beide kanten van het pad kale stroken in de heide ziet liggen.
Gemaaide Heide
Er worden allerlei beheersmaatregelen toegepast om de heide te behouden of zelf te laten uitbreiden.
Hier werd de heide gemaaid en het maaisel is afgevoerd. Zo treedt de noodzakelijke verschraling van de bodem op. Grassen doen het op die schrale bodem minder goed, zodat de heide een kans krijgt. Voor de heideplant kan de bodem niet arm genoeg zijn.
Route:
Loop door tot je op een splitsing met een pad naar links uitkomt.
Knooppunt op de Kleine Heide
Ondanks het feit dat de wandelingen langs veel rechte wegen in het Deelerwoud lopen, is het landschap zeer afwisselend. Van eikenbos kom je op de heide en van de heide weer in dicht productiebos van Dennen. Daarnaast zijn er open gekapte stukken waar de natuur zelf zijn gang kan gaan en waar jong oerbos groeit. Hier sta je midden op de Kleine heide een landschap met adembenemende vergezichten. Bovendien kun je hier op de open heide van de prachtige wolkenluchten genieten.
Route:
Neem vanaf de splitsing het pad in oostelijke richting dat langs de bosrand gaat.
Sla links af en loop ongeveer een halve kilometer door tot je op een splitsing met een pad van rechts uitkomt.
Knooppunt Halfroeslaan
De Halfroeslaan is één van de vele oude waarschijnlijk nog middeleeuwse wegen hier in de buurt van het Deelerwoud.
Het Deelerwoud wordt begraasd door grote grazers, zoals Edelherten en Schotse Hooglanders. Deze grote grazers lusten wel een sappige jonge twijg. Als je richting de snelweg kijkt, kun je goed zien dat alle bomen aan de onderkant kaal geknabbeld zijn. Tot de bek-hoogte van de Schotse Hooglanders kun je er zo onderdoor kijken.
Route:
Neem vanaf de T-splitsing het pad richting de snelweg en richting Groenendaal.
Loop door het hek bij de snelweg het Deelerwoud uit.
Loop door het tunneltje tot je op een T-splitsing uitkomt.
Tunneltje Snelweg A50
Het tunneltje onder de snelweg A50 door geeft wandelaars en fietsers toegang tot het Deelerwoud vanuit Groenendaal. Let eens op de graffiti op de wanden van de tunnel. Je mag het Deelerwoud ook op paardenroutes met je rijpaard verkennen.
Route:
Loop vanaf het tunneltje een klein stukje in noordelijke richting tot je bij de bushalte uitkomt. (Noordelijke richting is met de snelweg aan je linker hand.)
Bushalte Groenendaal
Bushalte Groenendaal. Indien je een uur voor je vertrek belt met Syntus (0800 7968870) rijdt hier een bus die je richting Arnhem of Apeldoorn brengt.
